Τώρα πού διανύουμε την νηστεία και πάλι, είναι καλό να στραφούμε με ειλικρίνεια στην ψυχή μας και να απομακρύνουμε κάθε πρόφαση.
Σωστό και άγιο είναι πώς η νηστεία από τις τροφές αρμόζει να συνοδεύεται από νηστεία καθαρή από πάθη, συκοφαντίες, κατάκριση και περίσσεμα ελεημοσύνης και προσευχή και δάκρυα, αλλιώς δεν έχει καμία ουσία! Αυτό όμως μην μας γίνει πρόφαση στο να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα την αποχή από την ευχαρίστηση του λάρυγγα και του στομαχιού.
Να ξέρετε πώς η νηστεία πού θεσπίζει η εκκλησία δεν είναι κάτι το τυπικό και επετειακό. Βασίζεται σε ένα κύριο πραγματάκι πού λέγεται υ π α κ ο ή. Και αν αποδεχτώ αυτό πού μου προτείνει η Εκκλησία με όλη μου την καρδιά και την διάνοια κάνω υπακοή, κόβω το δικό μου θέλημα. Δεν επιστρατεύω προφάσεις για να μην νηστέψω. Είμαι χριστιανός ορθόδοξος σημαίνει πίστη σε αυτό πού διδάσκει η εκκλησία, δηλαδή υπακοή. Και πίστη στα ελληνικά ερμηνεύεται εμπιστοσύνη. Αμα αρχίσω τις σοφιστείες και τις ανταρσίες και τις εξυπνάδες, ούτε η νηστεία,ούτε η κατάλυση με σώζει.
Η νηστεία της σαρακοστής είναι εκκλησιαστική νηστεία. Δεν είναι προσωπική επιλογή.
Η πρώτη Κυριακή της σαρακοστής, μας δείχνει τον Αδαμ , πού πίστεψε στην δική του επιλογή, στο δικό του θέλημα και δεν έδειξε εμπιστοσύνη στην εντολή του Θεού. Την ανυπακοή μας δείχνει.Γι αυτό ας το ξεκαθαρίσουμε νωρίς αυτό το θέμα.
Τέλος, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος. Στον Θεό δεν θα παραδώσουμε μόνο ψυχή. Θα παραδόσουμε και σώμα. Όποιος πεί το αντίθετο φιλοσοφεί και δεν ορθοδοξεί. Τάισε την ψυχή σου με νηστεία, αλλά θρέψε και το σώμα σου με νηστεία.
Μην παραβλέπετε την σωματική νηστεία. Μόνη της δεν στέκεται και δεν έχει αξία, αλλά είναι ουσιαστική για τον άνθρωπο και στηρίζει την πνευματική νηστεία.
Κανένας χορτασμένος και καλοπερασμένος δεν πέρασε την πόρτα του παραδείσου