Τρομερή ιατρική ανακάλυψη! Νέα ένωση κάνει τα καρκινικά κύτταρα θα αυτοκτονούν!
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Stanford δημιούργησαν μια νέα ένωση που ωθεί τα καρκινικά κύτταρα στην αυτοκαταστροφή. Η εν λόγω ένωση αποτελείται από δύο πρωτεΐνες, που οι επιστήμονες κατάφεραν να ενώσουν μεταξύ τους.
Το εγχείρημα προήλθε από συλλογισμούς του Gerald Crabtree, MD, καθηγητή αναπτυξιακής βιολογίας, γύρω από την ανακάλυψη πως τα κύτταρα μπορούν να προκαλέσουν την αυτοκαταστροφή τους, αν αποφασίσουν πως είναι για το καλό του οργανισμού.
Το σώμα μας αφαιρεί 60 δισεκατομμύρια κύτταρα κάθε μέρα μέσω μιας φυσικής διαδικασίας κυτταρικής θανάτωσης και εναλλαγής που ονομάζεται απόπτωση. Αυτά τα κύτταρα προέρχονται κυρίως από το αίμα και το έντερο και αντικαθίστανται με νέα. Ο τρόπος με τον οποίο όμως το σώμα μας απαλλάσσεται από αυτά τα κύτταρα, θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στις θεραπείες του καρκίνου, μέσω μιας νέα προσέγγισης που αναπτύχθηκε από τους ερευνητές του Stanford.
Στόχος τους είναι να χρησιμοποιήσουν αυτή τη φυσική μέθοδο κυτταρικού θανάτου για να ξεγελάσουν τα καρκινικά κύτταρα ώστε να αυτοκαταστραφούν. Αυτό επιτυγχάνεται με τη νέα μέθοδο, που φέρνει τα καρκινικά κύτταρα σε επαφή με δύο πρωτεΐνες, ώστε η νέα ένωση να ενεργοποιήσει ένα σύνολο γονιδίων κυτταρικού θανάτου. Με αυτό τον τρόπο, τα καρκινικά κύτταρα στρέφονται κατά του εαυτού τους και αυτοκτονούν. Οι ερευνητές περιγράφουν την τελευταία τους τέτοια ένωση σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε στις 4 Οκτωβρίου στο Science.
Η ιδέα του Gerald Crabtree ήρθε κατά τη διάρκεια μια πανδημικής βόλτας στα δάση του Kings Mountain, δυτικά του Palo Alto, στην Καλιφόρνια. Καθώς περπατούσε, ο Crabtree, ένας μακροχρόνιος βιολόγος του καρκίνου, σκεφτόταν σημαντικά ορόσημα στη βιολογία.
Ένα από τα ορόσημα που σκέφτηκε ήταν η ανακάλυψη της δεκαετίας του 1970 ότι τα κύτταρα πυροδοτούν τους δικούς τους θανάτους για το μεγαλύτερο καλό του οργανισμού. Η απόπτωση αποδεικνύεται ότι είναι κρίσιμη για πολλές βιολογικές διεργασίες, συμπεριλαμβανομένης της σωστής ανάπτυξης όλων των οργάνων και της λεπτής ρύθμισης του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Αυτό το σύστημα διατηρεί τα κύτταρα που αναγνωρίζουν τα παθογόνα, αλλά σκοτώνει αυτά που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους, αποτρέποντας έτσι την αυτοάνοση νόσο.
«Μου πέρασε από το μυαλό πως αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τον καρκίνο», είπε ο Crabtree. Ένας από τους ανώτερους συντάκτες της μελέτης, ο οποίος είναι ο David Korn, MD, Καθηγητής Παθολογίας, δήλωσε «Θέλουμε ουσιαστικά να έχουμε το ίδιο είδος εξειδίκευσης που μπορεί να εξαλείψει 60 δισεκατομμύρια κύτταρα χωρίς παρευρισκόμενους, επομένως κανένα κύτταρο δεν σκοτώνεται που δεν είναι το κατάλληλο αντικείμενο του μηχανισμού θανάτωσης».
