Η Δρυς του Μαμβρή και η προφητεία για το Τέλος του Κόσμου
Η Δρυς του Μαμβρή είναι τόπος μοναδικής και ακράδαντης πίστης στον Θεό αλλά και σημείο των εσχάτων
Στο Ισραήλ υπάρχει ένα δένδρο που είναι ιερό για όλους τους κατοίκους της γης. Η Δρυ του Μαμβρή, ή βελανιδιά του Αβραάμ, όπως τη λένε οι ντόπιοι. Είναι ο τόπος που ο Αβραάμ φιλοξένησε τους 3 Αγγέλους, την προτύπωση της Αγίας Τριάδος.
Επίσης το δέντρο (δρυς) αυτό οπού κάθισε από κάτω ( τον ίσκιο της) η Αγία Τριάδα, λέγεται ότι τιμάτε εξίσου όπως το Τίμιο Ξύλο του Χριστού μας.
Αυτό το ιερό δέντρο είναι πάνω από 4000 ετών αλλά δυστυχώς, στις αρχές του εικοστού αιώνα άρχισε να μαραίνεται. Το 1997 φάνηκε το τελευταίο πράσινο φυλλαράκι στο δέντρο.
Υπάρχει μια προφητεία ότι όσο η δρυς είναι ζωντανή, η ανθρωπότητα επίσης, θα υπάρχει, με το θάνατό της – θα έλθει το τέλος του κόσμου. Πολλοί προσευχόταν στη ρίζα της να ζωντανέψει και χάρη στις προσευχές το δέντρο το 1997 έβγαλε ένα νεαρό βλαστό.
Η τελευταία φορά που από τη ξηραμένη βελανιδιά φύτρωσε νέος βλαστός ήταν το 2010, όταν στο εκεί ρωσικό μοναστήρι ανέλαβε την διακονία ο π. Αλέξιος (Eliseev, τώρα – Επίσκοπος Γκάλιτς και Μακαριέφσκι). Ήταν μικρός, μόνο 20 εκατοστά, αλλά στις καρδιές των ανθρώπων γεννήθηκε ελπίδα. Ο Θεός μακροθυμει και μας συγχωρεί ακόμα… Και το πιο θαυμάσιο πράγμα σε αυτό το φαινόμενο είναι ότι ο βλαστός μεγάλωνε επίσης σε τρία μέρη, υπενθυμίζοντας πάλι την Αγία Τριάδα. Το 2016, άρχισαν εργασίες για τη συντήρηση του κορμού αλλά στις 9 Φεβρουαρίου 2019 η ιερή Δρυς του Μαμβρή έπεσε.
Σύμφωνα με την προφορική παράδοση που υπάρχει εκεί η πτώση της δρυός – βελανιδιάς του Μαμβρή είναι σημείο του ερχομού των μεγάλων γεγονότων των εσχάτων της Αποκάλυψης και θα συμβεί λίγο πριν το τέλος του κόσμου.
“Κύριε, πρόσθες ημίν πίστιν”
Πως διήλθαν οι Εβραίοι δια της Ερυθράς θαλάσσης; Αναφέρεται στην προς Εβραίους επιστολή• «Πίστει διέβησαν την Ερυθράν θάλασσαν ως δια ξηράς, ης πείραν λαβόντες οι Αιγύπτιοι κατεπόθησαν» (Εβραίους, ΙΑ 29). Διήλθαν λοιπόν δια της πίστεως.
Έλεγε ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια από την εμπιστοσύνη στον Θεό; Απλοποίησε την ζωή σου με την απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό, για να ελευθερωθής από το άγχος και την αγωνία. Η ζωή μας να είναι πιο μετρημένη. Να ζούμε πιο πνευματικά. Να είμαστε πιο αγαπημένοι. Να βοηθούμε τους πονεμένους, τους φτωχούς με αγάπη, με πόνο, με καλωσύνη. Να προσευχώμαστε να βγούν καλοί άνθρωποι.
Όλο το κακό σήμερα προέρχεται από την απιστία.
