Ένοιωσα την πληρότητα του Αγίου Πνεύματος μέσα μου, γι’ αυτό μου ήλθαν στα χείλη οι φράσεις «και το Πνεύμα σου το Άγιον μη αντανέλης απ’ εμού». Μην μου Το παίρνεις! Άφησε Το να ζήση για πάντα μέσα μου, όπως αυτή τη στιγμή Το νιώθω!
Ο άγιος γέροντας Ιάκωβος Τσαλικης αποκάλυψε κάποτε σ’ ένα μοναχό:
«Απόψε, παιδί μου, συλλειτουργούσα με αγίους και αγγέλους σε θυσιαστήρια που δεν περιγράφονται. Σαν πεθάνω, να πεις πως κάποιος γέροντας συλλειτουργούσε κάθε νύχτα και ζούσε με την Αγία Τριάδα.»
Ολόκληρη η Αγία Τριάς αναπαύεται στην καρδίαν μας, όταν την καθαρίσωμε και την αφιερώσωμε και την κάμωμε δώρον του Χριστού μας”. άγιος Ευμένιος Σαριδάκης
Εβίωσα στον Καθαγιασμό των τιμίων Δώρων
το Μυστήριον της Αγίας Τριάδος! δια Πνεύματος Αγίου!
Μία πνευματική του κατάσταση, μου περιέγραψε κάποιος ιερεύς, πού του συνέβη στη Λειτουργία της 7 Ιανουαρίου κάποιας χρονιάς.
Με πήρε κρυφά σε μια γωνιά του αγίου Βήματος και μου είπε πώς του άνοιξε τα μάτια της ψυχής του το βιβλίο “Εμπειρίες κατά την Θεία Λειτουργία” και έτσι κατάλαβε ότι, όσα έζησε, ήταν αλήθεια πέρα για πέρα και ότι ήταν του Θεού.
Και για να μην πέσω στην πλάνη θέλω να σας τα περιγράψω, πάτερ μου, μου είπε.
«Την ώρα του Καθαγιασμού των τιμίων Δώρων, πριν σηκωθώ για να πω «και ποίησον τον μεν άρτον τούτον…, το δε εν τω ποτηρίω τούτω…» ένοιωσα την πληρότητα του Αγίου Πνεύματος μέσα μου, γι’ αυτό μου ήλθαν στα χείλη οι φράσεις «και το Πνεύμα σου το Άγιον μη αντανέλης απ’ εμού». Μην μου Το παίρνεις! Άφησε Το να ζήση για πάντα μέσα μου, όπως αυτή τη στιγμή Το νιώθω!
(Παρακαλούμε εκείνη την ώρα εμείς οι ιερείς, ανάξιοι όντες, βρωμεροί και τρισάθλιοι, ων πρώτος ειμί εγώ, να έλθει το Πνεύμα το Άγιον και να σκεπάσει πρώτα εμάς τους ιερείς και υστέρα όλο τον λαό και στη συνέχεια να ποίηση «τον μεν άρτον τούτον…» και «το… εν τω ποτηρίω…».’ Εκείνη την ώρα κατεβαίνει το Άγιον Πνεύμα και δεν σκεπάζει μόνο την αγία Τράπεζα και τον ιερέα ή τους συλλειτουργούντας ιερείς αλλά και ολόκληρο τον Ναό και τους εκκλησιαζόμενους πιστούς, εσάς, πού είσθε μέσα στον Ναό και βρίσκεσθε στην Θεία Λειτουργία. Να ξέρετε ότι το Άγιον Πνεύμα είναι παρόν! Είναι σαν Περιστέρι: είναι σαν φλόγες πυρός; είναι σαν φως; σαν άκτιστον φως; Σαν Τι είναι δεν ξέρω!)
Και προσπαθώντας να σηκωθώ όρθιος μπροστά στην αγία Τράπεζα, συνέχισε ο ιερεύς, για τον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, απέναντι μου είδα τον Εσταυρωμένο (πού βρίσκεται πίσω από την Αγία Τράπεζα) και ένιωσα να ανοίγει την αγκαλιά Του και να μπαίνω μέσα σ’ αυτήν την αγκαλιά!… πριν προλάβω να πω τίποτα! Κι εκείνη η αγκαλιά υστέρα ένιωσα ότι δεν ήταν μόνο η αγκαλιά του Χριστού αλλά ότι ήταν και η αγκαλιά του Θεού και Πατρός. Εβίωσα στον Καθαγιασμό των τιμίων Δώρων το Μυστήριον της Αγίας Τριάδος! δια Πνεύματος Αγίου!
Όταν δε τελείωσαν οι ιεροψάλτες το εορτάσιμο Θεοτόκιο των Θεοφανείων “Μεγάλυνον, ψυχή μου.. Ω των υπέρ νουν…”, εντελώς αυθόρμητα και με συντετριμμένη τη φωνή άρχισα να ψάλλω το Κοντάκιο της Πεντηκοστής: «Ότε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν έθνη ο Ύψιστος· ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμεν, εις ενότητα πάντας εκάλεσε και συμφώνως δοξάζομεν το Πανάγιον Πνεύμα».
Αυτά τα έκτακτα γεγονότα, όπως αυτό πού σας περιέγραψα, αναγκάζουν την ψυχή του ανθρώπου να φωνάξει «αββά ο πατήρ», «είσαι ο Πατέρας μου, ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ»!…«Είσαι ο αποκλειστικός δικός μου Πατέρας, είσαι ο Δημιουργός μου, είσαι ο Θεός μου, είσαι ο Πλάστης μου, είσαι ο Λυτρωτής μου». Αυτά όμως δεν γίνονται κάθε μέρα.