Σταμάτησε να ασχολείται το ΝΑΤΟ με την Ουκρανία – Η Βορειοατλαντική Συμμαχία δείχνει την πόρτα της εξόδου στον Zelensky – O Zaluzhny αναλαμβάνει τις διαπραγματεύσεις για κατάπαυση του πυρός
Η συντριβή των Ουκρανών στο πεδίο των μαχών φέρνει δύο σημαντικές εξελίξεις: Την απομόνωση του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky και στο εγγύς μέλλον την άνευ όρων παράδοση του Κιέβου, την οποία όπως όλα δείχνουν, αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας ο αρχιστράτηγος των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων Valery Zaluzhny.
Όπως αποκάλυψε εξάλλου ο βραβευμένος δημοσιογράφος Seymour Hersh, σε εξέλιξη βρίσκονται συνομιλίες και μάλιστα με ραγδαία δυναμική μεταξύ του Zaluzhny και του Ρώσου ομολόγου του, Valery Gerasinov για μία κατάπαυση του πυρός και τη σύναψη μίας συμφωνίας με όρους που θα επιβάλει η Μόσχα.
Ενδεικτική της απομόνωσης του Zelensky είναι η απόφαση για τη δημιουργία αμυντικού τείχους εν όψει ρωσικής επίθεσης, η οποία ουσιαστικά επιβλήθηκε από τις ΗΠΑ στον Ουκρανό πρόεδρο.
Δεν είναι τυχαίο ότι πρόκειται περί πρότασης Zaluzhny.
Όμως η πιο σημαντική εξέλιξη έγινε γνωστή το Σάββατο (2/12/2023), που καταδεικνύει ότι το ΝΑΤΟ και κατ΄ επέκταση η συλλογική Δύση σταμάτησαν να ασχολούνται με την Ουκρανία, ρίχνοντας όλο το βάρος πλέον στη Μέση Ανατολή.
Την ίδια ώρα, όπως αποκαλύπτει ο πρώην αναλυτής της CIA Scott Ritter, στις ΗΠΑ επικρατεί πανικός για την τρομακτική υπεροχή της Ρωσίας στα υπερηχητικά όπλα και τους βαλλιστικούς πυραύλους.
Το ΝΑΤΟ ούτε καν ασχολήθηκε με την Ουκρανία
Η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ τον Νοέμβριο άφησε περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις ενώ η Ουκρανία είναι πλέον ένα ενοχλητικό αγκάθι για το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο, που δείχνει να έχει συμβιβαστεί με την ιδέα της ήττας από τη Ρωσίας στον εν λόγω proxy war (πόλεμο αντιπροσώπων).
Οι διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες για την Ουκρανία ήταν είναι το τελευταίο σημαντικό γεγονός για το ΝΑΤΟ για τον χρόνο που φεύγει.
Ως εκ τούτου, παρά τη φαινομενικά συνηθισμένη φύση της συνάντησης, οι προσδοκίες ήταν σημαντικές.
Εξάλλου στην ουκρανική ηγεσία είχαν καλλιεργηθεί υψηλές προσδοκίες, μετά τη Σύνοδο Κορυφής στο Βίλνιους στα μέσα Ιουλίου.
Όμως οι υπουργοί Εξωτερικών του ΝΑΤΟ ούτε καν ασχολήθηκαν με την Ουκρανία προς απογοήτευση του Zelensky.
Έριξαν όλο το βάρος τους στη Μέση Ανατολή, όπως παραδέχθηκε σε συνέντευξη Τύπου ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg.
«Οι υπουργοί Εξωτερικών ανησυχούν για τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή», είπε ο Stoltenberg.
Ερωτηθείς για τον «ρόλο της συμμαχίας στη σύγκρουση», ο Stoltenberg απάντησε: «Κάποιοι σύμμαχοι ενεργούν διαφορετικά. Αλλά οι δομές του ΝΑΤΟ δεν εμπλέκονται άμεσα. Ένα από τα μηνύματά μας είναι: H σύγκρουση να μην κλιμακωθεί σε μεγαλύτερη περιφερειακή.»
