Θα σου μιλήσω αργότερα.
Θα σε πάρω αργότερα.
Τα λέμε αργότερα.
Θα πάμε για βόλτα αργότερα.
Θα σου πω πώς νιώθω αργότερα.
Αργότερα θα καταλάβεις πόσο σημαίνεις για μένα.
Αργότερα, ίσως θα σε αγαπώ και ίσως σε ξεχάσω
Τα κρατάμε όλα για αργότερα και ξεχνάμε ότι ′′ αργότερα ′′ δεν είναι δικό μας!
Ότι οι άνθρωποι ′′ αργότερα ′′ μπορεί να μην είναι πλέον μαζί μας.
′′ Αργότερα ′’ μπορεί να μην τους ακούσουμε πια, να μην τους βλέπουμε
Ότι τα παιδιά ′′ αργότερα ′′ δεν είναι πλέον παιδιά και ότι οι γονείς είναι απλώς μια ανάμνηση.
Αυτή η ‘′ μεταγενέστερη′′ ημέρα μετατρέπεται σε νύχτα, νύχτα σε ανημποριά , χαμόγελο σε πόνο και ζωή στη μνήμη.
′′ Αργότερα, θα είναι πολύ αργά! “
