Έναν αιρετικό άνθρωπο ο διάβολος δεν τον πειράζει. Δεν τον βάζει επιθυμία χρήματος, γυναίκας, κόσμου κ.ά. για να φαίνεται ”άγιος” στα μάτια του κόσμου, ώστε να μπορεί να πλανέψει, όσο το δυνατόν περισσότερους στην αίρεσή του.
Έτσι ακούς πολλούς αιρετικούς να λένε, ότι από τη στιγμή που μπήκαν σε μια αίρεση, μπόρεσαν να κόψουν κάποια πάθη τους π.χ. χαρτοπαιξία, κάπνισμα, πορνεία κ.ά. Γίνανε αιρετικοί και δεν τους πολεμάει άλλο ο διάβολος με τα πάθη τους.
Γιατί άμα είσαι αιρετικός, δεν είναι ανάγκη να είσαι για παράδειγμα και πόρνος, αφού η αίρεση αρκεί να σε κολάσει.
Και εμφανίζεται αυτός στον κόσμο ως άγγελος, ως αρνάκι, ενώ στην ουσία είναι ένας αρνητής της πίστεως και του Χριστού και είναι από τώρα κολασμένος.
Ιεροκήρυκος Δημητρίου Παναγοπούλου
