Τα Χριστούγεννα που έζησα ως παιδί στα 90’s
Λίζα
Τα Χριστούγεννα που έζησα ως παιδί στα 90’s
Γιατί προτιμώ τα Χριστούγεννα στα 80’s και 90’s;
Μα φυσικά και τα προτιμώ αφού ήμουν παιδί και όταν είσαι παιδί όλα τα Χριστούγεννα σου φαίνονται όμορφα.
Όμως έχω την εντύπωση ότι τότε τα Χριστούγεννα ήταν πιο αγνά, πιο μυρωδάτα, πιο όμορφα.
Ο κόσμος ήταν πιο χαρούμενος τότε και τα περίμενε με μεγαλύτερη προσμονή. Ίσως να
φταίει ότι ήμασταν παιδιά ξαναλέω, αλλά κάποια πράγματα τα νοσταλγώ
πολύ από εκείνα τα Χριστούγεννα.
Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο
Μπορεί να ήταν έτσι
Ή έτσι (οκ μερικές φορές δεν πετύχαινε)
Ήταν έλατο ή πεύκο, Κολοράντο ή κάτι άλλο. Όπως και να ήταν ήταν πανέμορφο!
Ήταν ζωντανό, ζωντανότατο. Ήταν πολύ λίγοι αυτοί που είχαν πλαστικά δέντρα.
Ξέρω, ξέρω, καλύτερα τώρα με τα πλαστικά γιατί και δέντρα δεν κόβονται
και το έχεις για πολλά χρόνια. Όμως θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι δεν μου
λείπει η μυρωδιά του ζωντανού Χριστουγεννιάτικου δέντρου. Κάθε χρόνο ο
χώρος μπροστά στην έκθεση Θεσσαλονίκης θυμάμαι ότι γινόταν δάσος από
πωλητές Χριστουγεννιάτικων δέντρων. Οι τιμές τους έπεφταν όσο πλησίαζαν
Χριστούγεννα.
Αχ αυτή η μυρωδιά του Χριστουγεννιάτικου δέντρου μου λείπει πολύυυ!!! Μερικές
φορές νομίζω ότι μοσχομυρίζει Χριστουγεννίλα και το πλαστικό αλλά
μάλλον είναι η μυρωδιά από το κουτί ή αυθυποβολή.
Τα Χριστουγεννιάτικα στολίδια
Ότι είχε απομείνει από τη δεκαετία του 80’. Τότε ήταν πολύ ακριβά τα στολίδια και
ήταν πολύτιμα. Αλίμονο σου αν έσπαγε μια μπάλα! Στεναχώριααα! Τα
στολίδια ήταν πάντα πολύχρωμα. Τουρλού τουρλού.
Τα αποθηκεύαμε σε κουτιά σαν αυτά της φωτογραφίας.
(Σημείωση: Πριν 5 χρόνια είχα βρει στη λαϊκή, πολύχρωμες μπάλες Χριστουγεννιάτικες
90’s σε αυτά τα χάρτινα κουτιά. Κανείς δεν τις ήθελε και εγώ
χοροπηδούσα από τη χαρά μου όταν τις είδα. Η κοπέλα που τις πουλούσε με
ρώτησε απορημένη αν πραγματικά θα στόλιζα το δέντρο μου με αυτές.
5
χρόνια τώρα το δέντρο μου είναι vintage με εκείνες τις 90’s μπάλες σε
εκείνα τα χάρτινα κουτιά και τις φυλάω σαν κόρη οφθαλμού! Πολύ
περισσότερο από τις ακριβές μπάλες που είχα πάρει πριν από αυτές!)
Φυσικά είχαμε και γιρλάντες σε όλα τα χρώματα αλλά και βροχή!!! Τη θυμάστε τη βροχή;
Μπορεί σήμερα να θεωρείς κιτς αυτά τα υπέροχα στολίδια που σίγουρα είχατε
παρόμοια αλλά τότε ήταν τελευταία λέξη της Χριστουγεννιάτικης μόδας!
Και τα λαμπάκια! Και αυτά πολύχρωμα. Και μόλις είχαν βγει τα λαμπάκια με
μουσική. Όποιο σπίτι τα είχε ήταν πολύ σούπερ και ουάου!!!
Και κάπως έτσι έμοιαζε η κορυφή, πάντα σε τριγωνική μορφή.
Οι πλανόδιοι που γυρνούσαν με το αυτοκίνητο και έλεγαν τα κάλαντα
Σε κασέτα ή με εκείνο το αρμόνιο που έσπαγε τα μηνίγγια. Οι περισσότεροι τα είχαν
στολισμένα τα αμάξια. Πολλοί ήταν ντυμένοι και Αι Βασίληδες στην καρότσα
και χαιρετούσαν. Τους πετούσες από το μπαλκόνι 50 δραχμές (πωπω
δραχμές!) και σου έλεγαν: “Ευχαριστώωω, καλές γιορτές!!!”
Μπορεί τότε να το έβρισκα λίγο ενοχλητικό άμα περνούσαν 15 σε μια ώρα, αλλά και
τι δεν θα έδινα για να μου ξαναευχηθούν καλές γιορτές!
