– Ξέρεις τι έκανα εγώ; Έφτιαξα, έρανα, έχτισα… Δούλεψα και έκανα προκοπή!
Και άλλοι δούλεψαν αλλά δεν έκαναν, διότι αρρώστησαν, ή διότι έπαθαν κάτι άλλο και έχασαν τα χρήματά τους. Είναι τυχαίο γεγονός, που εσύ κατόρθωσες να επιπλεύσεις;
Δυστυχώς δεν λέμε: ”με τη βοήθεια του Θεού τα έκανα. Βρήκα υγεία, βρήκα δουλειά, βρήκα ανθρώπους. Ο Θεός μου άνοιξε δρόμο και περιβάλλον και έκανα αυτά που έκανα. Ας έχει δόξα το όνομά Του!”.
Και αν πήγαμε στην Αλβανία το ’40 και γυρίσαμε από το πολεμικό μέτωπο υγιείς και σώοι, όλα στις παλλικαριές τις δικές τα αποδίδουμε, εφόσον θα έπρεπε να είχαμε πεθάνει 100 φορές και δεν λέμε: ”δόξα σοι ο Θεός! Ο Κύριος μας γλύτωσε… η Παναγία μας γλύτωσε… ο Άγιος μας γλύτωσε!”.
Ο άνθρωπος δεν έχει τίποτα δικό του. Ο Θεός είναι που δίνει τα πάντα! Ό,τι έχει κανείς, του Θεού είναι… Ό,τι καλό κάνει ο άνθρωπος, ο Θεός τον φωτίζει, τον ενδυναμώνει και τον προστατεύει. Ο Θεός το πραγματοποιεί, μέσω του ανθρώπου. Δικό μας δεν είναι τίποτε! Γι’ αυτό ρίξτα στον Θεό και μη τα ρίχνεις στον εαυτόν σου. Δεν είναι κατορθώματα δικά σου…
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