Πανικό σε Pfizer, Moderna, AstraZeneca λόγω Kennedy – Μέθoδοι μαφίας από BlackRock, Vanguard για να τον πετάξουν εκτός
Για τις 29 Ιανουαρίου έχουν προγραμματιστεί οι ακροάσεις για τον υποψήφιο του νεοεκλεγέντος Προέδρου για τη θέση του Υπουργού Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών Robert Kennedy στην αμερικανική Γερουσία.
Παρότι είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι ακροάσεις θα χειραγωγηθούν από την Big Pharma, που θα παραταχθούν για να καταδικάσουν, να δυσφημήσουν και να αποκλείσουν τον Kennedy, θα μπορούσαν εντούτοις να αποτελέσουν μια σπάνια ευκαιρία για άλλους ειδικούς και κοινωνικούς φορείς να παρέμβουν στις πολιτικές υγείας της χώρας που ορίζει την τύχη του κόσμου, σε μεγάλο βαθμό, δηλαδή τις ΗΠΑ – εάν ο Kennedy καταφέρει να παρουσιάσει τη θέση του και να εισαγάγει εμπειρογνώμονες και μάρτυρες, ή αν ομάδες δημοσίου συμφέροντος καταφέρουν να οργανώσουν μια αποτελεσματική πολιτική και επικοινωνιακή εκστρατεία για να αμφισβητήσουν το προσχεδιασμένο αφήγημα που έχει σκηνοθετήσει το λόμπι της φαρμακοβιομηχανίας.
Το σκηνικό είναι έτοιμο για άλλη μια προσεκτικά σκηνοθετημένη παράσταση στο Κογκρέσο των ΗΠΑ.
Εν προκειμένω, ο στόχος θα είναι να διασφαλιστεί ότι η περιζήτητη θέση του Υπουργού Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών θα παραμείνει στα χέρια ενός αξιόπιστου και υπάκουου εκπροσώπου της φαρμακοβιομηχανίας/ιατρικού κατεστημένου.
Σε αυτήν τη σύγχρονη εκδοχή της «μάχης Δαβίδ και Γολιάθ», ο Kennedy θα έχει λίγες ώρες για να πείσει τη Γερουσία ότι είναι άξιος υποψήφιος για τη θέση, ενώ η φαρμακοβιομηχανία υπολογίζει στους γερουσιαστές – ενεργούμενά της…
Σημειωτέον, σε επιστολή της η Caroline Kennedy αποκάλεσε τον ξάδερφό του RFK Jr. «αρπακτικό», προειδοποιώντας τους γερουσιαστές να μην τον επιβεβαιώσουν…
Σημειωτέον, οι μεγαλύτεροι μέτοχοι σχεδόν όλων των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών ασκούν τεράστια επιρροή στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, στους πολιτικούς και στο ιατρικό κατεστημένο.
Δομική ισχύς
Από μια ευρύτερη θεσμική, οικονομική και κοινωνική σκοπιά, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τις πολυδιάστατες και αλληλοενισχυόμενες οικονομικές, πολιτικές, διοικητικές, επιστημονικές και τεχνολογικές πηγές δομικής ισχύος που ασκούν οι μεγαλύτερες φαρμακευτικές και αγροτοβιομηχανικές εταιρείες του κόσμου.
Υπάρχουν πολλαπλά διακριτά θεσμικά σημεία εστίασης και περιβάλλοντα όπου οι εταιρείες και οι ενώσεις του κλάδου τους μπορούν άμεσα ή έμμεσα να ασκούν δυσανάλογη επιρροή στη διαμόρφωση και εφαρμογή σχετικών κυβερνητικών πολιτικών, προγραμμάτων και νομοθεσιών.
Η τεράστια δομική τους ισχύς είναι επίσης εμφανής στο να επηρεάζουν την έρευνα, την ανάπτυξη, την παραγωγή και την προμήθεια προϊόντων και υπηρεσιών υγείας.
Ο σωρευτικός αντίκτυπος αυτών των τριών διακριτών αλλά εξαιρετικά συγχρονισμένων και αλληλοενισχυόμενων διαστάσεων δομικής ισχύος (νομική/πολιτική/διοικητική/ρυθμιστική, χρηματοοικονομική/οικονομική και τεχνολογική/επιστημονική) πρέπει να ληφθεί υπόψη συνολικά για να κατανοηθεί πλήρως το εύρος και η επίδρασή τους.
