Στο πώς η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών καταφέρνει να αποσταθεροποιεί τον κόσμο αναφέρεται με ανάλυση του ο καθηγητής του πανεπιστημίου Columbia, Jeffrey Sachs.
Όπως υποστηρίζει, με τη CIA υπάρχουν τρία βασικά προβλήματα: οι στόχοι, οι μέθοδοι και η ανευθυνότητα.
Οι επιχειρησιακοί της στόχοι είναι ό,τι ορίζει η CIA ή ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ότι είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ σε μια δεδομένη στιγμή, ανεξάρτητα από το διεθνές δίκαιο ή το δίκαιο των ΗΠΑ.
Οι μέθοδοί της είναι μυστικοπαθείς και διφορούμενες.
Το ότι τα στελέχη της δεν διώκονται για πράξεις ή παραλείψεις τους σημαίνει ότι η CIA και ο πρόεδρος ασκούν εξωτερική πολιτική χωρίς κανέναν δημόσιο έλεγχο.
Το Κογκρέσο είναι ένα χαλάκι της πόρτας, ένα παράπλευρο σόου.
Όπως είπε ο πρώην διευθυντής της CIA Mike Pompeo:
«Ήμουν ο διευθυντής της CIA. Λέγαμε ψέματα, εξαπατήσαμε, κλέψαμε.
Είχαμε ολόκληρα μαθήματα εκπαίδευσης».
Η CIA ιδρύθηκε το 1947, ως μια διάδοχη κατάσταση του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών (OSS).
Το OSS είχε είχε δύο διακριτούς στόχους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: τις πληροφορίες και την ανατροπή.
Η CIA ανέλαβε και τους δύο ρόλους.
Από τη μία πλευρά, η CIA παρέχει πληροφορίες στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Από την άλλη, έχει καθήκον να ανατρέπει τον εκάστοτε «εχθρό», δηλαδή όποιον ο πρόεδρος ή η CIA όριζε ως εχθρό, χρησιμοποιώντας ευρύ φάσμα μέτρων: δολοφονίες, πραξικοπήματα, αναταραχές, οπλισμό ανταρτών και άλλα μέσα.
Ο τελευταίος ρόλος έχει αποδειχθεί καταστροφικός για την παγκόσμια σταθερότητα και το κράτος δικαίου.
Είναι ένας ρόλος που συνεχίζει να διαδραματίζει και σήμερα.
Στην πραγματικότητα, η CIA είναι ένας μυστικός στρατός, ικανός να δημιουργήσει χάος σε όλο τον κόσμο χωρίς καμία απολύτως ευθύνη.
Όταν ο πρόεδρος Dwight Eisenhower αποφάσισε ότι ο ανερχόμενος πολιτικός αστέρας της Αφρικής, ο δημοκρατικά εκλεγμένος Patrice Lumumba του Ζαΐρ (τώρα Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό), ήταν ο «εχθρός», η CIA συνωμότησε για τη δολοφονία του το 1961, υπονομεύοντας τις όποιες προσπάθειες να υπάρξει δημοκρατία στην Αφρική.
Δύσκολα θα ήταν ο τελευταίος Αφρικανός πρόεδρος που ανατράπηκε από τη CIA.
Χάος
Η έκταση του χάους που προέκυψε από τις επιχειρήσεις της CIA που στράβωσαν είναι εκπληκτική.
Στην 77χρονη ιστορία της, τα στελέχη της έχουν κληθεί να λογοδοτήσουν μόνο μία φορά, το 1975.
Εκείνη τη χρονιά, ο γερουσιαστής του Αϊντάχο Frank Church ηγήθηκε μιας έρευνας που αποκάλυψε δολοφονίες, πραξικοπήματα, αποσταθεροποίηση, παρακολουθήσεις, βασανιστήρια τύπου Mengele και ιατρικά «πειράματα».
Οι αποκαλύψεις αυτές πρόσφατα καταγράφηκαν σε ένα υπέροχο βιβλίο του ερευνητή δημοσιογράφου James Risen, «The Last Honest Man: The CIA, the FBI, the Mafia, and the Kennedys―and One Senator’s Fight to Save Democracy».
Αυτό το μεμονωμένο επεισόδιο λογοδοσίας συνέβη λόγω μιας σπάνιας συρροής γεγονότων.
Ένα έτος πριν, το σκάνδαλο Watergate είχε ανατρέψει τον Richard Nixon αποδυναμώνοντας τον Λευκό Οίκο.
Ως διάδοχος του Nixon, ο Gerald Ford ήταν μη εκλεγμένος, πρώην μέλος του Κογκρέσου και πρόθυμος να μην αντιταχθεί στα εποπτικά προνόμια του Κογκρέσου.
Το σκάνδαλο Watergate, που διερευνήθηκε από την Επιτροπή Ervin, απέδειξε την αξία του ελέγχου εκ μέρους της Γερουσίας.
Τον Δεκέμβριο του 1974, ο ερευνητής ρεπόρτερ Seymour Hersh, σπουδαίος ρεπόρτερ με πηγές μέσα στη CIA, δημοσίευσε έναν απολογισμό παράνομων επιχειρήσεων συλλογής πληροφοριών της CIA εναντίον του αντιπολεμικού κινήματος των ΗΠΑ.
Ο ηγέτης της πλειοψηφίας της Γερουσίας εκείνη την εποχή, Mike Mansfield, ένας ηγέτης με χαρακτήρα, διόρισε τον Church να διερευνήσει τι γίνεται στη CIA.
Ο Church ήταν ένας γενναίος, ειλικρινής, έξυπνος, ανεξάρτητος και ατρόμητος Γερουσιαστής, χαρακτηριστικά που ήταν χρόνια σε έλλειψη σε ό,τι αφορά το πολιτικό προσωπικό των ΗΠΑ…
Ωστόσο, η CIA, τότε, ήταν αυτή η οποία γέλασε τελευταία, διατηρώντας τον εξέχοντα ρόλο της στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Από το 1975, η μυστική υπηρεσία πληροφοριών των ΗΠΑ διεξάγει μυστικές επιχειρήσεις υποστηρίζοντας ισλαμιστές στο Αφγανιστάν που κατέστρεψαν τη χώρα ενώ δημιούργησαν την Αλ Κάιντα.
Επίσης, η CIA πιθανότατα διεξήγε μυστικές επιχειρήσεις στα Βαλκάνια κατά της Σερβίας, στον Καύκασο κατά της Ρωσίας και στην Κεντρική Ασία με στόχο την Κίνα.
Τη δεκαετία του 2010, η CIA διεξήγαγε θανατηφόρες επιχειρήσεις για την ανατροπή του Bassir Al Assad, και πάλι επιστρατεύοντας τζιχαντιστές.
Για τουλάχιστον 20 χρόνια εμπλέκεται στην καταστροφή στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της βίαιης ανατροπής του προέδρου της Ουκρανίας Victor Yanukovich τον Φεβρουάριο του 2014, πυροδοτώντας τον τωρινό καταστροφικό πόλεμο.
Τι γνωρίζουμε
Όπως αναφέρει ο Sachs, ευτυχώς που υπάρχουν μερικοί ατρόμητοι ερευνητές ρεπόρτερ, λίγοι γενναίοι μελετητές και μερικές αρχές στην αλλοδαπή που μπορεί να προσφέρουν μια κάποια –έστω– ελάχιστη γνώση για τις έκνομες ενέργειες στις οποίες επιδίδεται ενίοτε η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών.
Στην περίπτωση της Συρίας, μάθαμε από τους New York Times, το 2016 και το 2017, για τις επιχειρήσεις της CIA, με σκοπό την αποσταθεροποίηση της Συρίας και την ανατροπή του Assad, όπως διέταξε ο πρόεδρος Barack Obama.
Εν προκειμένω έχουμε να κάνουμε με μια τρομερά άστοχη επιχείρηση της CIA, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, που προκάλεσε μια δεκαετία χάους, έναν κλιμακούμενο περιφερειακό πόλεμο, εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους και εκατομμύρια εκτοπισθέντες.
