Αν σου συμβή να βρεθής σε μεγάλες συμφορές, θλίψεις και αρρώστιες, μην πέσης σε απόγνωσι. Μη γογγύσης. Μην ευχηθής τον θάνατό σου. Και μην πης στον παντεπόπτη Θεό: «Τι φοβερό κατάντημα για μένα! Τι ανυπόφορο βάσανο! Προτιμότερο να πεθάνω!». Ή: «Ας βάλω μόνος μου τέρμα σε τέτοια ζωή!». Ο Θεός να σε φυλάξη από τέτοια λιποψυχία και αφροσύνη. Υπόφερε ό,τι σε βρήκε, με ανδρείο φρόνημα, ξέροντας ότι το επέτρεψε ο Θεός για τις αμαρτίες σου. Επανάλαβε με τον μετανοημένο Ληστή: «ἄξια ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν» (Λουκ. κγ’ 41). Και ατένισε με τα μάτια της ψυχής τον Θείο Εσταυρωμένο.
(Η εν Χριστώ ζωή μου – Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 190-191)