Οποίος στηρίζεται στη γνώση του και ανατρέπει τη γνώμη του άλλου με επιπολαιότητα, οποίος επίσης είναι πρόθυμος να απαντήσει, να δικαιολογηθεί και να δικαιολογήσει, η έχει θέλημα που είναι βγαλμένο μέσα από τη ζωή του, αυτός απολαμβάνει ως καρπό την έχθρα.
Δεν μπορεί να συμφωνήσει με κανέναν.
Έχετε παρατηρήσει ποιοι άνθρωποι είναι αγαπητοί και περιζήτητοι;
Όσοι διακονούν, όσοι είναι πέρα για πέρα ήρεμοι και πρόθυμοι να αποδεχθούν τη γνώμη του άλλου, την επιθυμία του, την σκέψη του, την ενέργεια του, το αμάρτημα του, το πάθος του, την ευγένειά του, την αγένεια του, που η ευαισθησία τους είναι στραμμένη προς τον Θεό και προς τους ανθρώπους.
Αντιθέτως, αυτοί που θέλουν να υπερασπίζουν τον εαυτό τους, που θέλουν να έχουν θέση, γνώμη, σκέψη, να διεκδικήσουν ένα δικαίωμα, να επιβάλλουν τη γνώμη τους, -άκουσέ με λένε και μετά κάνε ότι θέλεις- γίνονται αντιπαθητικοί.
Γιατί να σε ακούσω, βρε αδελφέ; Εγώ αυτό θέλω να κάνω.
Βέβαια, από ταπείνωση ή εξυπνάδα, -το ίδιο είναι- θα σε ακούσω, αλλά εσύ έχασες..