Κρατικοί θεσμοί
Η τεράστια πολιτική ισχύς και επιρροή του φαρμακευτικού λόμπι έχει πολλές διαστάσεις.
Αρχικά, πολλοί –αν όχι οι περισσότεροι– από τα μέλη του Κογκρέσου βρίσκονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στη μισθοδοσία της Μεγάλης Φαρμακοβιομηχανίας (είτε στη Γερουσία είτε στη Βουλή των Αντιπροσώπων, Ρεπουμπλικάνοι ή Δημοκρατικοί – εξακολουθούν να υπάρχουν σχεδόν μηδενικοί εκπρόσωποι «τρίτων κομμάτων» και «ανεξάρτητων» στο Κογκρέσο των ΗΠΑ).
Οι κύριες μορφές πολιτικής επιρροής που εντοπίστηκαν από μία μελέτη περιλαμβάνουν μεγάλες χρηματοδοτήσεις πολιτικών εκστρατειών προς προτιμώμενα πολιτικά κόμματα και μεμονωμένους υποψηφίους (με τις πληρωμές να γίνονται συχνά και στους υποψηφίους των δύο μεγάλων κομμάτων, εξασφαλίζοντας ουσιαστικά μια ευνοϊκή στάση από το Κογκρέσο και τις σχετικές επιτροπές, ανεξαρτήτως του ποιο κόμμα έχει την τυπική πλειοψηφία – «κερδίζουμε αν έρθει κορώνα, χάνετε αν έρθει γράμματα»).
Τέτοιου είδους κίνητρα και προνόμια περιλαμβάνουν συνήθως γενναίες συνεισφορές στις εκστρατείες και ευνοϊκή κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης για τους προτιμώμενους πολιτικούς υποψηφίους τους (από τη φάση προεπιλογής κάθε πολιτικού κόμματος έως τη διεξαγωγή των ομοσπονδιακών και πολιτειακών εκλογών), καθώς και την προοπτική ευνοϊκής μεταχείρισης για τις εκλογικές τους περιφέρειες μέσω της εγκατάστασης φαρμακευτικών εγκαταστάσεων έρευνας και ανάπτυξης ή παραγωγής.
Σημαντικός αριθμός πολιτικών που υποστηρίζονται από τη βιομηχανία και το κατεστημένο είναι επίσης μέτοχοι και διατηρούν άλλους μακροχρόνιους δεσμούς (ή απλά εγγενή ταύτιση συμφερόντων) με τη φαρμακευτική βιομηχανία.
Τα μέλη και το προσωπικό του Κογκρέσου των ΗΠΑ αποτελούν επίσης βασικό στόχο ενός από τα καλύτερα χρηματοδοτούμενα και οργανωμένα λόμπι στην «Κοιλάδα» (και στον «Βάλτο»), με εκατοντάδες λομπίστες – συχνά με εξαιρετικές διασυνδέσεις – μόνιμα εγκατεστημένους στην πρωτεύουσα της χώρας, ώστε να καλλιεργούν σχέσεις και να ενισχύουν την επιρροή τους στα μέλη του Κογκρέσου μεταξύ των εκλογών, ενώ οι προσπάθειες αυτές εντείνονται κατά τη διάρκεια κρίσιμων συνεδριάσεων και ψηφοφοριών για σχετικά θέματα.
Η φαρμακευτική βιομηχανία αποτελεί σταθερά μία από τις μεγαλύτερες πηγές χρηματοδότησης για πολιτικές εκστρατείες εδώ και πολλά χρόνια ενώ διαθέτει σταθερά μία από τις μεγαλύτερες και καλύτερα οργανωμένες ομάδες λόμπι που υποστηρίζουν τα μέλη του εθνικού Κογκρέσου σε μόνιμη βάση:
«Το 2000, η κύρια ένωση λόμπι της φαρμακευτικής βιομηχανίας στις ΗΠΑ (PhRMA) διέθετε 297 επαγγελματίες λομπίστες, δηλαδή έναν λομπίστα για κάθε δύο μέλη του Κογκρέσου.
Αυτός ο αριθμός – ήδη πολύ μεγαλύτερος από οποιοδήποτε άλλο λόμπι – τριπλασιάστηκε τα τελευταία χρόνια.
