Ανακοίνωση του Γέροντος Γαβριήλ του Αγιορείτου σχετικά με την Συλλογή Υπογραφών ΚΑΤΑ της υποχτεωτικότητας των Νέων Ταυτοτήτων & του Π.Α.
Γέρων Γαβριὴλ Ἁγιορείτης
Συμμονάζοντες Αδελφοί και Πατέρες, συναγωνιστές λαϊκοί Αδελφοί.
Προσφιλείς Αγιορείτες μοναχοί με πληροφόρησαν ότι, το σωματείο Ενωμένη Ρωμιοσύνη, σε συνεργασία με το σωματείο των υγειονομικών Θεσσαλονίκης, προχώρησαν σε μια κίνηση συλλογής υπογραφών, κατά της υποχρεωτικότητας του Προσωπικού Αριθμού και της νέας ηλεκτρονικής ταυτότητας.
Στους λόγους που εξηγούν γιατί έκαναν την κίνηση αυτήν, εναντίον του νόμου της Ελληνικής κυβέρνησης, αποφεύγεται εσκεμμένα, από τους προαναφερθέντες Χριστιανικούς κύκλους, να αναφερθεί έστω και μια λέξη, η οποία συνδέει την κίνηση αυτήν, με την Ορθόδοξη Πίστη.
Αυτό αποφασίστηκε να γίνει σκόπιμα, για να μη δυσαρεστηθούν οι άπιστοι, άθεοι, αλλόπιστοι, αλλόθρησκοι και γενικώς οι αρνητικά προσκείμενοι στην Ορθοδοξία Έλληνες πολίτες, οι οποίοι ενδεχομένως, δεν θέλουν τον Προσωπικό Αριθμό, για άλλους λόγους, άσχετους με την Ορθοδοξία.
Μήπως όμως με αυτόν τον τρόπο ευχαριστούνται οι αρνητές της πίστης και δυσαρεστείται ο Θεός και οι πιστοί Χριστιανοί;
Θεωρώ ότι το θέμα αυτό είναι κατ’ εξοχήν και κυρίως πνευματικό. Όλο το νόημα βρίσκεται στην πνευματική διάσταση των πραγμάτων. Η αφαίρεση της προσβολής στην Ορθόδοξη Πίστη και στην Χριστιανική συνείδηση, από τους λόγους της αντίδρασης, καθιστά την κίνηση αυτήν Πνευματικά και Χριστιανικά ανόητη.
Τοποθετεί, εξ αρχής τα πράγματα σε μια ανορθόδοξη αντίληψη και μια λανθασμένη λογική. Φυτεύει στις συνειδήσεις των πιστών ανθρώπων την ιδέα ότι, για να πετύχει ο πιστός την σωτηρία του, έχει ανάγκη τους άπιστους, και όχι τον Χριστό και την Εκκλησία Του, Τον οποίο αποφασίζει να μην Τον αναφέρει καθόλου.
Εισάγει εξ αρχής την νοοτροπία του ενδοτισμού, της παραίτησης και της παράδοσης των Χριστιανών, στις απαιτήσεις του άπιστου κόσμου, με την πεποίθηση ότι, αυτό θα έχει καλό αποτέλεσμα. Είναι εξ αρχής μια θλιβερή πνευματική πτώση, συνυφασμένη με αίολες και αμφίβολες ελπίδες και υποσχέσεις μιας απίθανης μελλοντικής ανάστασης. Μιας υποτιθέμενης ανάστασης, η οποία βασίστηκε στην άρνηση του ονόματος του Χριστού, με την ελπίδα ότι έτσι θα έχει την Χάρη Του. Η αντίληψη αυτήν τοποθετεί εξ αρχής την κατεύθυνση των πραγμάτων σε μια εσφαλμένη πορεία.
Υιοθετεί την διαλεκτική του ανορθόδοξου δικαιωματισμού και την κατάχρηση της ελευθερίας. Αυτά χαρακτηρίζουν την αντίχριστη εποχή μας. Χωρίς την Ορθοδοξία να προσδιορίζει νοηματικά το δίκαιο, την ειρήνη, την ελευθερία, την αλήθεια, την τιμή και γενικώς τις αξίες και τα ιδανικά, οι λέξεις αυτές προσλαμβάνουν ένα άλλο καταστροφικό νόημα. Δίκαιο και δικαίωμα καταλήγει να θεωρείται η ευθανασία, η ομοφυλοφιλία, η παιδεραστία, η πλεονεξία, η εκμετάλλευση, οι εκτρώσεις και πολλά άλλα άτιμα και αντίχριστα πράγματα.
