Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
O Άγιος Παΐσιος μιλά για τις επισκέψεις της Παναγίας :
Έφτασα στην Ιβήρων κ περίμενα το «μοτόρι» (καραβάκι).
Ενώ θα ερχόταν το μεσημέρι, έφθασε το βράδυ κ ακόμα να φανή. Ήμουν εξαντλημένος. Λέω να κάνω ένα κομποσχοίνι στην Παναγία κάτι να μου οικονομήση.
Μετά λέω στον εαυτό μου : “Βρε χαμένε για τέτοια μικροπράγματα θα ενοχλείς την Παναγία” ;
Δεν πρόλαβα να τελειώσω κ έρχεται ένας αδελφός από μέσα. Μου δίνει ένα δεματάκι κ μου λέει :
“Να, αδελφέ μου για τη χάρη της Κυρίας Θεοτόκου”.
“Το άνοιξα. Είχε μέσα μισό ψωμάκι, σύκα κ σταφύλια.
Μόλις κρατήθηκα από τα κλάματα μέχρι να φύγει ο αδελφός”.
Αυτό συνέβη στο κιόσκι της Ιβήρων. Κ άλλοτε έλαβε αμεσότερη πείρα της Θεομητορικής πρόνοιας στον αρσανά του αυτού Μοναστηριού. Τα δύο γεγονότα έχουν πολλές ομοιότητες αλλά κ αρκετές διαφορές. Κ στην δεύτερη περίπτωση ήταν άυπνος κ νηστικός κ περίμενε το «μοτόρι».
Διηγήθηκε ο Γέροντας : “Από την εξάντληση δεν αισθανόμουν καλά. Φοβήθηκα να μη λιποθυμήσω κ με δουν οι εργάτες.
Γι αυτό έκανα κουράγιο κ πήγα πίσω από μια ντάνα ξύλα.
Σκέφτηκα προς στιγμήν να παρακαλέσω την Παναγία κ αμέσως μετά είπα στον εαυτό μου :
“Άθλιε, την Παναγία για το ψωμάκι την έχουμε” ;
Κ μόλις είπα αυτό, να η Παναγία κ μου έδωσε ζεστό ψωμί κ σταφύλι! Ε, από κει κ πέρα μετά…
Κάποιος τον οποίον ο Γέροντας θεράπευσε από ανίατη ασθένεια, ακούγοντας την διήγηση, ρώτησε έκπληκτος :
– Καλά Γέροντα, μετά που έφαγες τις ρόγες του σταφυλιού, το κοτσάνι σου έμεινε στο χέρι ;
– Κ το κοτσάνι κ τα ψίχουλα, απάντησε με έμφαση.