Μήπως εἶσαι πολίτης ;
Ὁδοιπόρος εἶσαι.
Κατάλαβες τί εἶπα ;
Δέν εἶσαι πολίτης, ἀλλά διαβάτης εἶσαι καί ὁδοιπόρος…
Μήν πεῖς, ἔχω αὐτή τήν πόλη, καί ἔχω τήν ἄλλη…Δέν ἔχει κανείς πόλη! Ἡ πόλη εἶναι ἐπάνω. Τά παρόντα εἶναι δρόμος. Βαδίζουμε λοιπόν κάθε ἡμέρα, ὅσο ἡ φύση συγκατατίθεται πρόθυμα…
Ὁταν μπαίνεις σέ πανδοχείο, πές μου, στολίζεις τό πανδοχεῖο ; Ὄχι, ἀλλά τρώγεις καί πίνεις καί βιάζεσαι νά βγεῖς ἔξω. Πανδοχεῖο εἶναι ἡ παρούσα ζωή. Μπήκαμε, διανύουμε τήν παρούσα ζωή. Ἄς φροντίζουμε νά βγοῦμε μέ καλή ελπίδα..”
∽ Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
ΕΠΕ 33, σελ, 121