ΑΝΑΓΚΗ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΜΑΞΙΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΜΑΡΚΟ ΕΥΓΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΘΕΟΔΩΡΟ ΣΤΟΥΔΙΤΗ
«Ἐντολὴ γὰρ Κυρίου μὴ σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως. Λάλει γάρ, φησί, καὶ μὴ σιώπα… Διὰ τοῦτο καγὼ ὁ τάλας δεδοικὼς τὸ Κριτήριον, λαλῶ». (Ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης).
«Ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου εἶναι νὰ μὴ σιωπᾶμε τὸν καιρὸ ποὺ ἡ πίστη μας βρίσκεται σὲ κίνδυνο. Διότι λέει μίλα καὶ μὴ σιωπᾶς… Γι’ αὐτὸ καὶ ἐγὼ ὁ δύστυχος φοβούμενος τὸ κριτήριο μιλῶ».
Ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησία ἀπὸ τῆς ἱδρύσεώς της πολεμεῖται . Ὅλες τὶς ἐποχὲς εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσει προβλήματα καὶ αἱρέσεις, οἱ ὁποῖες δημιουργήθηκαν ἀπὸ πατριάρχες, ἐπισκόπους καὶ θεολόγους. Εἶναι λάθος νὰ δεχόμαστε τὴν ὅποια ἀπόφαση τοῦ πατριάρχου, ποὺ κατὰ τὸ κύριο Δημήτριο Τσελεγγίδη καθηγητῆ δογματικῆς, ὁ Πατριάρχης δὲν εἶναι σύνοδος, ἢ τοῦ ὅποιου ἐπισκόπου τὶς ἀποφάσεις οἱ ὁποῖες δὲν εἶναι σύμφωνες μὲ τὰ δόγματα τῆς ἐκκλησίας . Ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 20ου αἰῶνα ξεκινοῦν πάλι προσπάθειες ἕνωσης τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας μὲ τοὺς παπικοὺς καὶ τοῦ προτεστάντες. Ἀπὸ τὸ 1965 ξεκινάει ὁ «Διάλογος τῆς ἀγάπης», μέχρι σήμερα καὶ ἐνῷ οἱ παπικοὶ εἶναι ἀνυποχώρητοι στὶς θέσεις τους , ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι κάνουμε κινήσεις ὑποχώρησης σὲ θέματα δογματικά, ὅπως ἀναγνωρίζουμε τὸ βάπτισμα τῶν παπικῶν καὶ τοὺς δεχόμαστε μόνο μὲ τὸ Χρῖσμα, ἀναγνωρίζουμε τὸ μυστήριο τοῦ γάμου καὶ γίνονται μικτοὶ γάμοι κ.α. μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἀγάπης καὶ καλῆς θέλησης γιὰ τὴν ἕνωση.
Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου κύριος Ἰερόθεος δήλωσε γιὰ τὴν πορεία τοῦ διαλόγου Ὀρθοδόξων καὶ παπικῶν. Τὸν διάλογο αὐτόν τον χειριζόταν μιὰ μικρὴ ὁμάδα Ἀρχιερέων καὶ θεολόγων καθηγητῶν, ἡ ὁποία ἐνημέρωνε τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο. Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δὲν λάμβανε γνώση τοῦ διαλόγου. Στὰ 22 χρόνια τῆς ἀρχιερατείας μου, μόνον δύο φορὲς ἦρθε τὸ θέμα στὴν Ἱεραρχία, τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2004, ποὺ ἔγινε ἐνημέρωση ἐπὶ τῶν θεολογικῶν διαλόγων σήμερα ἀπὸ τὸν τότε Μητροπολίτη Ἀττικῆς Παντελεήμονα, καὶ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2009.
Νομίζω ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ ἔχουμε ἥσυχη τὴν συνείδησή μας ὅτι ἀσχοληθήκαμε ὡς Ἱεραρχία μὲ τὸ σοβαρὸ αὐτὸ θέμα. Ἀσχοληθήκαμε μὲ πολλὰ ἄλλα προβλήματα πρακτικῆς φύσεως, ἀλλὰ ὄχι μὲ τὸ σοβαρὸ αὐτὸ θεολογικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ θέμα.
