Δουλεύουν πυρετωδώς για την διαδικασία της αντιγήρανσης. Θα μπορούν και οι γέροι να ξαναγίνουν νέοι;
Γρηγόρης Κεντητός
Μπορεί στο μέλλον να μη γερνάμε ποτέ. Μπορεί η βιολογική ηλικία να παγώσει στα 30 ή τα 40. Μπορεί να φτάσουμε 120 χρονών και το σώμα μας να μη δείχνει τίποτα περισσότερο από μια ελαφριά κόπωση. Το ερώτημα όμως δεν είναι αν θα γίνεται να μείνουμε νέοι. Το ερώτημα είναι αν θα μπορούμε να ξαναγίνουμε.
Αν κάποιος είναι ήδη 75 ή 85 χρονών όταν έρθει αυτή η τεχνολογία, θα μπορεί να γυρίσει το βιολογικό του ρολόι πίσω; Ή απλώς θα είναι πολύ αργά;
Η επιστήμη της αντιγήρανσης σήμερα δεν στοχεύει μόνο στο να καθυστερήσει τα γκρίζα μαλλιά ή τις ρυτίδες. Εστιάζει στο να επιδιορθώσει τα ίδια τα κύτταρα, να αντιστρέψει φθορές στο DNA, να «καθαρίσει» το σώμα από κυτταρικά απόβλητα και να ενεργοποιήσει ξανά μηχανισμούς που, με την ηλικία, σταματούν να δουλεύουν. Ήδη σε εργαστήρια στην Καλιφόρνια, στην Ιαπωνία και στη Σιγκαπούρη, ερευνητές κατάφεραν να επαναφέρουν τη βιολογική ηλικία ποντικιών, και να τους αποκαταστήσουν λειτουργίες που είχαν χαθεί με τον χρόνο.
Όμως εδώ είναι το κρίσιμο σημείο: όλα αυτά τα πειράματα πετυχαίνουν καλύτερα όταν ξεκινούν νωρίς. Όταν ο οργανισμός δεν έχει ήδη υποστεί ακραίες φθορές. Όταν τα κύτταρα είναι ακόμα αρκετά για να δουλέψουν. Όταν υπάρχει ακόμα «υλικό για να φτιαχτεί κάτι νέο».
Αυτό δε σημαίνει πως όσοι είναι μεγάλοι θα μείνουν αποκλεισμένοι. Αλλά μάλλον θα μπορέσουν να κερδίσουν μερική ανανέωση, όχι πλήρη. Θα νιώθουν καλύτερα, θα κινούνται πιο εύκολα, ίσως ζήσουν κι άλλα 30 χρόνια — αλλά δεν θα επιστρέψουν στα 25. Δεν θα γυρίσουν εντελώς πίσω. Όπως ένα παλιό σπίτι που μπορείς να ανακαινίσεις, να βάψεις, να μονώσεις, αλλά όχι να το χτίσεις ξανά από την αρχή.
Οι επιστήμονες το λένε καθαρά: όταν έρθει η επανάσταση της αντιγήρανσης, το βασικό θα είναι το timing. Ποιος ξεκίνησε πρώτος, ποιος κράτησε καλύτερα το σώμα του, ποιος προετοίμασε σωστά το έδαφος για να δεχτεί αυτή την αλλαγή. Το σώμα θα δουλεύει σαν software. Και η αναβάθμιση δεν θα έχει την ίδια επίδραση σε ένα σύστημα που είναι ήδη μισοδιαλυμένο.
Το «τρένο» λοιπόν δεν θα είναι εντελώς χαμένο. Αλλά οι πρώτοι που θα μπουν μέσα, θα το ζήσουν διαφορετικά απ’ όσους το προλάβουν στο παρά πέντε.
Και η αλήθεια είναι μία: η μάχη δεν θα δοθεί στα 90. Θα δοθεί στα 40 και στα 50.