Στιγμές απερίγραπτης χαράς… Όλα γίνονται πιο εύκολα όταν αντιμετωπίζουμε την ζωή με χαμόγελο. Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα
Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα
Ο Κύριός μας να χαρίζει σε όλους σας ειρήνη και χαρά!
Διότι είναι αλήθεια ότι η ειρήνη και η χαρά είναι ο μεγαλύτερος πλούτος για ένα χριστιανό, τόσο σ’ αυτό τον κόσμο όσο και στον επόμενο.
Όλοι τις λαχταράμε. Μπορούμε να έχουμε πολλά υλικά πράγματα, μπορούμε να έχουμε ό,τι θέλουμε, αλλά είναι όλα εις μάτην, αν δεν έχουμε ειρήνη. Και η ειρήνη προέρχεται από την Πηγή της Ειρήνης, από τον Κύριο.
***
Κάποια φορά μια κοπέλα με ψυχολογικά προβλήματα ήρθε στον πατέρα Θαδδαίο. Την συμβούλεψε με τα παρακάτω λόγια: “Να τραγουδάς, να ψάλλεις όταν δεν αισθάνεσαι καλά, γιατί η κακή δύναμη δεν το αντέχει αυτό καθόλου.”
Κάποτε μια γυναίκα είχε μεγάλα προβλήματα. Όταν οι γείτονες την έβλεπαν πόσο γλυκά χαμογελούσε, απορούσαν. Ο πατήρ Θαδδαίος της έμαθε να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής με χαμόγελο.
‘Ελεγε ο πατήρ Θαδδαίος: “Όλα γίνονται πιο εύκολα όταν αντιμετωπίζουμε την ζωή με χαμόγελο. Όταν μας βομβαρδίζουν και μας πολεμούν να χαμογελούμε και έτσι θα βγαίνουν τα δηλητήρια από τον οργανισμό μας”.
“Να τραγουδάτε ακόμα και όταν είστε λυπημένοι ειδικά θρησκευτικά τραγούδια ,γιατί αυτά ηρεμούν τα νεύρα μας”.
από το βιβλίο: Γέροντος Θαδδαίου Βιτόβνιτσας, Πνευματικές Συζητήσεις, εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, σ. 134-135
***
Στιγμές απερίγραπτης χαράς..
«Πρέπει να μάθετε ν’ αγαπάτε τα μικρά πράγματα. Να προσπαθείτε πάντοτε να είστε λιτοί και απέριττοι σε όλα. Όταν η ψυχή είναι ώριμη, ο Θεός θα της δώσει ειρήνη. Ο Κύριος προσβλέπει σε μας και ευαρεστείται όταν λαχταρούμε την ειρήνη Του. Μέχρι να έρθει η ώρα που η ψυχή θα είναι αρκούντως ώριμη ώστε να δεχτεί τον Κύριο. Εκείνος μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις θα της επιτρέπει να δει και να νοιώσει την πανταχού παρουσία Του και το πλήρωμά Του σε κάθε τι. Αυτές είναι στιγμές απερίγραπτης χαράς. Αλλά κατόπιν ο Κύριος αποκρύπτεται από μας και πάλι, προκειμένου να Τον ποθήσουμε και να Τον αναζητήσουμε με όλη μας την καρδιά».
«Ο,τιδήποτε και εάν κάνεις, πάντοτε σιωπηλά να επαναλαμβάνεις τα λόγια, «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με τον αμαρτωλόν!». «Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, λόγω της ολοκληρωτικής παράδοσής μου στο θέλημα του Θεού και του ειλικρινούς πόθου μου για Εκείνον, με φώτισε η χάρις του Θεού γεννώντας μέσα μου ένα απερίγραπτο αίσθημα χαράς και ειρήνης. Άκουγα εντός της καρδιάς μου τον λόγο, «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλον». Προσπάθησα να θυμηθώ κάποια περιστατικά του παρελθόντος, και δεν μπορούσα. Όλοι μου οι λογισμοί ήταν σε κατάσταση ειρήνης, και ένα αίσθημα άφατης χαράς και πόθου βασίλευε σ᾿ όλο μου το είναι. Αυτή είναι η κατάσταση των αγγέλων και των αγίων, κατάσταση πλήρους και τέλειας Χάριτος.
Γίνε σαν τα πουλιά….
Τα ζώα διαθέτουν χαρά ζωής, αλλά τους την αφαιρούμε. Εκείνα διαθέτουν χαρά κι εμείς διαθέτουμε τόσα πολλά περισσότερα μαζί με τη χαρά, κι όμως δεν είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι. Τα ζώα δεν ανησυχούν ποτέ για το αύριο, δεν σωρεύουν τροφή στους σιτοβολώνες και τις αποθήκες, κι ωστόσο ο Κύριος πάντοτε τα ταΐζει. Εκείνα τσιμπολογούν ένα κλαράκι εδώ, ένα σποράκι παραπέρα, βρίσκουν καταφύγιο σε μια τρύπα ή σε κάποιο λαγούμι, κι είναι γεμάτα ευγνωμοσύνη απέναντι στον Θεό. Δεν συμβαίνει το ίδιο με μας τους ανθρώπους.
Τα πουλιά ψάλλουν συνέχεια εγκώμια στον Κύριο. Ξεκινούν το τραγούδι τους νωρίς, στις τρεις τα χαράματα και δεν σταματούν πριν τις εννιά. Στις εννιά ησυχάζουν λιγάκι- τότε είναι που βγαίνουν να ζητήσουν τροφή για τα μικρά τους. Κατόπιν, αρχίζουν και πάλι τους ύμνους. Κανείς δεν τους λέει να υμνούν- απλώς το κάνουν. Κι εμείς; Εμείς είμαστε πάντοτε κατσούφηδες και κατηφείς∙ δεν έχουμε ποτέ διάθεση για τραγούδι ή για οτιδήποτε άλλο. Πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των πουλιών. Είναι πάντοτε χαρούμενα ενώ εμείς ενοχλούμαστε πάντοτε από κάτι. Τί είναι αυτό που μας ενοχλεί; Τίποτα στην πραγματικότητα… Έτσι δεν είναι;
Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας, Βίος και Διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα, Περί λογισμών, σελ 73, 175 εκδόσεις Εν πλω, 2012.
Η χαρά είναι ευγνωμοσύνη και όταν είμαστε περιχαρείς, τότε αυτό αποτελεί την καλύτερη έκφραση ευχαριστίας, που μπορούμε να προσφέρουμε στον Θεό, ο οποίος μας απελευθερώνει από τη θλίψη και την αμαρτία.
Όταν το Πνεύμα του Θεού κατέρχεται στον άνθρωπο και εισχωρεί μέσα του, η ψυχή του ανθρώπου γεμίζει από μία ανέκφραστη χαρά, γιατί το Άγιον Πνεύμα μεταμορφώνει σε χαρά κάθε τι που εγγίζει. (Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ)
Όπου Χριστός, εκεί χαρά αληθινή και αγαλλίαση παραδεισένια… Η κοσμική χαρά δίνει κάτι το πρόσκαιρο, κάτι για εκείνη την στιγμή, δεν δίνει αυτό που δίνει η πνευματική χαρά. Η πνευματική χαρά είναι ζωή παραδεισένια. Άγιος Παΐσιος