Εκείνοι με επίμονα συμπτώματα που υποχώρησαν είχαν μικρές γνωστικές ελλείψεις παρόμοιες με εκείνες με μικρότερη διάρκεια ασθένειας.
Σε μια μεγάλης κλίμακας μελέτη παρατήρησης που δημοσιεύτηκε στις 29 Φεβρουαρίου στο New England Journal of Medicine (NEJM), οι ερευνητές κάλεσαν 800.000 άτομα με διαφορετικά επίπεδα έκθεσης και διάρκειας στον COVID-19 να συμμετάσχουν σε μια διαδικτυακή γνωστική αξιολόγηση και έρευνα παρακολούθησης.
Οι γνωστικές δυσκολίες έχουν εμπλακεί σε πολλά σύνδρομα μετά τον COVID-19, συμπεριλαμβανομένου του long COVID-19, υποδηλώνοντας ότι η μόλυνση μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις στις νοητικές διεργασίες του εγκεφάλου.
Οι συγγραφείς της μελέτης υπέθεσαν ότι θα υπήρχαν μετρήσιμα γνωστικά ελλείμματα μετά τον COVID-19 που θα κλιμακωθούν ανάλογα με τη σοβαρότητα και τη διάρκεια της ασθένειας.
Υπέθεσαν επίσης ότι αντικειμενικές βλάβες στην εκτελεστική λειτουργία και τη λειτουργία της μνήμης, ειδικά η κακή μνήμη και η ομίχλη του εγκεφάλου, θα μπορούσαν να παρατηρηθούν σε άτομα με επίμονα συμπτώματα.
Χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο αξιολόγησης για τη γνωστική λειτουργία, οι ερευνητές υπολόγισαν τις παγκόσμιες γνωστικές βαθμολογίες μεταξύ των συμμετεχόντων με ιστορικό προηγούμενης λοίμωξης από SARS-CoV-2 που είχαν συμπτώματα για τουλάχιστον 12 εβδομάδες -είτε είχαν επιλυθεί είτε όχι- και σε μια ομάδα ελέγχου μη μολυσμένων συμμετεχόντων.
Ενώ η γνωστική έκπτωση και τα κενά μνήμης ήταν μικρά για τα άτομα με ήπια λοίμωξη που ανέρρωσαν από τον COVID-19 γρήγορα, οι βλάβες ήταν πιο έντονες σε εκείνους με σοβαρή νόσο.Μεγαλύτερη βλάβη σε πιο σοβαρή νόσηση
Από τους 112.964 συμμετέχοντες που ολοκλήρωσαν την έρευνα, εκείνοι που ανέρρωσαν από τον COVID-19 με συμπτώματα που υποχώρησαν σε λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες ή 12 εβδομάδες μετά τη μόλυνση είχαν παρόμοια μικρά ελλείμματα στην παγκόσμια γνωστική τους ικανότητα σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν ποτέ COVID-19.
Οι συμμετέχοντες που είχαν ήπιο COVID-19 με επιλυμένα συμπτώματα παρουσίασαν πτώση 3 βαθμών στο IQ σε σύγκριση με μη μολυσμένους συμμετέχοντες.
Εκείνοι με ανεπίλυτα επίμονα συμπτώματα είχαν απώλεια 6 βαθμών στο IQ και όσοι με COVID-19 εισήχθησαν στη μονάδα εντατικής θεραπείας παρουσίασαν απώλεια IQ 9 βαθμών.
Η επαναμόλυνση με SARS-CoV-2 προκάλεσε πρόσθετη απώλεια στο IQ σχεδόν 2 βαθμών σε σύγκριση με εκείνους που δεν μολύνθηκαν εκ νέου.
Το IQ, ή το πηλίκο νοημοσύνης, είναι ένας αριθμός που χρησιμοποιείται για να αναπαραστήσει τη σχετική νοημοσύνη ενός ατόμου.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι εργασίες μνήμης, συλλογισμού και εκτελεστικής λειτουργίας ήταν οι ισχυρότεροι δείκτες μειωμένης γνωστικής λειτουργίας και αυτές οι βαθμολογίες συσχετίστηκαν με συμπτώματα ομίχλης του εγκεφάλου που αναφέρθηκαν από τους συμμετέχοντες.
Πιο σημαντικά κενά παρατηρήθηκαν σε άτομα με ανεπίλυτα επίμονα συμπτώματα και σε όσους είχαν μολυνθεί με προηγούμενες παραλλαγές του ιού SARS-CoV-2 σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν ποτέ COVID-19.
Επιπλέον, οι συμμετέχοντες στη μελέτη που νοσηλεύτηκαν είχαν μεγαλύτερα κενά στη γνωστική λειτουργία σε σύγκριση με εκείνους που δεν νοσηλεύτηκαν.
«Με τη χρήση ενός καινοτόμου γνωστικού τεστ που έχει επίσης ολοκληρωθεί από άτομα που δεν είχαν COVID-19, αυτή η σημαντική και καλά διεξαγόμενη μελέτη παρέχει την πρώτη ακριβή ποσοτικοποίηση της κλίμακας των γνωστικών ελλειμμάτων σε άτομα που είχαν COVID-19», δήλωσε ο Maxime. Ο Taquet, συνεργάτης στην ψυχιατρική στο Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας Υγείας και Φροντίδας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε σε μια δήλωση.