Στον πάγο οι ελπίδες της ουκρανικής ηγεσίας
Ως προς τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας, το θέμα που καίει τον Zelensky, δόθηκαν κάποιες …αόριστες υποσχέσεις.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken υποσχέθηκε να χρηματοδοτήσει το καθεστώς του Κιέβου, παρά τη μείωση των στρατιωτικών προμηθειών και την κατάσταση στη Μέση Ανατολή.
Το αίτημα του προέδρου των ΗΠΑ Joe Biden για πακέτο 61,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα εγκριθεί σύντομα, ισχυρίστηκε. Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί στις 4 Δεκεμβρίου.
«Αυτό που βλέπω και ακούω είναι ισχυρή δικομματική υποστήριξη και στα δύο σώματα του Κογκρέσου», είπε – χωρίς να το υποστηρίζει με σθένος – ο Bliknen.
Όσον αφορά στον δεύτερο διακαή πόθο του Zelensky, την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, η απογοήτευση ήταν ακόμη πιο μεγάλη.
Η σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών, εντελώς αόριστα ανήγγειλε ότι συνέταξε έναν κατάλογο με τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις…χωρίς να προσδιοριστεί καν ένα χρονοδιάγραμμα.
Για βαριές υποσχέσεις και ελαφριά πραγματικότητα έκανε λόγο ο Michael John Williams ειδικός στην ευρωπαϊκή πολιτική στο Ατλαντικό Συμβούλιο.
Διαπίστωσε την εμφανή προσπάθεια του ΝΑΤΟ να καθησυχάσει την Ουκρανία, χωρίς να δεσμευτεί για οτιδήποτε.
Είναι ορατή η κόπωση και η έλλειψη μακροπρόθεσμου σχεδίου.
Μεταπολεμικό τοπίο και διαπραγματεύσεις χωρίς τον Zelensky
Ο βραβευμένος με Pulitzer Αμερικανός δημοσιογράφος – ερευνητής Seymour Hersh αποκάλυψε ότι βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται από τους αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας και της Ρωσίας – Valery Zaluzhny και Valery Gerasimov, όπως πρώτο στην Ελλάδα ανέφερε δημοσίευμα του BN την Παρασκευή 1/12.
Ο Zaluzhny διαπραγματεύεται με τη Ρωσία χωρίς τη συγκατάθεση του Zelensky.
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, η Δύση έχει καταστήσει σαφές στον Zelensky ότι εάν δεν συμφωνήσει να διαπραγματευτεί με τη Μόσχα, τότε θα το κάνει κάποιος άλλος.
Οι διαπραγματεύσεις βασίζονται στις εξελίξεις στο μέτωπο.
Η ρωσική πλευρά καλεί την Ουκρανία αναγνωρίσει την Κριμαία και τα ελεγχόμενα από τη Μόσχα εδάφη των περιοχών Donbass, Zaporizhia και Kherson ως μέρος της Ρωσίας.
Με τη σειρά του, το Κίεβο – μέσω Zaluzhny – ζητά να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με την υπόλοιπη επικράτειά του, αλλά η Βορειοατλαντική Συμμαχία θα αναλάβει τη δέσμευση να μην αναπτύξει στρατεύματα και επιθετικά όπλα της στο ουκρανικό έδαφος.
Μέχρι στιγμής, ούτε η Μόσχα ούτε το Κίεβο έχουν σχολιάσει επίσημα το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με τον Hersh, ο Λευκός Οίκος είναι «κατά της προτεινόμενης συμφωνίας».