Ἐνέργειες τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ὅπως ἡ ψευδοδύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης τὸ 2016 ἀντὶ νὰ λύσει κάποια προβλήματα δημιούργησε περισσότερα. Λέει ὁ ἅγιος Θεόδωρος, Σύνοδοι δὲν εἶναι ὅταν μαζεύονται ἁπλῶς ἱεράρχες καὶ ἱερεῖς, ἔστω καὶ ἂν εἶναι πολλοί. Διότι εἶναι καλύτερο, λέει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, νὰ εἶναι ἕνας ποὺ κάνει τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου , παρὰ μυριάδες ποὺ τὸ παραβαίνουν. Καὶ στοὺς ἱεράρχες σὲ καμία περίπτωση δὲν ἔχει δοθεῖ ἐξουσία νὰ παραβαίνουν τοὺς «κανόνες», παρὰ μόνο νὰ συμβαδίζουν μὲ ὅσα ἔχουν γίνει ἀποδεκτὰ καὶ ἔχουν ἀναγνωριστεῖ, καὶ νὰ ἀκολουθοῦν τους πρὶν ἀπὸ αὐτοὺς πατέρες.
Καὶ τὸ αὐτοκέφαλο τῆς Οὐκρανίας τὸ 2018 , ἀντὶ νὰ λύσει προβλήματα προκάλεσαν ὀδυνηρὲς διαιρέσεις στὸ σῶμα τῆς τοπικῆς ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας καὶ διακοπὴ κοινωνίας τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας. Ἴσως οἱ ἐνέργειες αὐτὲς ἔγιναν κατόπιν πολιτικῶν πιέσεων. Τὸ παράδοξο εἶναι , ἐνῷ μιλᾶμε γιὰ ἀγάπη , ἀγαπᾶμε τοὺς αἱρετικοὺς τοὺς παπικοὺς καὶ δὲν ἔχουμε καλὲς σχέσεις μὲ τοῦ ὁμοδόξους τοὺς ὀρθοδόξους μὲ ἀποτέλεσμα ὀρθόδοξες ἐκκλησίες νὰ κρατᾶνε ἀποστάσεις καὶ νὰ μὴν ὑπάρχει κοινωνία μεταξύ τους καὶ νὰ ὑπάρχει ἕνα ἐχθρικὸ κλίμα ποὺ εἶναι ἐναντίον τῶν διδαχῶν τοῦ εὐαγγελίου καὶ τῶν διδαχῶν τῶν ἁγίων πατέρων τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας.
Στὸ τεράστιο θέμα ποὺ προέκυψε στὶς μέρες μας , ὑγειονομικοῦ ἐνδιαφέροντος, ἡ «πανδημία του κορωνοῑού» , ἡ διοίκηση τῆς ἐκκλησίας συντάχθηκε μὲ τὴν πολιτεία καὶ πίεσε μὲ τὸν τρόπο της πολλοὺς πιστοὺς νὰ κάνουν ὑπακοὴ στὴν ἐκκλησία καὶ νὰ ἐμβολιασθοῦν, ἕνα γεγονὸς ποὺ παρεμβαίνει στὴν ἐλευθερία τοῦ ἀτόμου. «Ἀπὸ δῶ τὸ ἐμβόλιο καὶ ἀπὸ δῶ ὁ τάφος» ἔλεγε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος. Ἀρκετοὶ ἐπίσκοποι ἐπιδεικτικὰ μπροστὰ στὶς κάμερες ἔκαναν ἐμβόλια γιὰ νὰ πείσουν τὸ πλήρωμα τῆς ἐκκλησίας νὰ ἐμβολιασθοῦν, καὶ ἀντὶ γιὰ κηρύγματα σωτηρίας στοὺς ναοὺς ἔκαναν κηρύγματα ὑπὲρ τοῦ ἐμβολίου. Ὁ ρόλος τῆς ἐκκλησίας εἶναι νὰ σώζει ψυχές, τὰ θέματα αὐτὰ εἶναι θέματα τῆς πολιτείας. Ἔκλεισαν οἱ ναοί, δὲν γινόταν ἀκολουθίες, ἑορτάσθηκε τὸ Πάσχα δίχως πιστοὺς κυνηγήθηκαν ἱερεῖς μοναχοί ,καὶ πιστοὶ γιὰ τὴν λαχτάρα τους νὰ κοινωνήσουν τὸ αἷμα καὶ τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Στὴν Βουλγαρία μόνο τὸ 15% τοῦ πληθυσμοῦ ἐμβολιάσθηκε, οὔτε ναοὶ ἔκλεισαν , οὔτε μάσκες ἦταν ὑποχρεωμένοι νὰ φορᾶνε, οὔτε ἄλλου εἴδους περιορισμοὺς εἶχαν. Καὶ ποιά ἡ διαφορὰ μὲ τὴν Ἑλλάδα ποὺ πῆρε τόσο αὐστηρὰ μέτρα προστασίας; ὑποτάχτηκε μὲ τὴ θέλησή της ἡ διοίκηση τῆς ἐκκλησίας στὴν πολιτεία. Ἔτσι ἔκαναν οἱ χριστιανοὶ στὴν ἐποχὴ τῶν διωγμῶν; κρυβόντουσαν ὅταν ξεκινοῦσαν οἱ διωγμοὶ ἢ ὁμολογοῦσαν ὅτι εἶναι χριστιανοὶ καὶ μὲ πίστη ἔτρεχαν στὸ μαρτύριο. Τὸ νὰ κρατᾶς τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ στὰ χέρια καὶ νὰ φορᾶς μάσκα εἶναι μιὰ μορφὴ ἀπιστίας ἢ νὰ βυθίζεται ἡ ἁγία λαβίδα σὲ οἰνόπνευμα γιὰ ἀπολύμανση. Εἶναι δυνατὸν τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ νὰ μεταδώσει μικρόβια; αὐτὸ εἶναι βλασφημία μέγιστου βαθμοῦ.