Το 2002, η PhRMA χρηματοδότησε το έργο 675 λομπιστών, που σημαίνει ότι εκείνη τη χρονιά στην Ουάσινγκτον υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι που εργάζονταν για την προώθηση των συμφερόντων των φαρμακευτικών εταιρειών από ό,τι μέλη του Κογκρέσου.»
Αυτή η συλλογική προσπάθεια συμπληρώνεται από τους επίσης πολύ σημαντικούς πόρους μεμονωμένων εταιρειών.
Επιπλέον, πέρα από τη μεγάλη δύναμη των μεγαλύτερων φαρμακευτικών εταιρειών και της κύριας επιχειρηματικής τους ένωσης στις ΗΠΑ (Pharmaceutical Research and Manufacturers of America – PhRMA), πολλοί από τους μετόχους των μεγαλύτερων εταιρειών της φαρμακευτικής βιομηχανίας είναι επίσης εξαιρετικά δραστήριοι σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων που χρησιμοποιούνται για έλεγχο και επιρροή, παρέχοντας πηγές δομικής ισχύος.
Η πολλαπλασιαστική επίδραση που δημιουργείται από τους τεράστιους πόρους και τη δομική ισχύ των μεγαλύτερων θεσμικών επενδυτών μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερη σε διεθνές επίπεδο (για παράδειγμα, στις διαπραγματεύσεις και την εφαρμογή διεθνών προτύπων και διμερών ή πολυμερών εμπορικών και επενδυτικών συμφωνιών).
Από τις δέκα μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες στον κόσμο, οι τέσσερις μεγαλύτερες έχουν έδρα στις Ηνωμένες Πολιτείες: Pfizer (με συνολικά έσοδα το 2022 λίγο πάνω από 100 δισεκατομμύρια δολάρια), Merck & Co. (59 δισ.), Abbvie (58 δισ.) και Janssen (θυγατρική της Johnson & Johnson, 52,6 δισ.).
Οι τρεις μεγαλύτεροι μέτοχοι καθεμίας από αυτές τις εταιρείες είναι οι Vanguard Group Inc. (με ποσοστό συμμετοχής μεταξύ 9% και 9,6%), BlackRock Inc. (με ποσοστό συμμετοχής μεταξύ 7,7% και 8%) και State Street Corporation (με ποσοστό συμμετοχής που κυμαίνεται από 4,3% έως 5,4%) – ωστόσο, είναι πιθανό ότι το συνολικό τους ποσοστό είναι σημαντικά μεγαλύτερο μέσω έμμεσων ή πληρεξούσιων συμμετοχών.
Η πέμπτη και η έκτη μεγαλύτερη φαρμακευτική εταιρεία έχουν έδρα στην Ελβετία (Novartis και Roche Pharmaceuticals με συνολικά έσοδα το 2022 ύψους 50,5 δισ. δολαρίων και 47,7 δισ. δολαρίων αντίστοιχα), και παρουσιάζουν μεγαλύτερη ποικιλομορφία στη μετοχική τους σύνθεση (συμπεριλαμβανομένων σημαντικών ποσοστών που κατέχονται από μεμονωμένες οικογένειες εδώ και πολλά χρόνια).
Η έβδομη μεγαλύτερη εταιρεία (Bristol Myers Squibb, με συνολικά έσοδα το 2022 ύψους 46,2 δισ. δολαρίων) έχει επίσης έδρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και διαθέτει ένα πολύ παρόμοιο προφίλ μετόχων με τις άλλες τέσσερις εταιρείες που έχουν έδρα στις ΗΠΑ: οι τρεις μεγαλύτεροι μέτοχοι είναι η Vanguard (τουλάχιστον 9,4%), η State Street (4,4%) και η BlackRock (2,4%).
Οι όγδοη, ένατη και δέκατη μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες έχουν έδρα αντίστοιχα στη Γαλλία και στο Ηνωμένο Βασίλειο: η Sanofi (με συνολικά έσοδα το 2022 ύψους 45,3 δισ. δολαρίων), η AstraZeneca (44,4 δισ. δολάρια) και η GlaxoSmithKline (36,9 δισ. δολάρια).
Παρόλο που οι δομές ιδιοκτησίας τους φαίνεται να είναι πιο ποικιλόμορφες, οι Vanguard, BlackRock, State Street Corporation και Capital Research & Management (ένας άλλος σημαντικός θεσμικός επενδυτής με έδρα τις ΗΠΑ) εξακολουθούν να κατέχουν σημαντικό ποσοστό στις περισσότερες των περιπτώσεων.