Απόφαση των ΗΠΑ η δημιουργία του τείχους – Πρωτοφανές άδειασμα του Zelensky
Την ίδια ώρα,αξιόπιστες ουκρανικές πηγές αναφέρουν ότι ο Zelensky είχε έντονη διαφωνία με τον γενικό διοικητή των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Valery Zaluzhny σχετικά με την πρόταση του τελευταίου να ξεκινήσει την κατασκευή αμυντικών οχυρώσεων.
Μια τέτοια κίνηση αποκαλύπτει ότι η Ουκρανία εγκαταλείπει κάθε επιθετική απόπειρα.
Ωστόσο, ο Zelensky αναπάντεχα δέχθηκε την πρόταση του ουκρανού αρχιστρατήγου και κύριου δελφίνου για την εξουσία στο Κίεβο.
Το κανάλι Resident Telegram ανέφερε επικαλούμενο πηγή από το γραφείο του Zelensky ότι η απόφαση ελήφθη μετά την επίσκεψη του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Lloyd Austin στο Κίεβο.
Οι δύο πλευρές είχαν μια «έντονη συζήτηση» σχετικά με την ανάγκη για τέτοιες οχυρώσεις, είπε το κανάλι.
Οι Αμερικανοί αντιλαμβάνονται ότι οι πολιτικές δηλώσεις του Zelensky για την ανάγκη ανάκτησης των συνόρων του 1991 δεν σχετίζονται με τους πόρους που έχουν στη διάθεσή τους η Δύση και η Ουκρανία.
Τι σημαίνουν στην πραγματικότητα οι δηλώσεις του Zelensky;
Αυτή είναι αναμφίβολα μια ταπεινωτική ήττα για τον Ουκρανό πρόεδρο.
Σημαίνει επίσης ότι το Κίεβο θα μπορεί να λάβει στρατιωτική βοήθεια μόνο για αμυντικούς σκοπούς, κάτι που είναι ήδη πραγματικότητα.
Αδύνατη η κατασκευή του τείχους – Δεν θα την επιτρέψουν και οι Ρώσοι
Σύμφωνα με το ουκρανικό υπουργείο Οικονομικών, το Κίεβο έλαβε το μικρότερο ποσό εξωτερικής οικονομικής βοήθειας τον Νοέμβριο εδώ και έξι μήνες: 2 δισεκατομμύρια δολάρια έναντι 5,3 δισεκατομμυρίων τον Ιούλιο.
Για να καλύψει το έλλειμμα του προϋπολογισμού, η Ουκρανία χρειάζεται 7-8 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα.
Σύμφωνα με τους στρατιωτικούς σχεδιασμούς, θα πρέπει να υπάρξουν τρεις τέτοιες οχυρωμένες γραμμές άμυνας.
Ο υπουργός Ψηφιακής Ανάπτυξης της Ουκρανίας, Mikhail Fedorov, δήλωσε ότι το υπουργείο Άμυνας θα συμμετάσχει στην κατασκευή της πρώτης γραμμής άμυνας.
Η κρατική εταιρεία Ανάπτυξης και Υποδομών θα είναι υπεύθυνη για τη δεύτερη και τρίτη γραμμή (με ιδιώτες εργολάβους που θα συμμετέχουν).
Στο πλαίσιο της αλλαγής σχεδίων, ο Zelensky, ο υπουργός Άμυνας Rustem Umerov και ο επικεφαλής της διοίκησης του Ουκρανού προέδρου, Andrii Yermak άρχισαν τις επισκέψεις σε όλη τη χώρα για να τονώσουν το ηθικό των διαλυμένων ουκρανικών δυνάμεων.
Επισκέφτηκαν την Οδησσό, το Mykolaiv, το Kharkiv και το διοικητήριο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στο Kupyansk.
Σκοπός της περιοδείας είναι να εξασφαλιστεί η πίστη στις νέες κατευθυντήριες γραμμές άμυνας.