Ἕνα ἄλλο σοβαρὸ θέμα προέκυψε τὸ 2024 μὲ τὴν ψήφιση τοῦ νόμου γιὰ τὴν σύναψη «γάμου» τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ τῆς υἱοθεσίας παιδιῶν ἀπ’ αὐτούς. Ἡ ἀντίδραση τῆς διοίκησης τῆς ἐκκλησίας ἔμεινε σὲ ἁπλὲς ἀνώδυνες δηλώσεις. Ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ μὴν δέχονται μέσα στοὺς ναοὺς τοὺς βουλευτὲς ποὺ ψήφησαν αὐτὸν τὸν νόμο ὁ ὁποῖος ἀντίκειται στὸ εὐαγγέλιο, νὰ συνεορτάζουν μέσα στοὺς ναούς , νὰ ἀσπάζονται καὶ νὰ ἀνταλλάσουν εὐχὲς καὶ φιλοφρονήσεις, καὶ νὰ βγαίνουν φωτογραφίες ἀγκαλιά. Δὲν θὰ ἔπρεπε σὲ μιὰ συνάντηση, σὲ μιὰ ἐθνικὴ ἐπέτειο νὰ ἐνημερώσει τοὺς βουλευτὲς κάποιος ἱεράρχης , ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι θανάσιμο ἁμάρτημα καὶ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ ἁμαρτήματος ὁ Θεὸς κατέστρεψε τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα. Δυστυχῶς πορευόμαστε σὰν νὰ μὴν συνέβη τίποτε ἀπὸ ὅλα αὐτὰ καὶ ὅλα καλά. Ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος Μεδιολάνων ἔλεγξε τὸν αὐτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄. Τὸ 390 ἔγινε στάση στὴ Θεσσαλονίκη. Ὁ Αὐτοκράτορας θύμωσε καὶ ἀφοῦ συγκέντρωσε μέγα πλῆθος στὸν ἱππόδρομο, διέταξες γενικὴ σφαγή, ὅπου φονεύτηκαν περισσότεροι ἀπὸ ἑπτὰ χιλιάδες ἀθῶοι πολῖτες. Μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ βρέθηκε στὰ Μεδιόλανα καὶ μετέβη μὲ τὴν πολυπληθῆ συνοδεία του στὸ μητροπολιτικὸ ναὸ τῆς πόλεως νὰ ἐκκλησιαστεῖ. Ὁ Ἀμβρόσιος πληροφορήθηκε τὴν προσέλευση τοῦ αὐτοκράτορα, πῆρε τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸν περίμενε στὴ θύρα τοῦ ναοῦ. Ὅταν ἐκεῖνος πλησίασε τὸν ἔλεγξε δριμύτατα γιὰ τὸ ἀποτρόπαιο ἔγκλημά του καὶ τοῦ ἀπαγόρευσε τὴν εἴσοδο στὸ ναό! Τοῦ ζήτησε νὰ μετανοήσει εἰλικρινὰ καὶ νὰ ζητήσει δημόσια συγνώμη γιὰ τὸ κρῖμα του! Μάλιστα δὲ τὸν συγκατάλεξε μεταξὺ τῶν μετανοούντων!
Ὅλοι περίμεναν νὰ ὀργιστεῖ ὁ αὐτοκράτορας καὶ νὰ δώσει διαταγὴ γιὰ τὴν τιμωρία τοῦ ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος τόλμησε νὰ ἐναντιωθεῖ στὸν πανίσχυρο ἡγεμόνα καὶ νὰ τὸν ταπεινώσει δημόσια μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο. Ἀλλὰ ὁ ἡρωικὸς ἔλεγχος τοῦ Ἀμβροσίου λειτούργησε λυτρωτικὰ στὴν ψυχὴ τοῦ αὐτοκράτορα. Ἄρχισε νὰ συνειδητοποιεῖ τὸ μεγάλο ἁμάρτημά του, νὰ τρέμει σύγκορμα καὶ νὰ κλαίει μὲ λυγμούς. Ὁ Ἀμβρόσιος τοῦ ἐπέβαλε ἐπιτίμιο ὀκτάμηνης ἀποχῆς ἀπὸ τὴ Θεία Εὐχαριστία. Τὸν κοινώνησε τὰ Χριστούγεννα, ὕστερα ἀπὸ δημόσια ἐξομολόγηση!