Αυτοί οι ισχυροί θεσμικοί επενδυτές διαθέτουν τεράστιους πόρους, τους οποίους μπορούν να αφιερώσουν για lobbying (εκστρατείες που συχνά υποστηρίζονται και προωθούνται ενεργά από τις πολυάριθμες εταιρείες μέσων ενημέρωσης και πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης που ανήκουν στα ίδια χρηματοοικονομικά συγκροτήματα).
Επιπλέον, οι «περιστρεφόμενες πόρτες» που λειτουργούν μεταξύ των κρατικών θεσμών και των χρηματοοικονομικών γιγάντων της «ελεύθερης αγοράς» λειτουργούν συνήθως σε ακόμα υψηλότερο και ισχυρότερο επίπεδο από αυτές που εξυπηρετούν τις μεγαλύτερες εταιρείες των φαρμακευτικών και αγροβιομηχανικών κλάδων.
Για παράδειγμα, πολλοί σχολιαστές έχουν επισημάνει ότι ο Λευκός Οίκος και οι βασικές κυβερνητικές υπηρεσίες κατακλύζονται από προσωπικό που μεταφέρθηκε από την BlackRock, την Goldman Sachs, τη Monsanto και άλλους χρηματοπιστωτικούς γίγαντες, ανεξαρτήτως πολιτικού κόμματος.
Kατάχρηση δύναμης
Οι Ndiaye και Iwayemi (2021) εντοπίζουν ευρύ φάσμα κοινών πρακτικών της βιομηχανίας, όπως η «μετακίνηση προϊόντων» ή η «ανακύκλωση» (δημιουργία μικρών αλλαγών στη σύνθεση ή την παραγωγή φαρμάκων και προϊόντων όταν πλησιάζει η λήξη της πατέντας, προκειμένου να αποκτηθεί νέα πατέντα), τα σχέδια «πληρωμής για καθυστέρηση» (πληρωμή σε κατασκευαστές γενόσημων φαρμάκων για να καθυστερήσουν την παραγωγή φαρμάκων των οποίων οι πατέντες έχουν λήξει) και η προσφορά κινήτρων και μπόνους σε γιατρούς για τη συνταγογράφηση των προϊόντων τους.
Ομοίως, η Marcia Angell (2004) αποκάλυψε σε έρευνά της την εκθετική αύξηση των αγωγών και των ποινικών ερευνών τα τελευταία τριάντα χρόνια που αφορούν πρακτικές της φαρμακευτικής βιομηχανίας (κακών) πρακτικών…
Το ρεπερτόριο του καρτέλ της φαρμακευτικής βιομηχανίας για την αύξηση των κερδών τους και την εξάλειψη του ανταγωνισμού είναι πραγματικά εκπληκτικό ως προς την έκταση, την αδυσώπητη φύση και την επιμονή του.
Για παράδειγμα, περίληψη που γράφτηκε από το προσωπικό του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, περιγράφοντας τα ευρήματα μιας λεπτομερούς μελέτης για τέτοιες πρακτικές στη φαρμακευτική βιομηχανία τη δεκαετία του 1980 (από τον Braithwaite, 1984) σχολιάζει:
«Παρουσιάζονται τα αποτελέσματα συνεντεύξεων με 31 στελέχη της φαρμακευτικής βιομηχανίας.
Οι συνεντεύξεις πραγματοποιήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία, το Μεξικό, τη Γουατεμάλα και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Συζητούνται αμφισβητούμενες πληρωμές που αποκαλύφθηκαν στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1970 από φαρμακευτικές εταιρείες των ΗΠΑ, όπως η American Home Products, η Pfizer, η Upjohn, η Revlon, η Dow, η Syntex και η Bristol Myer.
Η απάτη στη δοκιμή φαρμάκων και η εγκληματική αμέλεια στην παραγωγή φαρμάκων αντιμετωπίζονται…
Εξετάζονται οι διάφοροι τρόποι με τους οποίους οι φαρμακευτικές παραβιάζουν τους νόμους που ρυθμίζουν την ασφάλεια των φαρμάκων μέσω δωροδοκιών, ψευδών διαφημίσεων, απάτης στις δοκιμές ασφαλείας των φαρμάκων, επικίνδυνων διαδικασιών παραγωγής, λαθρεμπορίου και στρατηγικών αποφυγής διεθνών κανονισμών».
