Ο Κυριάκος τρέμει τον «τυφώνα» Τραμπ
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Στην Αθήνα, και δη στο Μέγαρο Μαξίμου, η αγωνία μπορεί να εκδηλώνεται επί του παρόντος σε λανθάνουσα μορφή, αλλά πίσω από τις κλειστές πόρτες έχει αυξηθεί κατακόρυφα, καθώς ο «τυφώνας» Τραμπ αποδεικνύεται σαρωτικός. Κι αν μέχρι τώρα εκφράζονταν εικασίες και σενάρια, τα δείγματα από τις «εκτελέσεις» που ανέλαβε για λογαριασμό του νέου πλανητάρχη ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης της Telsa, της διαστημικής εταιρίας SpaceX, της παγκόσμιας πλατφόρμας X και κορυφαίος υπουργός του, Ιλον Μασκ, προκαλούν στα εγχώρια κέντρα εξουσίας πραγματικό πανικό για το ενδεχόμενο να συμπαρασυρθούν και να επισπευσθούν οι πολιτικές εξελίξεις και στη δική μας χώρα.
Το πρόβλημα για τον κ. Μητσοτάκη δεν είναι (μόνο) ότι έχει εκφραστεί υποτιμητικά κατά το παρελθόν -και από το βήμα της Βουλής- για τον Τραμπ και το πρόσωπό του, αλλά ότι συνολικά οι επιλογές του, όπως εκφράστηκαν με την περίφημη «σωστή πλευρά της Ιστορίας», αποδεικνύονται ξεπερασμένες και γυρίζουν «μπούμερανγκ» στον ίδιο και στην κυβέρνησή του.
Η έλευση Τραμπ σηματοδοτεί την είσοδο σε μια νέα εποχή και σε μια άλλη τάξη πραγμάτων σε διεθνές επίπεδο, με εντελώς καινούργιες συντεταγμένες και προτεραιότητες, πολύ μακριά από εκείνες με τις οποίες ταυτίστηκε την περασμένη τετραετία ο κ. Μητσοτάκης, είτε αφορούν τα γεωπολιτικά και διπλωματικά θέματα, με κύρια αιχμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, είτε την προώθηση της πολυσυζητημένης «woke ατζέντας».
Από την πλευρά του, ο Ελληνας πρωθυπουργός, αγνοώντας τα σαφή μηνύματα που έρχονταν εγκαίρως από τις ΗΠΑ και έχοντας προσδεθεί απόλυτα στο άρμα της ηγεσίας του Δημοκρατικού Κόμματος, επιχείρησε, ως γνωστόν, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή να ισορροπήσει κάπως τα πράγματα, μέσω της συνάντησης που είχε στην Αθήνα, παραμονές των αμερικανικών εκλογών, με τον Μ. Πομπέο. Οπως αποδείχθηκε, όμως, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, χωρίς πια την εμπιστοσύνη του Τραμπ, είναι ένας απλός βουλευτής χωρίς επιρροή σε αυτή τη φάση, κι έτσι η απόπειρα ναυάγησε παταγωδώς. Ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος έφθασε στο σημείο να αποκηρύξει (όψιμα) και τη woke ατζέντα, καταβάλλει εναγώνιες προσπάθειες από τότε να βρει άλλες προσβάσεις στο νέο επιτελείο του Λευκού Οίκου, αλλά δίχως ικανοποιητικά αποτελέσματα μέχρι στιγμής.
Αυτή η δυσκολία φέρεται ότι δημιουργεί αυξημένο εκνευρισμό, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι πληροφορίες ότι επιχειρεί να εκμεταλλευτεί προς όφελός της τη συγκυρία και η Γιάννα Αγγελοπούλου. Καθώς βρίσκεται στην τελική ευθεία η αναζήτηση του προσώπου που θα υποδείξει ο κ. Μητσοτάκης την ερχόμενη εβδομάδα για την Προεδρία της Δημοκρατίας, η κυρία Αγγελοπούλου, στην προσπάθειά της να μπει στην πρωθυπουργική shortlist και να πάρει το «έπαθλο», εμφανίζει ως πλεονέκτημά της τον ρόλο «γέφυρας» που, όπως λέει, μπορεί να παίξει με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Πάντως, και μόνο αυτές οι παρασκηνιακές διεργασίες, που μετατρέπουν το προεδρικό αξίωμα σε «αντιπαροχή» προσφοράς υπηρεσιών για την προσωπική και πολιτική διάσωση του κ. Μητσοτάκη, υποδηλώνουν το αδιέξοδό του μπροστά στις τεκτονικές αλλαγές που συντελούνται στο παγκόσμιο οικοδόμημα. Επιπλέον, η κυρία Αγγελοπούλου σε αυτή την περίπτωση φέρεται ότι θεωρεί εξασφαλισμένη την υποστήριξη της τυχόν υποψηφιότητάς της τουλάχιστον και από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τους βουλευτές του Στ. Κασσελάκη, ο οποίος άφησε (τυχαία;) ανοιχτό το ενδεχόμενο θετικής ψήφου, ανάλογα με το πρόσωπο που θα προτείνει ο πρωθυπουργός…
Ο φόβος στο πρωθυπουργικό επιτελείο μεγαλώνει εξαιτίας της ορμητικότητας με την οποία κινείται ο Ιλον Μασκ, που μπορεί να κατηγορείται για ανεπίτρεπτες παρεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών, αλλά, πέρα από την ανυποληψία των επικριτών του, δημιουργούνται ντε φάκτο δεδομένα που δεν μπορεί να προσπεράσει και να αγνοήσει εύκολα κανείς. Ακόμα και για τους πιο ευφάνταστους, η ταχύτητα των εξελίξεων τις τελευταίες εβδομάδες ήταν εντελώς απρόσμενη, και όλα συνηγορούν στο ότι το επόμενο διάστημα μπορεί να αποδειχθεί ακόμα πιο εντυπωσιακή, εάν ληφθεί υπόψη και ο τρόπος με τον οποίο κινείται και δρομολογεί τις αποφάσεις του ο Τραμπ.
