Το ουκρανικό καθεστώς πριν την διάλυση. Σε κρίσιμη φάση η σύγκρουση. Στρατηγικές θέσεις των Ουκρανών απειλούνται
Μετά από πολλά μπρος πίσω εγκρίθηκε στο κογκρέσο η Αμερικανική βοήθεια προς την Ουκρανία που μάλιστα λέγετε ότι ήδη έχει αρχίσει να φτάνει στην Ουκρανία μιας και μεγάλο αριθμός οπλικών συστημάτων είχε φτάσει στην Πολωνία τις τελευταίες εβδομάδες. Η μεγάλη βιασύνη δείχνει και το πρόβλημα που υπάρχει αυτή την στιγμή αλλά και τον προβληματισμό αν θα μπορούσαν οι Ουκρανοί μαχητές να αντέξουν για πολύ περισσότερο. O Κύριος Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος, Στρατηγικός Αναλυτής, Συνδιευθυντής του Athens Hub του Οργανισμού Geneva Centre for Security Policy μιλάει για την κατάσταση στο πεδίο των μαχών αλλά και για τα στρατηγικά σημεία για την Ουκρανία και την Ρωσία
Μεταξύ άλλων ο Κύριος Λαμπρόπουλος αναφέρει,
Κοιτάξτε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε σε μία φάση του πολέμου φθοράς, υφίσταται η Ουκρανία μετά τη Ρωσική εισβολή και αυτή η φάση είναι άκρως επικίνδυνη για το Ουκρανικό εθνικό συμφέρον γιατί, γιατί αυτή τη στιγμή η Ουκρανία διαρκώς ηττάται στο πεδίο της μάχης, μπορεί να μην ηττάται καθ’ ολοκληρία αλλά προσέξτε τι συμβαίνει, απειλούνται τρία στρατηγικά σημεία. Το ένα σημείο είναι το Χάρκοβο, το άλλο σημείο είναι η Ζαπορίζια και το άλλο σημείο είναι η Οδησσός, εάν η Ουκρανία απολέσει ένα από τα τρία στρατηγικά σημεία θα κινδυνεύσουν και τα άλλα δύο, γιατί; Γιατί εάν η Ρωσία κατά, κατορθώσει να πάρει το Χάρκοβο, να καταλάβει το Χάρκοβο όπου υπάρχουν αρκετοί Ρωσόφωνοι εκεί και μπορούν να δημιουργήσουν μία κατάσταση δολιοφθοράς πολύ περισσότερο από ότι λόγου χάρη στην Οδησσό, εκεί λοιπόν υπάρχει το εξής πρόβλημα, θα πλαγιοκοπήσει τις Ουκρανικές δυνάμεις που βρίσκονται στο μέτωπο της Ζαπορίζια, και από, θα τις πλαγιοκοπήσει και από τα δυτικά, τα ανατολικά, και από το, υπάρχουν ήδη δυνάμεις που βάλουν τις Ουκρανικές εμπροσθοφυλακές της Ζαπορίζια από τον Νότο. Θα βρεθεί λοιπόν η Ουκρανία σε μία πολύ δύσκολη θέση, να, εάν απολέσει ένα στρατηγικό σημείο σαν το Χάρκοβο, να κινδυνεύσει άμεσα η Ζαπορίζια.Αν κινδυνεύσει η Ζαπορίζια, αυτομάτως καθίσταται πάρα πολύ ευάλωτο το Κίεβο, γιατί; Γιατί ανοίγει ο στρατηγικός δρόμος, ο επικοινωνιακός κόμβος που συνδέει την Ζαπορίζια απευθείας με το Κίεβο, και εκεί θα είναι πολύ ευπρόσβλητο το Κίεβο, σε νέα επίθεση. Πολλοί δεν έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους στην Ζαπορίζια, όλοι θεωρούν την Οδησσό, γιατί θα δημιουργήσει, την Ουκρανία θα την καταστήσει ένα περίκλειστο κράτος και θα ενώσει την Yπερδνυστερία ουσιαστικά με τα υπόλοιπα Ρωσικά εδάφη, αν πέσει η Οδησσός, όμως για μένα το κλειδί είναι η Ζαπορόζια, η Ζαπορίζια, γιατί εκεί θα κινδυνεύσει και το ίδιο το καθεστώς του Ζελένσκι, το ίδιο το Ουκρανικό καθεστώς γιατί θα, θα μπορεί να τεθεί πλέον ζήτημα κατάληψης του Κιέβου, χτυπήματος εναντίον του Κιέβου και μάλιστα από τρεις μεριές. Δηλαδή σκεφτείτε εάν το Χαρκοβο πέσει, Θα υπάρχει δυνατότητα προώθησης ρωσικών δυνάμεων και από τα ανατολικά από την Ζαπορίζια από το νότο και από τη Λευκορωσία δυνητικά από το Βορρά. Ουσιαστικά θα κινδυνεύσει η ουκρανική επικράτεια να, να δεχτεί ένα πολύπλευρο ακρωτηριασμό
(…) πλέον η Ευρώπη καλείται να αναλάβει ευθύνες για την άμυνα της, που δεν τις είχε αναλάβει ποτέ, η τουλάχιστον έχει να της αναλάβει με τέτοιο τρόπο από την εποχή του ψυχρού πολέμου. Αφενός υπάρχουν δύο δυσκολίες, πολύ σοβαρές, η μία είναι στρατηγικής φύσεως και η άλλη είναι επιχειρησιακής φύσεως, η στρατηγικής φύσεως είναι ότι δεν θέλουν να εμπλακούν άμεσα στην Ουκρανική, στην διαμάχη μεταξύ, στην σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας, Ουκρανίας, δηλαδή εκεί θα, αν υπάρξει άμεση εμπλοκή Νατοϊκών χωρών εκεί θα υπάρξει τεράστιο ζήτημα, κλιμάκωσης και επέκτασης του πολέμου, όμως, όμως υπάρχει και το δίλημμα επιχειρησιακής φύσεως ξέρετε, όπου τα Ευρωπαϊκά κράτη δεν έχουν την πολυτέλεια να χάσουν ούτε ένα αεροσκάφος, δηλαδή δεν αναπληρώνονται εύκολα τουλάχιστον με τους υπάρχοντες προϋπολογισμούς, για την άμυνα και είναι προφανές ότι θα πάρει τουλάχιστον μία πενταετία για την Ευρώπη, αν ξυπνήσει από το λήθαργο που έχει υποπέσει τα τελευταία 30 χρόνια, μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, θα πάρει τουλάχιστον μία πενταετία για να μην πω παραπάνω, εάν αλλάξει το καθεστώς αυτής της παρούσας κατάσταση στην Ευρωπαϊκή άμυνα να μπορέσει η Ευρώπη να να παράξει, να παραγάγει μία, μία δυνατότητα και σε επίπεδο στρατηγικών αεροσκαφών και σε επίπεδο αρμάτων μάχης, έναν ικανοποιητικό, έναν ικανό αριθμό για να αντιμετωπίσει τους Ρώσους από μόνη της, χωρίς τη βοήθεια των Αμερικανών