«Ψωμὶ, Παιδεία, Ἐλευθερία». Τὸ πασίγνωστο σύνθημα τῆς γενιᾶς τοῦ Πολυτεχνείου, παράταιρο γιὰ ἐκείνη τὴν ἐποχή, ἐπίκαιρο ὅσο ποτὲ σήμερα.
Καὶ ἦταν παράταιρο γιὰ ἐκείνη τὴν ἐποχή, ἀφοῦ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ὄχι μόνο δὲν πεινοῦσε, ἀλλὰ ἡ χώρα δὲν άντιμετώπιζε οὔτε ἐλλείμματα, οὔτε χρέη καὶ ἐπαχθῆ μνημόνια.
Ἦταν παράταιρο, ἀφοῦ ἡ Παιδεία εἶχε ἑλληνοκεντρικὴ, χριστιανοκεντρικὴ κατεύθυνση καὶ οἱ δάσκαλοι τιμοῦσαν τὸ ἔργο τους ὡς διαμορφωτὲς ἑλληνικῶν συνειδήσεων καὶ πολιτῶν ἄξιων γιὰ τὴν προσφορά τους στὸ κοινωνικὸ σύνολο καὶ τὴν πατρίδα.
Ἡ ἀντίθεση μὲ τὴν σημερινὴ ἐποχὴ εἶναι ἀκραία. Τὸ ψωμὶ τοῦ νεοέλληνα ὅλο καὶ λιγοστεύει, γιατὶ οἱ μαριονέτες τῶν ἐπικυρίαρχων ποὺ μᾶς κυβερνοῦν (τρόπος τοῦ λέγειν) θέλησαν νὰ ἱσοπεδώσουν τὴν ἐλληνικὴ κοινωνία μὲ τὰ μνημόνια καὶ τοὺς δυσβάσταχτους φόρους.
Ἡ Παιδεία ἔχει χάσει προ πολλοῦ τὴν ἑλληνοκεντρική της κατεύθυνση, ἐνῶ ἡ προσπάθεια ἀποψίλωσής της ἀπὸ κάθε τι χριστιανικὸ ἔχει ἐνταθεῖ ἀπὸ τὴν τωρινὴ κυβέρνηση τῶν ἰδεοληπτικῶν ἄθεων. Ἂς μὴν μιλήσουμε, βεβαίως, γιὰ τὴν ἀπάτη τῆς «δωρεάν ἐκπαίδευσης»· ἀποτελεῖ ἕνα διαχρονικὸ κρύο ἀνέκδοτο.
Οὔτε, φυσικά, ἐλευθερία ἔχει άπομείνει σ’ αὐτὸν τὸν τόπο. Ἡλεκτρονικὴ φυλακή, σταδιακὴ ὑποχρεωτικὴ χρήση πλαστικοῦ χρήματος, κατασχέσεις, πλειστηριασμοί, ἀντιρατσιστικοὶ νόμοι καὶ ποινικοποίηση γνώμης, εἶναι λίγα μόνο ἀπὸ τὰ «καλούδια» τῆς σύγχρονης «Δημοκρατίας» μας.
Ἐλεύθεροι καὶ ἀσύδοτοι εἶναι μόνο ἐκεῖνοι ποὺ βολεύουν τὸ σύστημα ὑποδούλωσης καὶ ἐργάζονται γι’ αὐτό· οἱ ΜΚΟ, οἱ λαθρομετανάστες, οἱ παρακρατικοί, τὰ πολιτικὰ κόμματα τοῦ λεγόμενου «δημοκρατικοῦ τόξου», οἱ ἀρνητὲς τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἕνα σωρὸ ἄλλοι ποὺ συνυπάρχουν κάτω ἀπὸ τὴν νεοταξικὴ ὀμπρέλα προστασίας.
Σήμερα, χρειαζόμαστε ἐπειγόντως ἀνατροπὴ αὺτοῦ τοῦ προδοτικοῦ, βρώμικου καθεστῶτος. Χρειαζόμαστε Ψωμί, Παιδεία, Ἐλευθερία, μὰ πάνω ἀπ’ὅλα χρειαζόμαστε ἀνθρώπους μὲ Ἑλλάδα καὶ Ὀρθοδοξία στὴν καρδιά τους