Ο Παναγιώτης Γεωργούτσος γεννήθηκε το 1901 στο Αφυσού Λακωνίας. Από μικρός διακρινόταν για το ήθος του και την φιλομάθειά του γι’ αυτό και παρά τις δύσκολες συνθήκες αποφάσισε να σπουδάσει ιατρική. Ύστερα από τις σπουδές του επέστρεψε στην Σπάρτη και έκανε οικογένεια.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου του ’40 προσπαθούσε να βοηθήσει όποιον το χρειαζόταν χωρίς να κοιτάει παρατάξεις με κίνδυνο της ίδιας του της ζωής. Το έργο του έγινε γνωστό και στους Γερμανούς και λίγο πριν τον σκοτώσουν κατάφερε να φύγει για Αθήνα. Ύστερα από τη λήξη του πολέμου επέστρεψε στη Σπάρτη βοηθώντας από το υστέρημά του όσους ασθενείς το είχαν ανάγκη, πηγαίνοντας με κάθε καιρική συνθήκη όσο μακριά και να ήταν να τους συνδράμει μη ζητώντας αμοιβή. Βοήθησε στην ανακατασκευή εκκλησιών. Η ευγένειά του και η καλοσύνη του ήταν γνωστή σε όλη τη Σπάρτη και όχι μόνο. Έφυγε για τους ουρανούς το 1965. Ακόμα και χρόνια πολλά μετά από τη κοίμησή του, η οικογένειά του μάθαινε ιστορίες για τις αγαθοεργίες που είχε προσφέρει από αγνώστους. Πολλές ευχαριστίες στον Χρύσανθο Ξενοφώντος εγγονό της κ. Αλεξάνδρας Βλαχογιάννη – Γεωργούτσου.
