Σε μία κοινωνία που βουλιάζει μέρα με τη μέρα, σε μία κοινωνία που καθημερινά υπάρχει έκπτωση των αξιών, των πιστεύω, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας, της περηφάνιας, κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι εκλέγονται με την ψήφο του ελληνικού λαού και υποτίθεται ότι τον εκπροσωπούν στο κοινοβούλιο ζητάνε από τους Έλληνες να προσαρμοστούν σε μία νέα πραγματικότητα κάθε φορά.
Η δήλωση του Στέλιου Πέτσα αν και κυνική ήταν πέρα για πέρα αληθινή.
«Όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει»….
[sc name=”eidi-roychismoy” ][/sc]
Πριν από κάποια χρόνια μας ζήτησαν να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα των μνημονίων γιατί όπως είπε και ο Πάγκαλος μαζί τα φάγαμε αλλά μόνοι σας θα τα πληρώσετε.
Απαίτησαν από τους Έλληνες να κάνουν περικοπές στην καθημερινότητά τους για να μπορέσει η Ελλάδα να σωθεί.
Μείωσαν μισθούς, συντάξεις, οδήγησαν εκατοντάδες Έλληνες στην αυτοκτονία λόγω οικονομικών δυσκολιών και όλα αυτά για το καλό μας, για να μη φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση των τοκογλύφων και των νταβατζήδων.
Τα τρία τελευταία χρόνια η προσαρμογή δεν ήταν σε θέμα οικονομικό αλλά σε θέμα ελευθεριών, δικαιωμάτων, αξιοπρέπειας, περηφάνειας να περπατάς με ψηλά το κεφάλι.
Η προσαρμογή έγινε συνώνυμο με την υποδούλωση στα αρρωστημένα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων τα οποία ξεκίνησαν με την ψευτό Πανδημία και θα συνεχιστούν με την ενεργειακή κρίση, την κλιματική αλλαγή, τα έντομα στα ράφια των σούπερ μάρκετ και στο τέλος την ασιτία.
Η προσαρμογή σημαίνει πλήρης αποδοχή όλων των φασιστικών παράλογων απαιτήσεων από ένα άρρωστο σύστημα που ζητάει συνεχώς και άλλες θυσίες και άλλους νεκρούς.
Η προσαρμογή σημαίνει να μην ορίζει ο κάθε άνθρωπος το αυτεξούσιο, να μην ορίζει τη μοίρα του, να μην ορίζει το τι θα κάνει στο σώμα του, να μην ορίζει τι ώρα θα ανάψει την θέρμανση στο σπίτι του, τι ώρα θα μαγειρέψει, πόσες φορές μπορεί να κάνει μία εκδρομή με τα παιδιά του, πόσες φορές μπορεί να ανασάνει ελεύθερα.
Η Χρυσάνθη δεν προσαρμόστηκε, δεν ήθελε να σκύψει το κεφάλι σε όλους τους δυνάστες της πατρίδας μας που ήθελαν να την δελεάσουν με το «τυράκι» του σκευάσματος που θα έδινε πίσω την ελευθερία σε όλους τους τομείς.
Προτίμησε να αντισταθεί, προτίμησε να παλέψει με τις δυσκολίες της, προτίμησε να σταθεί αγέρωχη μπροστά στα κύματα υποταγής που τη χτυπούσαν.
Δεν σκέφτηκε ούτε μία φορά να λιποτακτήσει δεν σκέφτηκε ούτε μία φορά να φύγει από τη μάχη.
Δυστυχώς δεν έφτασε μέχρι το τέλος γιατί οι δυσκολίες και η πίεση ψυχολογική και οικονομική την λύγισαν.
Παρόλα αυτά όσα πρόσφερε σε αυτόν τον αγώνα, το λιθαράκι που έβαλε για μία ελεύθερη και πιο αξιοπρεπή ζωή θα την γράψουν στις πιο χρυσές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας και θα αποτελεί πρότυπο για όλους εμάς που αγωνιζόμαστε για μία ανάσα Ελευθερίας!!!!
Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή σου.