Πρέπει να αφεθούμε με εμπιστοσύνη στον Θεό να κατευθύνη τα πράγματα.. Γιατί ο άνθρωπος μπορεί να κάνη την ζωή του παραδεισένια, εάν έχη εμπιστοσύνη στον Θεό, Τον δοξάζη για όλα και δέχεται να τον κυβερνάη σαν καλός Πατέρας. Διαφορετικά, κάνει την ζωή του κόλαση. Είναι μεγάλο πράγμα να νιώθη ο άνθρωπος από τούτη την ζωή ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου.
«Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι »…Δεν αφήνουμε το Θεό νοικοκύρη να μας κυβερνάει• γι’ αυτό ταλαιπωρούμαστε. Πρέπει να αφήσουμε εν λευκώ τον εαυτό μας και το μέλλον μας στη Θεία Πρόνοια, στο θείο θέλημα, και ο Θεός θα μας φροντίσει. Να έχουµε απόλυτη εµπιστοσύνη. Είμαστε στα χέρια του Θεού. Αφού υπάρχει θεία δικαιοσύνη, θεία ανταπόδοση, τίποτε δεν πάει χαμένο. Όσο βασανίζεται κανείς, άλλο τόσο θα ανταμειφθή.
Ας αναθέσουμε τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, την οικογένειά μας, την ζωή μας ολόκληρη στον Χριστό ο οποίος σαν Θεός που είναι μπορεί να μας περάσει μέσα από την φωτιά και την τρικυμία χωρίς να πάθουμε το παραμικρό. Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήση με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή…
«Και ένας Χριστιανός να μείνη μόνο, ο Χριστός θα κάνει το σχέδιό Του. Να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη» Σε κάθε δύσκολη περίοδο δεν παρασύρονται όλοι. Ο Θεός διατηρεί μια ζύμη για τις επόμενες γενιές.
Να ξέρετε πως ό,τι επιτρέπει ο Θεός, ακόμη και να εξοντωθούν π.χ. άνθρωποι, είναι φιλάνθρωπο, γιατί ο Θεός έχει “σπλάγχνα”. Δουλεύει ο διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να πρόκυψη από αυτό καλό…
Γι’ αυτό μή στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, πού κυβερνά τα πάντα… Ο Θεός δεν επιτρέπει μια δοκιμασία, αν δεν βγη κάτι καλό. Να το πιστέψουμε αυτό. Αφήνει τον διάβολο ο Θεός, για να παλαίψη ο άνθρωπος.
Πάντως, όπως και αν είναι, ο πονηρός μας κάνει καλό, μας βοηθάει να αγιάσουμε.
Ακόμη το «ζητείτε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού» δεν το έχουμε καταλάβει.
Ή πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε. Δεν έχουμε καταλάβει την δύναμη και την καλωσύνη του Θεού. Δεν Τον αφήνουμε νοικοκύρη να μας κυβερνάη, γιʹ αυτό ταλαιπωρούμαστε. Αν ο άνθρωπος έχη την Χάρη του Θεού δεν φοβάται τίποτε. Γι’ αυτό πάντα να ζητάμε την Χάρη του Θεού κάνοντας τον σταυρό μας.
«Ου μη φοβηθώμεν ουδ’ ου μη ταραχθώμεν, ότι μεθ’ ημών ο Θεός».
Μπορεί να ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξη νέα βλαστάρια. Υπάρχει μία μερίδα Χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ο Θεός. Υπάρχουν ακόμη…. οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο Καλός Θεός μας ανέχεται, και πάλι θα οικονομήση τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής μας δίνουν ελπίδα.
Μη φοβάσθε. Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε την θύελλα που πάει να ξεσπάση; Ούτε και τώρα θα χαθούμε. Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια. Μία μπόρα θα είναι. Τώρα πάμε ή για τον Χριστό ή για τον διάβολο. Είναι καθαρό μέτωπο. Να χαιρώμαστε που η μάχη είναι πνευματική. Αν υπάρχουν άνθρωποι προσευχής, ταπεινοί, που έχουν πόνο και αγάπη, είναι κεφάλαια πνευματικά, είναι «βάσεις» πνευματικές.
Μετά την μπόρα την δαιμονική θα’ρθεί η λιακάδα η θεϊκή. (Πνευματική αφύπνιση. Λόγοι Β’, Πνευματικός Αγώνας, Λόγοι Γ΄ )