Αλήθεια, στις μέρες μας σκεφτήκαμε ποτέ πόσο ειδικό βάρος έχει αυτή η έκφραση και γιατί; Και το αναφέρω αυτό μετά λόγου γνώσεως, διότι μεγάλη είναι απελπισία, κυρίως σε ο,τι αφορά την οικονομική μας επιφάνεια, επειδή μέσα στη δυσπραγία των καιρών μας, η απελπισία έρχεται και θρονιάζεται μέσα μας απειλώντας μας με χίλιους δυό τρόπους. Με αποτελέσματα την αύξηση πολλών και ποικίλων τραγικών περιστατικών.
[sc name=”nistisima” ][/sc]
Παλιότερα μας συμβούλευαν: « Ένα να έχετε στο νου σας σ ὅλη σας τη ζωή. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία». Κι έτσι είναι.
Αυτή την ελπίδα λοιπόν μας φέρνει η ιερή και κατανυκτική του τρυφερού Σαρανταημέρου περίοδος, που άνοιξε τις πύλες της με σκοπό την προετοιμασία μας για τα Χριστούγεννα.
Μέσα στην παγωνιά των ημερών, αλλά και των καιρών αυτή η προσμονή της Ελπίδας γίνεται βάλσαμο που ανανεώνει τα κύταρα της ψυχής και την αναζωογονεί. «Λύτρωσιν απέστειλε Κύριος τω λαώ αυτού».
Αυτή τη λύτρωση πάμε να ανταμώσουμε οδοιπορώντας για σαράντα μέρες…
Μόνο που η οδοιπορία μας αυτή είναι διανθισμένη με γιορτάδες- ενέσεις πνευματικής ενισχύσεως λες- αρχής γενομένης από τα Εισόδια της Παναγίας μας.
Άραγε, τυχαία να είναι τα δικά μας εισόδια στο σαρανταήμερο με τα Εισόδια της Παναγιάς μας στο ναό του Κυρίου;
Ευλογημένο και φωτεινό το ιερό σαρανταήμερο, λοιπόν, και πάντα ραντισμένο με άρωμα Χριστουγέννων.