Για το θέμα αυτό της ηλεκτρονικής σκλαβιάς μας έγραψε πρόσφατα ο μεγάλος Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης. Μας άφησε φωτισμένο οδηγό το ιδιόχειρο κείμενο με τίτλο «Σημεία των Καιρών». Εκεί σημειώνει με σαφήνεια ότι, η εξωτερική δημόσια ομολογία του ονόματος του Χριστού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη, με το εσωτερικό βίωμα της χάρητος. «Τέτοια δυστυχώς λογική, είχαν και ορισμένοι «γνωστικοί» στα χρόνια των Αγίων Μαρτύρων, που προσπαθούσαν να μεταστρέψουν τους υποψηφίους μάρτυρας, όπως αναφέρει ο Μέγας Βασίλειος στον λόγο του στον Μάρτυρα Γόρδιο «…… πολλοί παραλογιζόντουσαν προσπαθώντας να πείσουν τον Μάρτυρα να αρνηθή μόνο με τα λόγια, και να κρατήση την πίστη με την ψυχή, την εσωτερική διάθεση, γιατί ο Θεός δεν δίνει προσοχή στην γλώσσα αλλά στην διάθεση. Ο Μάρτυς όμως Γόρδιος ήταν άκαμπτος και απεκρίθηκε: «ουκ ανέχεται τι γλώσσα κτισθείσα παρά Χριστού φθέγξασθαι τι κατά του Κτίσαντος…… μη πλανάσθε. Θεός ου μυκτηρίζεται. Εκ του στόματος ημάς του ημετέρου κρίνει, εκ των λόγων δικαιοί και εκ των λόγων καταδικάζει».». Ο Άγιος Παΐσιος είναι ξεκάθαρα αντίθετος στην άρνηση της εξωτερικής ομολογίας του ονόματος του Θεού και μάλιστα σχολιάζοντας αυτό ακριβώς το θέμα της ηλεκτρονικής σκλαβιάς. Στο πολύ σημαντικό, για την υπόθεση μας, αυτό κείμενο, καταγγέλλεται και απορρίπτεται ο ενδοτισμός και ο συμβιβασμός με την αποφυγή της δημόσιας, επίσημης ομολογίας του Χριστού. «δυστυχώς και πάλι “ορισμένοι γνωστικοί” θα φασκιώνουν τα πνευματικά τους τέκνα σαν τα μωρά, δήθεν για να μην στενοχωρούνται· “δεν πειράζει αυτό, δεν είναι τίποτα, αρκεί εσωτερικά να πιστεύετε! Κι ενώ βλέπουμε τον απόσ. Πέτρο που εξωτερικά αρνήθηκε τον Χριστό, και ήτο άρνησις,…….».
Φαίνεται πως ο διάβολος γνωρίζει καλύτερα από εμάς ότι, αν βγει από τον ανθρώπινο λόγο ο Χριστός, μετά κανένας άλλος λόγος δεν είναι ικανός να σώσει την ανθρωπότητα, από την δική του σκλαβιά. Φροντίζει λοιπόν πρώτα να βγάλει το όνομα του Χριστού. Να παρασύρει τους πιστούς σε αυτήν την πρώτη πτώση και μετά έπεται συνέχεια.
Είναι κρίμα, αλλά ο διάβολος ξέρει καλύτερα από τους Χριστιανούς, ότι ο Χριστός είναι ο μοναδικός Σωτήρας της ανθρωπότητας και δεν υπάρχει άλλος κανένας ικανός να την σώσει. Ο Χριστός έχει την μοναδικότητα και την αποκλειστικότητα. Αποκλειστικά και μόνο μέσα από τον Χριστό, μπορεί να προκύψει το ζητούμενο. Χωρίς Αυτόν τα πράγματα οδηγούνται σε καταστροφή. «Ιω. 10,1 Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής·………Ιω. 10,9-10 ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει. ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν». Η Εκκλησία του Χριστού εμφορούμενη από αυτό το φρόνημα, επικαλείται το όνομα του Χριστού. «Φιλιπ. 2,5 τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ…….Φιλιπ. 2,9-11 διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ πατρός». Πως λοιπόν εμείς τώρα, να αφήσουμε το όνομα του Χριστού, τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, για να στηριχτούμε σε όσους δεν θέλουν να το ακούνε; Η αποσιώπηση του ονόματος του Χριστού, στην προσπάθεια αποτροπής της ηλεκτρονικής σκλαβιάς, αποφασίστηκε σαν ένας σοφός στρατηγικός ελιγμός. Στην πραγματικότητα πετάει το κρίσιμο όπλο και πηγαίνει στην μάχη χωρίς αυτό.
