Να τηρήσεις το λόγο του Θεού κι ας πεθάνεις!
Ήρθε ένας άνθρωπος στη Νέα Σκήτη που ήμασταν και μας έφερε 12 αυγά. Αυγά δεν υπήρχαν στο Άγιο Όρος τότε διότι κοτόπουλα απαγορεύονταν να υπάρχουν. Στη σκήτη που ήμασταν ποιος να πάει στη Θεσσαλονίκη να πάρει, έπρεπε να έρθει κάποιος από Θεσσαλονίκη αν σου φέρει λίγα αυγά, κανένα γιαούρτι κλπ. Ε, κάναμε και εμείς χαρά ότι ήρθαν 12 αυγά! Ήταν τέτοιες μέρες, τυρινή εβδομάδα και κάποια παιδιά ήρθαν και μας έφεραν μία ντουζίνα αυγά.
Ο γέροντας λέει: “Καλά, εμείς θα φάμε τα αυγά; Νέοι άνθρωποι, δεν ντρέπεστε! Τα γεροντάκια τι θα φάνε; τα γειτονικά μας τα γεροντάκια;”
Είχαμε γεροντάκια γύρω μας. Άντε, πήγαμε να δώσουμε ένα αυγό στο κάθε γεροντάκι. Ήταν σημαντικό ένα αυγό αλλά για μας δεν έμεινε τίποτα! Μας έπιασαν οι λογισμοί πώς θα βγάλουμε την Τυρινή, δεν φάγαμε και εμείς τίποτα, τυρινή-τυρινή-τυρινή, έρχεται το Σάββατο ένας άνθρωπος από Θεσσαλονίκη γεμάτος τυρόπιτες, γαλακτομπούρεκα… Φάγαμε, φάγαμε μείνανε και για μετά το Πάσχα, που λέει ο λόγος!
Ο Θεός δεν αφήνει, αδερφοί μου αγαπητοί! Για αυτό λοιπόν η βεβαία πίστη είναι ακριβώς αυτό το πράγμα: να τηρήσεις το λόγο του Θεού κι ας πεθάνεις! Να πεις: θα κάνω αυτό που λέει ο Θεός και είμαι έτοιμος ακόμα και για θάνατο. Να το δώσω εγώ και ας πεθάνω από την πείνα! Οι Άγιοι έβγαζαν τα ρούχα τους να τα δίνουν στους φτωχούς και εκείνοι γύριζαν γυμνοί.
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