Είναι εφικτό το έργο της γραμμής Zaluzhny; Με βάση τα παραπάνω προκύπτουν ερωτήματα…
«Από πού θα προέλθουν τα κεφάλαια για την κατασκευή του τόσο μεγάλου Τείχους Zaluzhny από το Donbass στο Lviv;», διερωτάται εύλογα η γεωπολιτική αναλύτρια Lyuba Lulko.
Έχει η Ουκρανία ανθρώπινο δυναμικό και υλικό για τέτοιες εργασίες;
Αυτό φέρνει ένα άλλο έργο στη μνήμη – το τείχος Yatsenyuk που βυθίστηκε στη λήθη και τα χρήματα απλά λεηλατήθηκαν.
Θα φυλάξει κανείς το τείχος όταν τελειώσουν οι οχυρώσεις; Και πότε θα τελειώσουν;
Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, θα επιτρέψουν οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις να υλοποιηθεί ένα τέτοιο έργο;
Σε αυτά τα ερωτήματα η ουκρανική ηγεσία δεν έχει καμία απάντηση να δώσει.
Το Κίεβο έχει ήδη διαθέσει πάνω από 12 εκατομμύρια εθνικού νομίσματος (περίπου 330. 000 δολάρια) στην περιφερειακή διοίκηση του Δνείπερου για την κατασκευή οχυρώσεων στην περιοχή.
Σύμφωνα με τον Ουκρανό βουλευτή Alexey Goncharenko, οι εργασίες σε αυτόν τον τομέα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί πριν από τις 28 Δεκεμβρίου 2023. Ας θυμηθούμε αυτή την ημερομηνία. Ας θυμηθούμε επίσης ότι το Τείχος του Surovikin χτίστηκε σε έξι μήνες.
Krivonos (Ουκρανός στρατηγός): Η ρωσική επίθεση θα γίνει και κανένα τείχος δεν μπορεί να την εμποδίσει
Οι εργασίες του απροσπέλαστου ρωσικού τείχους ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 2022 και ολοκληρώθηκαν τον Ιούνιο, πριν η Ουκρανία προχωρήσει σε αντεπίθεση.
Οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν μάθει να διαπερνούν οχυρώσεις.
Η επίθεση στην Avdiivka γίνεται 30% πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά από την επίθεση στο Bakhmut.
Το ρωσικό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα είναι έτοιμο να προμηθεύσει 5 εκατομμύρια βλήματα πυροβολικού ετησίως.
Νέοι τύποι όπλων έχουν ετοιμαστεί για να καταστρέψουν οχυρωμένες περιοχές.
Για παράδειγμα, τα ρωσικά στρατεύματα χρησιμοποιούν βόμβες ολίσθησης και νέους τύπους drones kamikaze, συμπεριλαμβανομένων των Lancet.
Ο πρώην αναπληρωτής γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας της Ουκρανίας, στρατηγός , Sergei Krivonos δήλωσε ότι η ρωσική επίθεση «θα πρέπει να αναμένεται και θα συμβεί».
Οι Ρώσοι προετοιμάζουν έναν τεράστιο αριθμό πλήρους στρατιωτικών μονάδων βαθιά στα μετόπισθεν στο έδαφος της Ρωσίας, πρόσθεσε.
Τρομάζουν οι ΗΠΑ με το οπλοστάσιο της Ρωσίας
Εν τω μεταξύ τρόμος επικρατεί στις ΗΠΑ για την υπεροχή της Ρωσίας, τόσο στα υπερηχητικά όπλα, όσο και στους βαλλιστικούς πυραύλους όπως αποκαλύπτει ο πρώην αναλυτής της CIA Scott Ritter.
Οι ΗΠΑ υστερούν σταθερά από τη Ρωσία και την Κίνα, όσον αφορά τον στρατηγικό ανταγωνισμό, ενώ εξακολουθούν να επιμένουν στη συνέχιση της σύγκρουσης και με τα δύο κράτη σε μια προσπάθεια να επιβεβαιώσουν εκ νέου την αμφισβητούμενη υπεροχή τους, σημειώνει ο Ritter στο Sputnik.