Οι παραδοσιακές θεραπείες του καρκίνου, δηλαδή οι χημειοθεραπείες και οι ακτινοβολίες, συχνά σκοτώνουν και υγιή κύτταρα μαζί με τα καρκινικά. Για αυτό και αυτού του είδους οι θεραπείες, δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στο σώμα και στην ποιότητα ζωής του ασθενή. Για να αξιοποιήσει τις φυσικές και εξαιρετικά συγκεκριμένες ικανότητες αυτοκαταστροφής των κυττάρων, η ομάδα ανέπτυξε ένα είδος μοριακής κόλλας που κολλάει μεταξύ τους δύο πρωτεΐνες που κανονικά δεν θα είχαν καμία σχέση η μία με την άλλη.
Μια από τις πρωτεΐνες είναι η BCL6, που όταν μεταλλάσσεται προκαλεί καρκίνο του αίματος, το γνωστό λέμφωμα Β-κυττάρων. Αυτό το είδος πρωτεΐνης που οδηγεί στον καρκίνο αναφέρεται επίσης ως ογκογονίδιο. Στο λέμφωμα, το μεταλλαγμένο BCL6 κάθεται στο DNA κοντά σε γονίδια που προάγουν την απόπτωση και τα κρατά απενεργοποιημένα, βοηθώντας τα καρκινικά κύτταρα να διατηρήσουν την αθανασία τους.
Όταν όμως οι ερευνητές κόλλησαν μεταξύ τους την BCL6 μια την CDK9 πρωτεΐνη, διαπίστωσαν πως δρούσε σαν καταλύτης για την ενεργοποίηση των γονιδίων που προκαλούν την απόπτωση. Είναι τα γονίδια που κανονικά η BCL6 θα κρατούσε ανενεργά.
Με αυτό τον τρόπο, σταματάει ο μηχανισμός που κρατάει τον καρκίνο ζωντανό και τον βάζει σε διαδικασία απόπτωσης, ώστε να αυτοκαταστραφεί και να απορριφθεί από το σώμα.
«Παίρνεις κάτι στο οποίο βασίζεται ο καρκίνος για την επιβίωσή του και αναστρέφεις το σενάριο και κάνεις αυτό ακριβώς το πράγμα που τον σκοτώνει». είπε ο συν-συγγραφέας της μελέτης, Nathanael Gray , PhD.
Μέχρι τώρα, οι θεραπείες προσπαθούσαν να αποτρέψουν τα ογκονίδια από το να δημιουργήσουν καρκίνο. Τώρα, η νέα προσέγγιση προσπαθεί να τα χρησιμοποιήσει για να ενεργοποιήσουν τον μηχανισμό που κάνει τα καρκινικά κύτταρα να αυτοκαταστραφούν.
Όταν η ομάδα εξέτασε το μόριο σε διάχυτα μεγάλα κύτταρα λεμφώματος Β-κυττάρων στο εργαστήριο, διαπίστωσε ότι πράγματι σκότωσε τα καρκινικά κύτταρα με υψηλή ισχύ. Επίσης, δοκίμασαν το μόριο σε υγιή ποντίκια και δεν βρήκαν εμφανείς τοξικές παρενέργειες, παρόλο που το μόριο σκότωσε μια συγκεκριμένη κατηγορία υγιών Β κυττάρων των ζώων, ένα είδος ανοσοκυττάρου, που εξαρτάται επίσης από το BCL6. ώρα δοκιμάζουν την ένωση σε ποντίκια με διάχυτο μεγάλο λέμφωμα Β-κυττάρων για να μετρήσουν την ικανότητά της να σκοτώνει τον καρκίνο σε ένα ζωντανό ζώο.
Τα πρώτα δείγματα είναι πολύ θετικά και είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε μια νέα θεραπεία που δεν θα έχει σημαντικές παρενέργειες στο σώμα του ασθενούς. Αυτό άλλωστε είναι και το ζητούμενο, να θεραπεύονται οι ασθενείς χωρίς να χρειάζεται να υποστούν τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας ή της θεραπείας με ακτινοβολία, που μπορεί να λειτουργούν σε πολλές περιπτώσεις, μειώνουν όμως την ποιότητα ζωής των καρκινοπαθών.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science.