Ο κ. Taquet είπε ότι οι ερευνητές βρήκαν μια μικρή αλλά προφανή συσχέτιση μεταξύ του COVID-19 και της γνωστικής λειτουργίας που ήταν πιο έντονη στα άκρα.
«Ο κίνδυνος να έχουν πιο σοβαρά γνωστικά προβλήματα ήταν σχεδόν διπλάσιος σε όσους είχαν COVID-19 σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν και τρεις φορές υψηλότερος σε εκείνους που νοσηλεύτηκαν με COVID-19», σημείωσε.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 29 Φεβρουαρίου στο NEJM, οι Δρ. Ziyad Al-Aly και Clifford Rosen είπαν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης είναι ανησυχητικά και έχουν ευρείες επιπτώσεις που απαιτούν περαιτέρω αξιολόγηση για να προσδιοριστεί ο λειτουργικός αντίκτυπος μιας απώλειας 3 βαθμών στο IQ και γιατί μια ομάδα συμμετεχόντων επηρεάστηκε πιο σοβαρά από μια άλλη.
«Εάν αυτά τα γνωστικά ελλείμματα επιμένουν ή επιλύονται μαζί με τα προγνωστικά και την τροχιά ανάκαμψης θα πρέπει να διερευνηθεί. Τα γνωστικά ελλείμματα που σχετίζονται με τον Covid-19 θα προσδώσουν προδιάθεση σε υψηλότερο κίνδυνο για τη νόσο του Αλτσχάιμερ ή άλλες μορφές άνοιας αργότερα στη ζωή; Θα πρέπει επίσης να αξιολογηθούν οι επιπτώσεις στο μορφωτικό επίπεδο, την απόδοση στην εργασία, τον τυχαίο τραυματισμό και άλλες δραστηριότητες που απαιτούν ανέπαφες γνωστικές ικανότητες», έγραψαν.
Επιπτώσεις μελέτης για άτομα με long COVID
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου κοινοτικού δείγματος σχεδόν 3 εκατομμυρίων ανθρώπων στη μελέτη σε πραγματικό χρόνο αξιολόγησης της μετάδοσης της κοινότητας (REACT) που αξιολογούσε τη μετάδοση του SARS-CoV-2 στην Αγγλία.
Αν και οι ερευνητές δεν είπαν εάν οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν μακρά COVID-19, τα άτομα με μακροχρόνια COVID συχνά αναφέρουν επίμονη γνωστική εξασθένηση.
Δεν υπάρχει αποδεκτός καθολικός ορισμός για την πάθηση, αλλά τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) ορίζουν ευρέως τη long COVID ως «σημεία, συμπτώματα και καταστάσεις που συνεχίζουν να αναπτύσσονται μετά από οξεία λοίμωξη COVID-19» που μπορεί να διαρκέσουν «εβδομάδες, μήνες ή χρόνια.
Ο όρος «long COVID» περιλαμβάνει επίσης μετα-οξεία επακόλουθα της λοίμωξης SARS-CoV-2, του COVID μακράς διάρκειας και του μετα-οξείας COVID-19.
Σχεδόν το 7% των ενηλίκων των ΗΠΑ που συμμετείχαν σε έρευνα από το CDC το 2022 είπαν ότι έχουν βιώσει long COVID.
Αν και οι ρυθμιστικοί φορείς των ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι ο εμβολιασμός κατά του COVID-19 μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης μακράς COVID-19 και το τρέχον έγγραφο προτείνει ότι ο εμβολιασμός με δύο ή περισσότερες δόσεις μπορεί να προσφέρει ένα ελαφρύ γνωστικό πλεονέκτημα, μια πρόσφατη εργασία που δημοσιεύτηκε στο Journal of Clinical Medicine δεν βρήκε σημαντική σχέση μεταξύ της παρουσίας συννοσηροτήτων ή της σοβαρότητας της λοίμωξης και της εμφάνισης μακροχρόνιων συμπτωμάτων του COVID.
Η μελέτη NEJM έχει αρκετούς περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της εξάρτησης από την υποκειμενική αναφορά για τον εντοπισμό ατόμων με συνεχή συμπτώματα και την προκατάληψη της αυτοεπιλογής.
Άτομα με long COVID μπορεί να έχουν εγγραφεί στη μελέτη, αλλά αυτά με πιο σοβαρές αναπηρίες μπορεί να μην μπορούσαν να συμμετάσχουν στην έρευνα.
Επιπλέον, ορισμένες ομάδες υπερεκπροσωπήθηκαν στη μελέτη σε σύγκριση με τον βασικό πληθυσμό.
Τα βασικά γνωστικά δεδομένα πριν από τη μόλυνση από τον SARS-CoV-2 δεν ήταν επίσης διαθέσιμα, επομένως οι ερευνητές δεν μπορούσαν να αξιολογήσουν τη γνωστική αλλαγή ή να συμπεράνουν την αιτιότητα.
www.bankingnews.gr