Εκεί δεν συμβαίνει όπως εδώ, όπου άλλοι με χρήματα, άλλοι με τρόφιμα και άλλοι με παρηγορητικούς λόγους μας παρηγορούν, αλλά όλα είναι ασυγχώρητα. Ακόμη και αν είναι ο Νώε ή ο Ιώβ ή ο Δανιήλ, και βλέπουν τους οικείους τους να τιμωρούνται , δεν τολμούν να συμπαρασταθούν και να απλώσουν χείρα βοηθείας.
Διότι συμβαίνει τότε να μην ισχύη η εκ φύσεως συμπάθεια. Διότι βρίσκονται δίκαιοι πατέρες αμαρτωλών τέκνων και αγαθοί παίδες πονηρών γονέων (διότι τα κακά δεν εξαρτώνται από την εκ φύσεως συγγένεια, αλλά από την διάθεσί μας ) , ώστε η ευφροσύνη σε αυτούς να είναι καθαρή και να μην θλίβωνται αυτοί που απολαμβάνουν τα αγαθά εκείνα, εξ αιτίας της αναγκαστικής συμπάθειας και συμβή να σβήση τότε αυτή η ευφροσύνη και να αγανακτούν μαζί με τον Δεσπότη εναντίον των σπλάγχνων τους.
Διότι αν ακόμα και τώρα μερικοί, όταν δουν τα παιδιά τους να είναι φαύλα, τα αποκηρύσσουν και τα αποκόβουν από τους δεσμούς της συγγένειας, πόσο μάλλον θα γίνη αυτό στην μέλλουσα κρίση.
Λοιπόν κανείς ας μην ελπίζη να απολαύση κάτι καλό, εάν ο ίδιος δεν έχη πράξει αγαθά, και ας έχη μύριους προγόνους δικαίους. Διότι λέει∙ «Κάθε ένας θα αποκομίση και θα απολαύση ανάλογα με όσα με το σώμα έπραξε, είτε αγαθά, είτε κακά» ( Β’ Κορ. 5,10 ) .
( Περί τελείας αγάπης, ΕΠΕ 31, 348-354 PG 56, 283-285 ) .
Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