Πορευόμενοι πρὸς τὸ μέλλον θὰ κουβαλοῦμε τὸν Σταυρό μας (ὄχι πλέον ἀπὸ ἄγνοια ἀλλὰ ἀπὸ ἄρνηση νὰ ἀποδεχθοῦμε ὅ,τι ἀποκάλυψε ἡ Λογικὴ τοῦ Μυστηρίου).
[sc name=”vyzantina-skoylarikia” ][/sc]
Θὰ τὸν βαστάζουμε, ἄλλοτε στὶς πλάτες καὶ ἄλλοτε στὶς ψυχές μας, μέχρι τὴν ὥρα ποὺ θὰ ἀποδεχθοῦμε ὡς Ἐκκλησία, ὡς σῶμα δηλαδὴ ὅλων αὐτῶν ποὺ βαφτίστηκαν καὶ πιστεύουν στὸ Χριστό, καὶ θὰ ἀκολουθήσουμε τὴν «Κένωσιν ὡς ζῶσαν καὶ ὀρθόδοξον βίωσιν καὶ παρουσίαν πρὸς δόξαν Θεοῦ», προσδοκώντας τὴν ἀξίωση τῆς «κατὰ χάριν θεώσεως».
Εἶναι ἡ ματωμένη ὁδὸς ποὺ περνάει ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ, τὸν Γολγοθᾶ, τὴν τριήμερον εἰς Ἅδου Κάθοδον καὶ Ἀνάστασιν καὶ μᾶς δείχνει τὸ δρόμο… μέχρι τὴν εὐλογημένη ἐκείνη ὥρα ποὺ «ἀποφατικὰ» θὰ ἀποδεχθοῦμε τὴν κατάφαση ποὺ ὑπάρχει στὸ μήνυμα τῆς Κενώσεως!
