Ο σκύλος στην ταφή του Αγίου Εφραίμ
Στις 5 Μαΐου 1426 μαρτύρησε στα χέρια των Τούρκων ο Άγιος Εφραίμ από τη Νέα Μάκρη.
Μια μοναχή από τη Μονή Ευαγγελισμού της Νέας Μάκρης διηγήθηκε σε όραμα τι συνέβη μετά το μαρτύριο του Αγίου.
Είδε πώς ένας σκύλος από το μοναστήρι εκείνης της εποχής, λευκός με μαύρες κηλίδες, που έζησε την εποχή του Αγίου, κρατούσε κοντά στο σκορβώδες δέντρο (πρόκειται για τη μουριά από την οποία κρεμάστηκε ο Άγιος Εφραίμ ο Νέος, μια μουριά που υπάρχει και σήμερα, γύρω από το οποίο χτίστηκε σήμερα παρεκκλήσι).
Ο σκύλος ήταν πολύ δυστυχισμένος και δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια του. Τότε τρεις χωρικοί μπήκαν στο μοναστήρι ξαφνικά ο σκύλος άρχισε μια μπρος-πίσω ανάμεσα στους χωρικούς και το σάπιο δέντρο, γαβγίζοντας. Ένας από τους άνδρες κατάλαβε ότι κάτι συνέβαινε. Πλησίασαν και είδαν το ματωμένο και ακρωτηριασμένο σώμα του Αγίου. Άνοιξαν μια τρύπα και τοποθέτησαν το σώμα σε αυτήν.
Αφού πήραν το σώμα του Αγίου, ο σκύλος έτρεξε στον τάφο και πήρε ένα κομμάτι από το σώμα, που είχε πέσει από τα πολλά βασανιστήρια που του είχαν υποστεί και, κρατώντας το απαλά ανάμεσα στα δόντια του, το έβαλε μαζί στον τάφο με το σώμα του Αγίου. Τότε οι άνθρωποι κάλυψαν τον τάφο και έφυγαν.