Προσφάτως η ανθρωπότητα άκουσε τον Πρόεδρο της Αμερικής, της υπερδύναμης του πλανήτη, να σπάει την «πολιτική ορθότητα», και να διαλαλεί τον Χριστό. Στο δημόσιο μήνυμά του για τα Χριστούγεννα, αντιτάσσεται στην αποχριστιανοποίηση του κατ’ εξοχήν Χριστιανικού γεγονότος. Δε θα λέμε καλές γιορτές, θα λέμε καλά Χριστούγεννα είπε ο πρόεδρος Τραμπ. Μίλησε για το σημαντικότερο γεγονός στην ιστορία. Για την γέννηση του Χριστού. Πως λοιπόν να σιωπήσουμε εμείς, όταν ένας πολιτικός άρχοντας, όχι εκκλησιαστικός, και μάλιστα μη ορθόδοξος, διαλαλεί τον Χριστό και συνδέει την πορεία της ανθρωπότητας με τον Θεό; Πως να μη θυμηθούμε τα λόγια του Χριστού «“Οι δε τελῶναι καί αἱ πόρναι προάγουσιν ἡμᾶς εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 21,31) Πως εμείς ορθόδοξοι όντες, κληρονόμοι και διάδοχοι της αλήθειας, για τον μοναδικό Θεό, να μη τον συνδέσουμε και να μη τον ομολογήσουμε, ως τον ουσιαστικό λόγο, ο οποίος ερμηνεύει και εξηγεί, την απόφασή μας εναντίον του αντίχριστου νόμου της κυβέρνησης; Αυτό είναι το θέμα. Η σύγκρουση της κυβέρνησης με την ορθόδοξη πίστη. Για άλλα θα μιλάμε εμείς; Δηλαδή να τον ομολογούν οι θρησκείες του κόσμου, να τον ομολογούν πολιτικοί κυβερνήτες, και να μη τον ομολογούν τα βαπτισμένα, στο Άγιο Πνεύμα, μέλη της Εκκλησίας Του; Δε θα πέσει επάνω μας το κρίμα; «ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. » (Ματθ. 10, 33)
Προτείνω λοιπόν στους πιστούς Χριστιανούς, να μη υπογράφουν κείμενα, τα οποία δεν αναφέρουν την προσβολή της Ορθόδοξης πίστης και της Χριστιανικής συνείδησης, ως τον πρώτο και κύριο λόγο απόρριψης της ηλεκτρονικής ταυτότητας και του Προσωπικού Αριθμού. Με αυτόν τον τρόπο δεν δίνουν την διαχείριση της σοβαρής αυτής δικής τους Πνευματικής υπόθεσης σε ανθρώπους που δεν την αντιλαμβάνονται έτσι. Με αυτόν τον τρόπο εξάλλου, δεν εμποδίζουν τους άπιστους, αν αυτοί ενδιαφέρονται για άλλους λόγους, να υπογράψουν τα δικά τους κείμενα και να συμβάλουν στην αποτροπή της ηλεκτρονικής δικτατορίας. Δεν κόβουν την πολυπληθή δύναμή τους και την διάθεσή τους να αντιταχθούν. Απλώς ο καθένας διαλέγει τον δικό του χώρο, την δική του λογική, την δική του προοπτική και τους δικούς του ανθρώπους.
Αυτό το κείμενο των προαναφερομένων συλλόγων, μπορούν να το υπογράψουν οι αδιάφοροι και αρνητικοί στον χριστιανισμό, χωρίς να τους ενδιαφέρει, αν δεν το υπογράψουν οι Χριστιανοί. Η δύναμή τους δε θα χαθεί, εφόσον βέβαια υπάρχει και εφόσον με αυτόν τον τρόπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Εφόσον πραγματικά κόπτονται και εκείνοι να αποτραπεί το σχέδιο της κυβέρνησης.
Εύχομαι ο Χριστός και η Παναγιά να είναι πάντοτε στο στόμα, στο μυαλό και στην καρδιά μας και να κατευθύνει την ζωή μας.
Ιερόν Κουτλουμουσιανόν Κελίον Οσίου Χριστοδούλου Καρυές