Πρώτα η ομάδα, μετά η πατρίδα. Η κατάντια του οπαδισμού στο παράδειγμα του τούρκου προπονητή
Λογικά, τον είχε ενοχλήσει το πανό που σήκωσαν οι οπαδοί της Φενέρμπαχτσε στον ποδοσφαιρικό αγώνα εναντίον του ΠΑΟ για το Κύπελλο UEFA (περίοδος 2002-2003), στο οποίο απεικονιζόταν ο Μωάμεθ Β΄ και αναγραφόταν το σύνθημα «Ιστανμπούλ από το 1453». Δεν είδαμε, όμως, κάποια σχετική δήλωσή του. Ούτε τον ακούσαμε να λέει κάτι για το πανό που σήκωσαν Γκρίζοι Λύκοι, οπαδοί της Τραμπζονσπόρ, όταν έπαιζε εναντίον της ΑΕΚ για τα πλέι οφ του Europa League (Αύγουστος του 2019). Σε αυτό το πανό αναγραφόταν η ερώτηση «Can you swim?» («Ξέρετε κολύμπι;»), η οποία σχετίζεται με τη Μικρασιατική Καταστροφή και το πέταγμα των Ελλήνων στη θάλασσα.
Αν είχε κάνει δήλωση ο κ. Αταμάν, ας μας την υποδείξει. Πάντως, η υπόθεση του Τούρκου προπονητή του μπασκετικού Παναθηναϊκού αναδεικνύει το πρόβλημα και του οπαδισμού και του επαγγελματικού αθλητισμού.
Οι οπαδοί ανέχονται ασχήμιες ακόμα κι από τη σπορά των γενοκτόνων των προγόνων τους, αρκεί να πάρει η ΠΑΕ ή η ΚΑΕ μια «κούπα». Οι παράγοντες ανέχονται τις ασχήμιες άτυπων εκπροσώπων Τύπου εχθρικής δύναμης, επειδή… επένδυσαν στον προπονητή.
Αν, όποτε γίνονταν τέτοια, δεν ξαναπατούσε άνθρωπος στο γήπεδο, απλώς δεν θα επαναλαμβάνονταν. Τώρα πια, όμως, οι Τούρκοι έχουν πάρει χαμπάρι με πόσο… ευλύγιστη ελίτ έχουν να κάνουν.