Ο παράγοντας «Πανδημία»
Υπάρχει ωστόσο μια άλλη ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη πτυχή των επικείμενων ακροάσεων της Γερουσίας που έχει εξοργίσει μερικές από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες του κατεστημένου και ομάδες συμφερόντων: η αμφισβήτηση των εμβολίων κατά της Covid από τον Robert F. Kennedy.
Να σημειωθεί πως για τα χειραγωγούμενα μέσα ενημέρωσης, κάθε υπόθεση και θεωρία σχετικά με την προέλευση και τη φύση του κορωνοϊού παραμένει μια «θεωρία συνωμοσίας» διαφόρων βαθμών και πεποιθήσεων.
Ορισμένοι επιστήμονες υγείας είναι πεπεισμένοι ότι όλα οφείλονται σε μολυσμένη νυχτερίδα που βγήκε από κάποιο σπήλαιο στην Κίνα… για να προκαλέσει καταστροφή στην ανθρωπότητα.
Αν και η θεωρία αυτή έχει κερδίσει ευρεία αποδοχή σε ορισμένους κύκλους, δεν έχει αποδειχθεί.
Εν τω μεταξύ, κατά καιρούς, κάποιος Κινέζος ή Ρώσος αξιωματούχος κατηγορεί τις ΗΠΑ για τον ιό, ενώ αξιωματούχοι των ΗΠΑ κατηγορούν περιστασιακά τους Κινέζους.
Φυσικά, έχουν υπάρξει πολλές άλλες αξιώσεις και θεωρίες – συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας ο ιός να έχει παραχθεί σε εργαστήριο και να έχει διαφύγει (ή να έχει απελευθερωθεί σκόπιμα).
Ως αποτέλεσμα, πέντε χρόνια αργότερα, παραμένει το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν ο κορωνοϊός ήταν ένα καθαρά φυσικό φαινόμενο και από πού προήλθε, ή αν ήταν μια εφεύρεση εργαστηρίου που διέφυγε ή απελευθερώθηκε σκόπιμα.
Συμπέρασμα…
Είχαμε ακούσει για τη χρήση του «ματαρατόν» από τους ανθρώπους στο Tumaco της Κολομβίας για τη θεραπεία της COVID μετά την άφιξη του ιού στην περιοχή…
Οι αναφορές που ακούγονταν για τη χρήση των φύλλων Gliricidia ενισχύθηκαν από τον Δρα Χεσούς Ροσέρο Ρουάνο, ο οποίος είχε δώσει συνέντευξη σε τοπικά μέσα ενημέρωσης μιλώντας για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού για τη θεραπεία του πυρετού από Δάγγειο και πιο πρόσφατα για τη θεραπεία του COVID…
Ωστόσο, η αντίδραση από τα κύρια εθνικά μέσα ενημέρωσης ήταν καταπληκτική (αν και όχι ιδιαίτερα έκπληκτική)
Μεγάλο μέρος του «ιατρικού» και «επιστημονικού» κατεστημένου της Κολομβίας απέρριψε τις προσπάθειες και τα συμπεράσματα του κ. Ροσέρο ως αβάσιμα.
χεδόν όλα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης που κάλυψαν την ανακοίνωση ότι το «ματαρατόν» φαίνεται να είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για τον COVID το κατήγγειλαν ως «ψευδείς ειδήσεις», επικαλούμενα διάφορους «ειδικούς» στον τομέα της ιατρικής και της επιστήμης που έλεγαν ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι τα φύλλα του φυτού μπορούν να θεραπεύσουν τον COVID, ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) δεν έχει ανακοινώσει ότι το φυτό είναι αποτελεσματικό για τη θεραπεία του COVID κ.λπ.
Κανένας, όμως, από τους «ειδικούς» που ρωτήθηκαν δεν ανέφερε ότι δεν υπάρχει επίσης καμία απόδειξη ότι το φυτό ΔΕΝ είναι αποτελεσματικό κατά της COVID (καθώς δεν έχουν γίνει επίσημες μελέτες), και κανένας από αυτούς δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για να διερευνήσει την πιθανότητα μέσω επίσημων μελετών και κλινικών δοκιμών…
www.bankingnews.gr