Ηδη, εκτός από την κατάρρευση του πρωθυπουργού Τζ. Τριντό -και τη διαπόμπευσή του από τον Μασκ, ο οποίος τον αποκάλεσε μέσω X «κοπελιά»- στον Καναδά, στην Ευρώπη είναι και επίσημα… μελλοθάνατος ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς, που οδηγούμενος σε συντριβή με τους Σολιαλδημοκράτες υποχρεώθηκε σε πρόωρη προκήρυξη εκλογών στη Γερμανία. Οι κλυδωνισμοί μεγαλώνουν και στη Βρετανία, μετά τις «βόμβες» του Μασκ για τη συγκάλυψη των υποθέσεων βιασμών 1.400 ανήλικων κοριτσιών από Πακιστανούς την περίοδο που ο νυν πρωθυπουργός των Εργατικών Κιρ Στάρμερ ήταν γενικός εισαγγελέας, ενώ δεν βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα και ο Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία, που θεωρείται ο αμέσως επόμενος «στόχος» του διδύμου Τραμπ – Μασκ προκειμένου να πέσει μια ώρα αρχύτερα, με τη Μαρίν Λεπέν να βρίσκεται με το ένα πόδι εντός του Μεγάρου των Ηλυσίων.
Το βέρτιγκο της ηγετικής ελίτ της Ε.Ε. και οι αναβαθμισμένοι Ορμπαν, Μελόνι
Από τους σημερινούς ηγέτες της Ευρώπης, ασφαλής νιώθει -εκτός από τον αναβαθμισμένο Ορμπαν της Ουγγαρίας- μόνο η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, η οποία έτυχε θερμότατης υποδοχής επισκεπτόμενη τον Τραμπ στο θέρετρο Mar-a-Lago, στη Φλόριντα. Μάλιστα, πρόλαβε την προγραμματισμένη για την εβδομάδα αυτή επίσκεψη του Μπάιντεν στην Ιταλία, την οποία τελικώς ακύρωσε ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ επικαλούμενος τις πυρκαγιές στην Καλιφόρνια. Στο πλαίσιο αυτό, θεωρείται περισσότερο κίνηση απόγνωσης παρά αντεπίθεσης το κοινό ταξίδι στην Ουάσινγκτον που ετοιμάζουν, μετά την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ, οι υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας Ζαν-Νοέλ Μπαρό, της Γερμανίας Αναλένα Μπέρμποκ και της Πολωνίας Ράντοσλαβ Σικόρσκι, συνοδευόμενοι ενδεχομένως από την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάγια Κάλας.
Ενδεικτικό είναι ότι σε όλο αυτό το σκληρό παιχνίδι η ελληνική κυβέρνηση -και προσωπικά ο κ. Μητσοτάκης- έχει αποφύγει έως τώρα να εμπλακεί, παραμένοντας σιωπηλή, προκειμένου να μην μπει περισσότερο στο «μάτι» της αμερικανικής πλευράς. Αλλά κι αυτό δεν φαίνεται να του λύνει τα προβλήματα, καθώς το θέμα του επαναπροσδιορισμού των σχέσεων ΗΠΑ – Ευρώπης αποκτά στην εποχή Τραμπ που ξεκινά στρατηγικό χαρακτήρα. Κι αυτό, μάλιστα, ενισχύεται από το εντυπωσιακό ρεύμα που απλώνεται σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες υπέρ αντισυστημικών κομμάτων, με ατζέντα πιο κοντά σε εκείνη του Τραμπ, όπως μαρτυρούν οι εκλογικές εξελίξεις στην Ολλανδία, στην Αυστρία, αλλά και η εκτίναξη της AfD στη Γερμανία. Κατ’ αναλογία, τρομάζει τον κ. Μητσοτάκη και η προοπτική ακόμη μεγαλύτερης ενίσχυσης των εκ δεξιών κομμάτων στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, που μετά τη νίκη Τραμπ έχουν ένα ακόμη πλεονέκτημα.
Η μετάβαση από την ηγεμονία της Δύσης στον λεγόμενο «πολυπολικό κόσμο» -στην οποία ο Τραμπ προσαρμόζει την πολιτική και τις κινήσεις του, όσο κι αν ορισμένες δείχνουν αλλόκοτες, όπως αυτές με τη Γροιλανδία και τη Διώρυγα του Παναμά- σηματοδοτεί, άλλωστε, μια ιστορική ανατροπή που προκαλεί τριγμούς σε ολόκληρη τη σημερινή ηγετική ελίτ της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπό την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία έχει αρχίσει να νιώθει και αυτή τη γη να τρίζει κάτω από τα πόδια της!
Προς πλήρη επιβεβαίωση αυτού, ήρθε την Παρασκευή το βράδυ η επίσημη επιβεβαίωση ότι η πρόεδρος της Κομισιόν δεν προσκλήθηκε στην τελετή ορκωμοσίας του νέου προέδρου των ΗΠΑ!
Πηγή: Κυριακάτικη Δημοκρατία