Μιὰ «ἔνοχη σιωπὴ» πλανᾶται, κανεὶς σχεδὸν δὲν μιλάει, ἐκτὸς ἐλαχίστων περιπτώσεων . Ὑπάρχουν Ἀρχιερεῖς μορφωμένοι μὲ γνώσεις θεολογικὲς μὲ μεταπτυχιακά, μὲ διδακτορικά, ὑπάρχουν ἀρχιμανδρῖτες καὶ δὲν ἀκούγεται λόγος μὲ ἀναφορὰ στὰ σύγχρονα προβλήματα ποὺ ἀπασχολοῦν τὴν ἐκκλησία. Ὁ κόσμος πλέον γνωρίζει τὴν παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη, τὴν ἔχει μάθει ἀπ’ ἔξω δὲν χρειάζεται κάθε χρόνο τὰ ἴδια κα τὰ ἴδια , ἔχει κουραστεῖ. Ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ θέλει ἀπαντήσεις σὲ σύγχρονα προβλήματα, ὅπως εἶναι ἡ κάρτα τοῦ πολίτη , ὁ προσωπικὸς ἀριθμός, ἡ ψηφιακὴ διακυβέρνηση, ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα μὲ τοὺς παπικούς , ἡ ἕνωση τῶν ὀρθοδόξων μὲ τοῦ παπικοὺς, τι είναι ο οικουμενισμός κ.α.
Ἡ ἐκκλησία μας ἔχει ἁγίους παραδείγματα ποὺ πρέπει νὰ τοὺς μιμηθοῦμε. Διαβάζουμε στοὺς βίους των πὼς ἀντέδρασαν σὲ παρόμοιες περιπτώσεις. Τὸ νὰ βγαίνει κανεὶς μπροστὰ καὶ νὰ μιλάει ὑπὲρ τῆς ὀρθοδοξίας ἔχει κόστος , καὶ οἱ ἅγιοι ποὺ μίλησαν ὑπέφεραν κακοποιήθηκαν ἐξορίστηκαν , φυλακίστηκαν καὶ κάποιοι ἔχασαν τὴν ἐπίγεια ζωή, ἀλλὰ κέρδισαν τὴν αἰώνια. Τέτοιοι ἅγιοι εἶναι, ὁ Τίμιος Πρόδρομος ὁ ὁποῖος μίλησε ἔλεγξε τὴν Ἠρωδιάδα καὶ τὸ πλήρωσε μὲ τὴν ζωή του. Ὁ ὅσιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητὴς ὁ ὁποῖος ἔλεγε: «οὐ δύναμαι λυπῆσαι τὸν Θεὸν σιωπῶν, ἅπερ αὐτὸς λαλεῖσθαι καὶ ὁμολογεῖσθαι προσέταξεν». Κατὰ τὸν ἅγιο Μάξιμο οἰκονομία εἰς βάρος τοῦ δόγματος τῆς ἐκκλησίας δὲν νοεῖται.
Ἄλλος μεγάλος ὁμολογητὴς ἅγιος , ὁ Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός
Ὅλες οἱ ἐποχὲς ἔχουν νὰ ἀναδείξουν μαχητὲς ἀσυμβίβαστους , ὁμολογητὲς ὅπως τὸν ἅγιο Μάξιμο τὸν ὁμολογητή, τὸν ἅγιο Μᾶρκο τὸν Εὐγενικό, τὸν ἅγιο Θεόδωρο Στουδίτη. Στὶς μέρες μας ἡ ἐκκλησία ταλανίζεται. Ἔχουν προκύψει πάρα πολλὰ προβλήματα, σκάνδαλα, καὶ ἡ διοίκηση τῆς ἐκκλησίας εἴτε κωφεύει, εἴτε τὰ ἀγνοεῖ, εἴτε ἀδιαφορεῖ, εἴτε τὰ παραβλέπει.
Εἴθε καὶ στὶς μέρες μας νὰ βρεθοῦν μιμητὲς τῶν ὁμολογητῶν ἁγίων μας γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὸ φοβερὸ πνευματικὸ τέλμα, στὸ ὁποῖο ἔχουμε βυθιστεῖ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗΣ