Τι θα μείνει, αν συνέβη, κάτι στην ζωή μου θα φτάσω να ζητιανεύω. Αλλά μια μέρα η σκέψη ήρθε σε μένα:
“Τι γίνεται αν γεράσω και αρρωστήσω;
– Το σκέφτηκα και άρχισα να βάζω χρήματα στην άκρη για εκείνη την “δύσκολη μέρα”, πρώτα από λίγο από τις δουλειές μου και στη συνέχεια όλο και περισσότερο, γι ‘αυτό δεν βοηθούσα καθόλου τους άλλους, όπως έκανα πριν.
Με την πάροδο του χρόνου, συσσωρεύτηκε, αρκετά αποθεματικό για την “δύσκολη μέρα”. Όπως πίστευα, συνέβη: η “δύσκολη μέρα” μου έφτασε. Είχα μια τρομερή πληγή στο πόδι μου και δεν μπορούσα να δουλέψω. Έπρεπε να πάω στο γιατρό και να ζητήσω βοήθεια από τους γιατρούς. Αλλά όσο κι αν θεράπευα την ασθένειά μου, τελικά ξόδεψα όλα τα χρήματα που μάζεψα , αλλά δεν υπήρξε ουσιαστική βοήθεια. Τέλος, ο γιατρός μου είπε: “Πρέπει να αφαιρέσουμε το πόδι σας , διαφορετικά θα πεθάνετε”.
– Δεν υπήρχε τίποτα να κάνω και αποφάσισα να χάσω το πόδι μου, αν μόνο θα μπορούσα να είμαι ζωντανός. Εν τω μεταξύ, τη νύχτα, δίσταζα για την απόφαση.
Θυμήθηκα ότι την προηγούμενη εργασιακή ζωή μου δεν είχα καμιά θλίψη, αλλά με χαρά απλώς πρόσφερα βοήθεια σε όσους είχαν ανάγκη από την δουλειά μου, αλλά άρχισα να σκέφτομαι τον εαυτό μου και άρχισα να ζητάω από τον Θεό βοήθεια, μετανοώντας αφού έγινα τσιγκούνης και έλπιζα να εξοικονομήσω χρήματα μην με βρει κακοτυχία.
Και τότε, ένας Άγγελος του Θεού έρχεται σε μένα και λέει: «Πού είναι τα χρήματά σου που συλλέξας για μια δύσκολη μέρα;».
Φώναξα: «Αμάρτησα» «Κύριε, συγχώρεσε με, δεν θα ξαναγίνει ». – Στη συνέχεια, ο άγγελος του Κυρίου άγγιξε το πόνο μου και, ξαφνικά, όλη η ασθένεια εξαφανίστηκε από μένα. Από τότε, που έχω κάνει αυτήν την αμαρτία δεν ξεχνώ και δεν μαζεύω εξοικονόμηση χρημάτων για μια “βροχερή μέρα”.
Ο Άγιος Θεοφάνης ο έγκλειστος