«…Τον αισθανόμεθα δίπλα μας πάντα να μας περισκέπει, να μας διαφυλάττει, να μας προνοεί και να μας τρέφει. Ουδεμία δυσκολία αντιμετωπίζουμε, διότι, αν και περνούμε κάποτε δυσβάστακτες περιστάσεις, την τελευταία στιγμή προλαμβάνει ο Άγιος και ρύεται παντός κινδύνου και ανάγκης.
Οι προ ημών Πατέρες διηγούνται για την πρόνοια του Αγίου ότι κατά το σωτήριον έτος 1931 ή 1932 δεν είχαν ψάρια να κάνουν την πανήγυρη.
Την τελευταία στιγμή παρουσιάζεται ψαράς, κρατώντας το πανέρι του γεμάτο ψάρια, που, αν και στο δρόμο του συνάντησε και άλλες καλύβες, εν τούτοις σ’ αυτήν την καλύβη κτύπησε και ρώτησε τους πατέρας αν θέλουν τα ψάρια, χωρίς να γνωρίζει ότι εόρταζε ο ναός της καλύβης.
Αυτό το θαύμα το επιβεβαιώνει και ο έτι ζων γέρων Μακάριος από την καλύβη των Κυριλλαίων της Νέας Σκήτης».