Γλυκό ταξίδι στο χρόνο…
Η αρχική ονομασία του γλυκού βανίλια (αργότερα έγινε γνωστή ως υποβρύχιο) ήταν ”ζαχαροκάντιο ζυμωτή”. Στα παλιά καλοκαίρια ποτέ δεν έλειπε από το ντουλάπι της κουζίνας το κουτάκι με τη βανίλια που αγοράζαμε από το μπακάλικο του χωριού. Το δροσερό υποβρύχιο ήταν το πιο λατρεμένο γλυκό του καλοκαιριού, με τη μαστιχωτή του υφή, την υπέροχη γλύκα του και το άρωμα του, το πιο εύκολο αλλά και το πιο καλοδεχούμενο κέρασμα για τους επισκέπτες.
Κι αν σήμερα έχουμε γυρίσει την πλάτη σ’ αυτό το ταπεινό γλύκισμα των παιδικών μας χρόνων, όμως σε πείσμα των καιρών, όλα τα απογεύματα του καλοκαιριού μας μυρίζουν ακόμα (και θα μυρίζουν για πάντα) άρωμα βανίλιας!
Πολλοί το λένε φτώχεια… Εγώ το λέω επίγειο παράδεισο!
1,2,Χ …το παλιό προπο…είχα παίξει κι εγώ μια φορά…από ομάδες δεν ήξερα τη τύφλα μου…Έβαζα στη τύχη και σας πληροφορώ ότι παρά την ασχετοσύνη μου είχα πιάσει 13αρι ,το άσχημο ότι ήταν κι άλλοι πολλοί οι τυχεροί και το ποσό που πήρα αν θυμάμαι ήταν 25.000 δραχμες τότε…Η τύχη του πρωτάρη που λένε..
Αναστασία
Αναμνήσεις με κυνηγούν
αξέχαστες εικόνες ορμούν
ήχοι και μυρωδιές με τόλμη ζητούν
την καρδιά μου να χα’ι’δέψουν
και με την ξέχωρη ομορφιά τους
να με μαγέψουν.
Αργόσυρτο βουητό μιας άλλης εποχής
τραγουδάει το νόστο μιας τρέλας νεανικής.
Τραντάζει τα παραθυρόφυλλα της καρδιάς
ευλαβικά αναμένοντας
κάτι να λαμπυρίσει και πάλι.
Μια κιθαρίτσα, ένας καημός
μια φωτιά, ένας φίλος καλός
ένα κοχύλι, ένας μισεμός.
Μακριά από αμφισβητήσεις
υποκρισία, μιζέρια, αρνήσεις.
Γκρίζο μόνο στο φιλμ της μηχανής
όχι στο μυαλό ούτε στο βάθος της ψυχής!
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΔΙΚΑΡΗ ΠΑΤΙΣΤΑ..
Κοινότητα Αναμνήσεις μιας άλλης εποχής!
Αναστασία