Και όμως δεν έχει υπάρξει ειλικρινής αναγνώριση αυτής της καταστροφής από την ηγεσία της CIA από τον Λευκό Οίκο ή το Κογκρέσο.
Στην περίπτωση της Ουκρανίας, γνωρίζουμε ότι οι ΗΠΑ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο βίαιο πραξικόπημα που οδήγησε στην πτώση του Yanukovich και προκάλεσε μια δεκαετία αιματοχυσίας.
Η Ρωσία πρόσφερε στον κόσμο πληροφορίες για το πραξικόπημα παρεμποδίζοντας και στη συνέχεια δημοσιεύοντας μια τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ της Victoria Nuland, τότε υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ (τώρα υφυπουργού Εξωτερικών) και του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ουκρανία Pyatt (τώρα αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών).
Μετά το πραξικόπημα, η CIA εκπαίδευσε κρυφά δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων του καθεστώτος μετά το πραξικόπημα που οι ΗΠΑ είχαν βοηθήσει να φέρει στην εξουσία.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν η μήτρα για τις μυστικές επιχειρήσεις της CIA στην Ουκρανία.
Επίσης, έχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι στελέχη της CIA κατέστρεψαν τους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream, σύμφωνα με τον Seymour Hersh, ο οποίος είναι τώρα ανεξάρτητος ρεπόρτερ.
Καμιά φορά, βέβαια, εμφανίζεται κάποιος πρώην αξιωματούχος των ΗΠΑ και πετά κάποια «τυράκια», όπως τότε που ο Zbigniew Brzezinski αποκάλυψε ότι είχε παρακινήσει τον Jimmy Carter να αναθέσει στη CIA να εκπαιδεύσει τζιχαντιστές για να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση του Αφγανιστάν, με στόχο να παρακινήσει τη Σοβιετική Ένωση να εισβάλει εκείνη τη χώρα.
Έλεγχος…
Σύμφωνα με τον Sachs, είναι σημαντικό η CIA να λογοδοτεί… ωστόσο οι Πρόεδροι και το Κογκρέσο δεν προσπαθούν καν – ούτε και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, προτιμώντας αντ’ αυτού να αναφέρουν «ανώτερους ανώνυμους αξιωματούχους» και την επίσημη συγκάλυψη.
Είναι οι εργαζόμενοι στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης τεμπέληδες, φοβούνται για τα διαφημιστικά έσοδα από το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, απειλούνται; Ποιος ξέρει;…
Πάντως, δεν είναι όλα μαύρα, υπάρχει μια μικρή λάμψη ελπίδας.
Πίσω στο 1975, η CIA ηγήθηκε από έναν μεταρρυθμιστή.
Σήμερα, της CIA ηγείται ο William Burns, ένας από τους κορυφαίους διπλωμάτες της Αμερικής.
Ο Burns γνωρίζει την αλήθεια για την Ουκρανία, αφού υπηρέτησε ως Πρέσβης στη Ρωσία το 2008 και ενημέρωσε την Ουάσιγκτον για το σοβαρό λάθος της προώθησης της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Λαμβάνοντας υπόψη το ανάστημα και τα διπλωματικά επιτεύγματά του, ίσως υποστήριζε να υπάρξει λογοδοσία.
Σε κάθε περίπτωση, όπως λέει ο καθηγητής του Columbia University, η έκταση του συνεχιζόμενου χάους που προέκυψε από τις επιχειρήσεις της CIA οι οποίες στράβωσαν είναι εκπληκτική.
Στο Αφγανιστάν, την Αϊτή, τη Συρία, τη Βενεζουέλα, το Κοσσυφοπέδιο, την Ουκρανία και πολύ πιο πέρα, οι περιττοί θάνατοι, η αστάθεια και η καταστροφή που εξαπέλυσε η ανατροπή της CIA συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, τα ακαδημαϊκά ιδρύματα και το Κογκρέσο θα πρέπει να διερευνήσουν τις επιχειρήσεις της CIA και να απαιτήσουν δημοσιοποίηση εγγράφων για να καταστεί δυνατή η δημοκρατική λογοδοσία.
www.bankingnews.gr