Γέροντα Ιγνατίου Καπνίση
Υποθέσατε ότι όλες οι θάλασσες ενώνονται σε μία.
Υποθέσατε ακόμη ότι κάθε χίλια χρόνια έρχεται ένα πουλάκι και πίνει από την απέραντη αυτή θάλασσα ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ.
Υπολογίσατε τώρα, σας παρακαλώ, σε πόσα δισεκατομμύρια ή τρισεκατομμύρια χρόνια θα τελειώσει αυτή η θάλασσα.
Κάποτε πάντως θα τελειώσει…
Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΣ όμως δεν θα έχει τελειώσει. Διότι δεν τελειώνει ΠΟΤΕ.
Ο Κύριος τονίζει : ”Και απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν ΑΙΩΝΙΟΝ, οι δε δίκαιοι εις ζωήν ΑΙΩΝΙΟΝ” Ματθ. 25,46.
Και το συμπέρασμα : Σε ποιά αιωνιότητα θα ευρεθούμε εμείς; Αυτό εξαρτάται από εμάς. Ας σπεύσουμε λοιπόν να ταπεινωθούμε και να εξομολογηθούμε, με την βεβαιότητα ότι ο Θεός θα μας αγκαλιάσει και θα μας καταφιλήσει .
Και ερωτάται : Αν για μια σταγόνα επίγειας ζωής, προτιμάμε να χάσουμε τον ατελείωτο ωκεανό ευτυχίας της αιωνιότητας, τότε υπάρχει άραγε φοβερότερο λάθος στη ζωή μας; Γιατί ο Κύριος τονίζει : ”Η ζωή δεν τελειώνει στον τάφο”.
Διάλογος του Μεγάλου Αντωνίου μετά του Αγγέλου
Όταν ο Μέγας Αντώνιος ασκήτευε στη έρημο, του εμφανίστηκε Άγγελος Κυρίου με μορφή μοναχού για να του λύσει ερωτήματα πνευματικά που είχε. Σε μια από τις ερωτήσεις λέγει ο Άγιος προς τον Άγγελον, σε παρακαλώ πές μου και τούτο, η κόλασις των αμαρτωλών έχει τέλος;
Κι ο Άγγελος είπε· ”ούτε η βασιλεία των ουρανών έχει τέλος, αλλ’ ούτε και η κόλασις στους αμαρτωλούς έχει τέλος, και εάν έπαιρνε κάποιος άνθρωπος κάθε χίλια χρόνια ένα κόκκο από την άμμον της θαλάσσης ή μίαν σταλαγματιά νερό από την θάλασσα, θα ήλπιζε να σωθή κάποια στιγμή, αλλά η κόλασις είναι διά τους αμαρτωλούς, και η αιώνιος βασιλεία διά τους δικαίους, και δεν έχουν τέλος.”
Είπε ο αββάς Υπερέχιος: Έχε τον νου σου στη Βασιλεία των ουρανών, και θα την κερδήσεις.
Αγίου Γέροντα Σωφρονίου του Έσσεξ
Όλα πρέπει να μετατραπούν σε προετοιμασία για την συνάντηση με Εκείνον, ο Οποίος δημιούργησε τον κόσμο αυτό και εμάς. Και όσο περισσότερο αφοσιωνόμαστε σε Αυτόν , τόσο περισσότερο αισθανόμαστε την απειρότητα και την αιωνιότητα .Όλη η εν τω Χριστώ Θεώ ζωή, όλη η Καινή Διαθήκη, αναφέρεται ουσιαστικά μόνο στην αιωνιότητα και στην προετοιμασία γι’ αυτήν.
Από ελάχιστα πράγματα γεννιέται η αιωνιότητα.
Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ): «Οικοδομώντας τον Ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας», τομ. γ΄, Ομιλία 93η, σελ. 136,250 Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας 2014.]
***
Πώς να εργαστούμε τη σωτηρία μας;Αυτή πρέπει να είναι η μέριμνα μας κάθε στιγμή· διαρκώς πιο δυνατή, πιο έντονη. Η ζωή είναι τόσο σύντομη και ο σκοπός τόσο υψηλός, αλλά και τόσο απομακρυσμένος.
Μην αφήνετε τα πράγματα του κόσμου να σκορπίζουν το νου σας. Συγκεντρώστε όλη την προσοχή σας, αφιερώστε όλη την ενέργεια σας σε μια ζωή που ν’ ανταποκρίνεται στο πνεύμα των εντολών του Ευαγγελίου. Ιδού η ορθή στάση: Ενεργούμε ενώπιον του Θεού που είναι παρών και μας κοιτάζει.
Σε μια κοινωνία που ο καθένας φαντάζεται ότι είναι πρώτος, δεν υπάρχει πρόοδος για κανένα. Αντίθετα, για όποιον πιστεύει ότι είναι πάντοτε ο τελευταίος, η συνάντηση με τον άλλο γίνεται πάντοτε ευκαιρία για ωφέλεια και πνευματική πρόοδο. Αξίζει συνεπώς να είναι κανείς τελευταίος. Αν είμαι ο πρώτος, αυτό είναι καταχθόνια πλήξη. Αν είμαι ο τελευταίος, είναι συνεχής χαρά, γιατί πάντοτε μαθαίνω κάτι χρήσιμο. Αν έχουμε τη στάση αυτή μαζί με προσευχή, κάθε συνάντηση μας αποβαίνει «προφητικό γεγονός».
Να ταπεινωνόμαστε συνεχώς: Ιδού το έργο μας! Ο Κύριος είπε: «Ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται» (Λουκ. 14,11). Αλλά μόνο ο Θεός μπορεί να υψώνει.
Αν ζητείτε το θέλημα του Θεού με απλότητα και ταπείνωση, ο Θεός μπορεί να μεταβάλει οποιαδήποτε κατάσταση ακόμη και την πιο αρνητική. Συνεπώς αν υπακούετε στον πνευματικό σας πατέρα, αν έχετε εμπιστοσύνη σ’ αυτόν, μη φοβάστε ότι θα οδηγηθείτε λανθασμένα. Ο Θεός θα βρίσκει πάντοτε τον τρόπο να σας αποκαλύπτει την αλήθεια.
Μηχανευθείτε τρόπους να είστε με τον Θεό!