.Οι γιορτές στο σχολείο
Λέγαμε ποιήματα και παίζαμε σκετσάκια. Ντυνόμασταν αγγελάκια, Παναγίτσες,
βοσκοί, μάγοι. Άμα έπιανε το χέρι της μαμάς σου και σου έφτιαχνε τη
στολή τέλεια! Οι υπόλοιποι έπρεπε να ψάξουν κάποιον που ξέρει να τους
την κάνει. Δεν υπήρχαν έτοιμες!
Στολισμός από νωρίς στην τάξη και περιμέναμε τους γονείς να έρθουν να μας δουν για
τη μεγάλη παράσταση. Κάθε γονιός έφερνε και από ένα Χριστουγεννιάτικο
γλυκό. Μελομακάρονα, κουραμπιέδες, ότι μπορούσε ο καθένας. Δεν είχαμε
ιδέα τι είναι τα cupcakes και η ζαχαρόπαστα!
Αγοράζαμε και μικρά συμβολικά δωράκια και κάναμε ανταλλαγή με κλήρωση! (Πως κατέληγα πάντα να κληρώνομαι αγορίστικο δώρο;)
Τα δώρα
Τα καταστήματα με τα δώρα που θα σου έπαιρνε ο Αι Βασίλης ήταν μόνο
συνοικιακά! Δεν υπήρχε Jumbo, Mambo ή οτιδήποτε σε πολυκατάστημα
παιχνιδιών. Συνήθως ήταν 1-2 στη γειτονιά σου and that’s all. Και από
δώρα; Ότι είχε. Δεν διάλεγες και πολύ.
Για δες αν σου θυμίζουν κάτι
Τα λαχανόπαιδα (Cabbage Patch Kids).
Έβγαιναν από νεογέννητα μέχρι και νήπια. Συνοδευόταν από πιστοποιητικό
υιοθεσίας. Τα Χριστούγεννα του 1993 (νομίζω) μου έφερε ο Άι Βασίλης δώρο
το λαχανόπαιδο με το όνομα Georgia (η κάτω φωτογραφία).
Η Παταπούφα (ή Πατατούφα όπως την έλεγα)
Όλα τα κορίτσια είχαν τουλάχιστον από μια Παταπούφα
Ο Αγκαλίτσας
Είχα δυο, τον «Αγκαλίτσα Καληνύχτα» και κάποια άλλα Χριστούγεννα ο Άγιος
Βασίλης μου είχε φέρει τον «Αγκαλίτσα Μελισσούλα». Κοιμόμουν παρέα με
αυτά μέχρι μεγάλη γαϊδούρα.
Ο Φασουλέτος
Ο μοναδικός άντρας στην παρέα των κοριτσίστικων κουκλών μας.
Η Barbie Ultra Hair
Το 1992 τα περισσότερα κορίτσια στην ηλικία μου είχαμε πάρει
Χριστουγεννιάτικο δώρο αυτή τη Barbie που είναι κιόλας αυτή με τις
μεγαλύτερες πωλήσεις ever.
Η Bibi-bo
Πρέπει να διαβάσεις οπωσδήποτε το άρθρο μου “Bibi-bo- Η πιο γλυκιά του κόσμου! Η κούκλα των παιδικών μας χρόνων”
Και φυσικά… το ATARI!!!
Ήταν ένα από τα πιο σούπερ δημοφιλή δώρα Χριστουγέννων!!! Όλα τα παιδιά το ήθελαν
και άμα σου το έφερνε ο Αι Βασίλης ήταν το γεγονός της χρονιάς!
Δες ένα εκπληκτικό βίντεο με Χριστουγεννιάτικες διαφημίσεις παιχνιδιών του 1992
Και τέλος οι Χριστουγεννιάτικες διακοπές από το σχολείο
Που κρατούσαν 2 ολόκληρες εβδομάδες!!!
Πόσο μου λείπει αυτή η αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας των Χριστουγεννιάτικων
διακοπών. Η πιο όμορφη περίοδος του χρόνου συνοδευόταν από καθισιό και
τεμπελιά!!! Πόσο τέλειο είναι αυτό;
Η μόνη μας «εργασία» ήταν να πούμε τα κάλαντα αλλά και αυτό γινόταν με τόσο μεγάλη
χαρά που ξυπνούσαμε ακόμα και στις 6 τα ξημερώματα από τη χαρά μας (ενώ
τις υπόλοιπες μέρες που είχαμε σχολείο δεν μπορούσες να μας ξυπνήσεις
ούτε στις 8.00 που χτυπούσε το κουδούνι για μάθημα)
Μου λείπουν πολύ όλα αυτά που έζησα ως παιδί τα Χριστούγεννα τη δεκαετία του
90. Μου λείπουν τα Χριστούγεννα που έζησα ως παιδί γενικά. Φαντάζεστε
όμως σε 20 χρόνια να λένε τα παιδιά μας ότι αναπολούν τα Χριστούγεννα
της δεκαετίας που διανύουμε;
Μα φυσικά και θα τα αναπολούν, θα είναι οι αναμνήσεις τους από τα δικά τους
παιδικά Χριστούγεννα! Ας φροντίσουμε να τα αναπολούν όλα με αγάπη όπως
είχαν φροντίσει και οι δικοί μας γονείς.
Εσύ τι θυμάσαι από τα παιδικά σου Χριστούγεννα;
Λίζα