Αυτή η κατάσταση ανά πάσα στιγμή μπορεί να επιφέρει ένα καταστροφικό αποτέλεσμα, υπερτονίζει ο Αμερικανός ειδικός.
Στις αρχές Νοεμβρίου, μια προγραμματισμένη δοκιμή ενός διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου Minuteman III (ICBM) από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατέληξε σε αποτυχία καθώς η Πολεμική Αεροπορία αναγκάστηκε να καταστρέψει πρόωρα τον πύραυλο κατά τη διάρκεια της πτήσης.
Το Πεντάγωνο υποστήριξε ότι «οφείλονταν σε μια βλάβη» κατά τη διάρκεια της δοκιμής.
Ο πύραυλος με πυρηνική κεφαλή βρίσκεται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα από το 1970, έχοντας παραταθεί η διάρκεια ζωής του πολλές φορές μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1990, γεγονός που έκανε τις ΗΠΑ να δώσουν έμφαση στην παραγωγή στρατηγικών πυραύλων.
Ένα νέο σύστημα, το Sentinel ICBM, αναπτύσσεται επί του παρόντος για να αντικαταστήσει το Minuteman III, αλλά δεν έχει προγραμματιστεί να αντικαταστήσει πλήρως τον παλαιότερο πύραυλο για άλλη μια δεκαετία.
Η Ρωσία έχει ξεπεράσει τις ΗΠΑ
Ωστόσο, όταν ο Sentinel και άλλα πυρηνικά όπλα, όπως το βομβαρδιστικό B-21 Raider, τεθούν επιτέλους σε λειτουργία, θα έχουν ήδη ξεπεραστεί από τους ρωσικούς και τους κινεζικούς, καθώς αυτά τα δύο κράτη έχουν ήδη επιτύχει πυρηνική υπεροχή έναντι των ΗΠΑ.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα μοντέλο πυρηνικής αποτροπής που ονομάζεται Τριάδα.
Υπάρχουν τρία σκέλη στην τριάδα: Υπάρχει το επανδρωμένο εναέριο σκέλος βομβαρδιστικού που αποτελείται από βομβαρδιστικά B-52H και βομβαρδιστικά B-2.
Υπάρχει το σκέλος της θάλασσας, βαλλιστικοί πύραυλοι που εκτοξεύονται υποβρύχιο, τα Trident II που μεταφέρονται στα παλιά υποβρύχια κλάσης Οχάιο και μετά υπάρχει το επίγειο σκέλος, το οποίο αποτελείται από 400 πυραύλους Minuteman III που είναι φορτωμένοι σε σιλό σε όλη τη Μεσοδυτική πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών», εξήγησε ο Ritter.
«Ο Minuteman III είναι ένας πολύ παλιός πύραυλος.
Έχει δεχθεί πολλές τροποποιήσεις.
Αλλά η ουσία είναι ότι έφτασε στο τέλος της χρησιμότητάς του», επισημαίνει ο Ritter.
«Να τον συγκρίνετε και να τον αντιπαραβάλετε με τους ρωσικούς πυραύλους που εκτοξεύονται τώρα, δύο συγκεκριμένα: τον πύραυλο Sarmat, ο οποίος είναι ένας βαρύς διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος που φέρει πολλαπλές κεφαλές, συμπεριλαμβανομένης της υπερηχητικής Avangard.
Μπορεί επίσης να εκτοξευθεί, λόγω της εμβέλειάς του, πάνω από τον Νότιο Πόλο, πράγμα που σημαίνει ότι έρχεται στις ΗΠΑ από μια κατεύθυνση όπου δεν υπάρχουν ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης.
Υπάρχει και ο πύραυλος Yars, που μπορεί να εκτοξευθεί και από σιλό και φέρει την υπερηχητική κεφαλή Avangard».