Έχει ένα φοβερό ιστορικό διήγημα στο βίο του Αγίου Παϊσίου του Μεγάλου όπου ο μαθητής του Αγίου Παϊσίου πήγε να πουλήσει τα εργόχειρα στην πόλη και βρέθηκε ανάμεσα σε κάποιους Εβραίους, οι οποίοι πήγαν να του πουν επιχειρήματα ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός.Τέλος πάντων αυτός για να τους αποφύγει, δεν είχε όρεξη να κάνει διάλογο μαζί τους, τους λέει: “Ε, ίσως. Ίσως να είναι έτσι όπως τα λέτε..”
Αυτό είπε και όταν επέστρεψε πίσω
του λέει ο Μέγας Παΐσιος (που έζησε τον 4ο-5ο αιώνα):
-“Μα, ποιος είσαι εσύ;”
-“Πάτερ είμαι ο μαθητής σου!” λέει ο μαθητής.
-“Ο μαθητής μου είναι Χριστιανός. Εσύ είσαι αβάπτιστος! Δεν έχεις το βάπτισμα! Που πήγε το βάπτισμα;”.
Έχασε το βάπτισμά του και ο Μέγας Παΐσιος με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος είδε αυτήν την απώλεια του βαπτίσματος
και μετά χρειάστηκε αγώνες μεγάλους
και μετάνοια μεγάλη να επανέλθει το βάπτισμα, η Χάρις του Αγίου βαπτίσματος και να ενταχθεί ξανά στην Εκκλησία.
Οπότε δεν είναι αστείο πράγμα η ομολογία του Χριστού.
Είμαστε υποχρεωμένοι
είτε θα ομολογήσουμε το Χριστό
και θα είμαστε μαζί Του
είτε αν Τον αρνηθούμε, Τον αρνηθήκαμε
και είμαστε αποκομμένοι από Αυτόν.
Κι αν θέλουμε να επιστρέψουμε
τότε, κανονικά, πρέπει να μετανοήσουμε και να λάβουμε ξανά το Χρίσμα
για να μπορέσουμε να ενταχθούμε στην Εκκλησία.
