«Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, στην πόλη της Σπάρτης, υπήρχε ένας Γερμανός στρατιώτης, γνωστός στην τοπική κοινωνία για το δύστροπο και κακό χαρακτήρα του.
Μια μέρα καθώς περνούσε από το ναό της Αγίας Βαρβάρας, πυροβόλησε κατ’ επανάληψη την εικόνα της Αγίας που βρισκόταν στο εικονοστάσι της διασταύρωσης προς την Καλογωνιά, απέναντι από το ναό. Μια από τις σφαίρες, πέτυχε τη μορφή της Αγίας στο ύψος του λαιμού.
Το γεγονός όπως ήταν φυσικό θορύβησε και στεναχώρησε τους Σπαρτιάτες.
Λίγες μέρες αργότερα, ο ίδιος Γερμανός μεθοκοπούσε σε ένα υπόγειο καπηλειό της πόλης, στη συμβολή των οδών Γκορτσολόγου και Κλεομβρότου, όπου μέχρι σήμερα διασώζεται το κτήριο.
Κάποια στιγμή, πιθανώς μετά από λεκτική διένεξη, άρχισε να πυροβολεί μέσα στο μαγαζί. Μια από τις σφαίρες εξοστρακίστηκε στον πέτρινο τοίχο και επιστρέφοντας τον πέτυχε στο λαιμό, ακριβώς στο ίδιο σημείο που είχε χτυπήσει ο ασεβής την εικόνα της Αγίας Βαρβάρας.
Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Ποτέ οι Γερμανοί δεν αναζήτησαν ευθύνες από τους Έλληνες αφού υπήρχαν και αρκετοί ακόμα Γερμανοί που είδαν τι ακριβώς συνέβη. Κάποιοι μάλιστα αναφέρουν ότι τις επόμενες ημέρες εθεάθησαν αρκετοί Γερμανοί στρατιώτες να προσκυνούν την πυροβολημένη εικόνα.
Το νέο διαδόθηκε γρήγορα στην πόλη και ενδυνάμωσε την πίστη του σπαρτιατικού λαού, που από τότε σέβεται και τιμά την Αγία ακόμα περισσότερο».
