Επικός ο Μανώλης Κοττάκης για τον Κασσελάκη: Αν έχετε μέσα σας την πατρίδα και τον Χριστό, δείξτε το με μεγαλύτερη ταπεινότητα και μεγαλύτερη σεμνότητα
Θα ήθελα πολύ να πάρω στα σοβαρά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κύριο Κασσελάκη, αλλά λυπάμαι. Δεν δύναμαι. Εκεί που δείχνει ότι είναι σε πορεία να σοβαρευτεί και να σταθεί στο ύψος του αξιώματος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του δίνει μια και τα γκρεμίζει όλα. Στέκεται κάπου στη μέση τού πουθενά, σε ένα διάλειμμα της «φουσκωτής» περιοδείας του στο Αιγαίο, παίρνει ύφος χιλίων καρδιναλίων, μας ενημερώνει με λουδοβίκειο ύφος ότι «μας έχει νέα» και διακηρύσσει εν τέλει ότι «η καπηλεία του πατριωτισμού , της πίστης και της οικογένειας από τη Δεξιά τελειώνει εδώ». Επειδή το λέει αυτός! Ο μετριοφρόνων και ο υπεράνω. Νόμος!
του Μανώλη Κοττάκη
Θα ήθελα πάρα πολύ να πιστέψω τον ηγεμόνα που κηρύσσει την παύση της καπηλείας «εδώ και τώρα», που μας ενημερώνει ότι «οι προοδευτικοί πολίτες έχουν προσωπικό δικαίωμα στην πίστη τους» και που πιστεύει ταυτόχρονα «στον διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας». Αλλά όταν δίδει στην υπεράκτια εταιρία που διατηρεί στον φορολογικό παράδεισο του Ντέλαγουεαρ το όνομα «Osios», το οποίο προφανώς εμπνεύστηκε από τις επισκέψεις του στον «Οσιο Δαυίδ», τολμά και μιλά για πίστη ο ασεβής κύριος Κασσελάκης; Οταν «ευλογεί» τη βεβήλωση του Σταυρού και της εικόνας της Παναγίας Θεοτόκου σε μια αφίσα ντοκιμαντέρ του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το επιχείρημα ότι αυτή αποτελεί «δημιούργημα της ελευθερίας της τέχνης» (αυτό δήλωσε στη συνάντησή του με την καλλιτέχνιδα), τολμά και μιλά για πίστη ο κύριος Κασσελάκης; Οταν απαγγέλλει το «Πιστεύω» στα αγγλικά υλοποιώντας την πολιτική της Αρχιεπισκοπής Αμερικής για την αποβολή της ελληνικής γλώσσας από τις θείες λειτουργίες ώστε να διαγραφεί για πάντα το πρώτο συνθετικό «Ελλην» από την επωνυμία «Ελληνόρθοξη Εκκλησία της Αμερικής», τολμά και μας μιλά για πίστη ο κύριος Κασσελάκης; Σε ποιον τα λέτε αυτά, αγαπητέ;
Και κάτι ακόμα για τα θέματα της θρησκείας. Πρέπει να είναι κάποιος βαθιά ανιστόρητος για να ζητά στην Ελλάδα σε αυτή τη συγκυρία τον χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας. Εννοώντας προφανώς τη διακοπή της μισθοδοσίας του κλήρου, η οποία όμως, αν γίνει ποτέ, δεν χρειάζεται αναθεώρηση του Συντάγματος. Σκέφτηκε ποτέ ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν λέει τέτοιες εξυπνάδες τι θα σήμαινε πρακτικά για τα Πατριαρχεία μας, με πρώτο το Οικουμενικό, ο διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας; Κάποιος να το εξηγήσει σε αυτόν τον άσχετο που υποδύεται τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κατά προτίμηση ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Αλλά δεν τελειώσαμε. Ο κύριος Κασσελάκης απειλεί ότι «η καπηλεία τελειώνει εδώ», αλλά εμείς λέμε ότι τώρα μόλις αρχίζουμε! Γιατί σαν πολλή φόρα πήρε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και σαν πολλά μας τα είπε. Μιλά για πατριωτισμό ο κύριος Κασσελάκης.
Ο πατριωτισμός δεν είναι θεωρία όμως, είναι πράξη. Και προπάντων ο πατριωτισμός είναι ο σεβασμός στα εθνικά σύμβολα. Βάφεται η σημαία της Ελλάδος ροζ, για την οποία, όπως είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στο διάγγελμα-οπερέτα του TikTok, «έχυσαν το αίμα τους και χιλιάδες προοδευτικοί πολίτες», κι εκείνος ευλογεί… τη βαφή από μπλε σε ροζ με το σαθρό και γελοίο επιχείρημα της «ελευθερίας της τέχνης»; Τι είναι, αγαπητέ, η σημαία; Πανί; Κουρέλι; Ρούχα μαζί που πλύθηκαν και έχουνε γίνει ροζ; Για να μην πούμε για τον εθνικό ύμνο που, όπως φάνηκε από το βίντεο της ορκωμοσίας του, δεν ήξερε τους στίχους του και απλώς τους συλλάβιζε. Αν θέλει να καταλάβει ο αρχηγός της αντιπολίτευσης τι είναι η σημαία και τι ο ύμνος, ας πάει μια βόλτα τώρα στην καμπάνια του στην Κομοτηνή, ας ξυπνήσει αξημέρωτα και ας παρακολουθήσει στο μνημείο του Σπαθιού πριν ανατείλει ο ήλιος την έπαρσή της από την μπάντα του 29ου Συντάγματος Πεζικού. Ο,τι κινείται και ό,τι πετάει εκείνη τη στιγμή γύρω από το μνημείο, αυτοκίνητα, άνθρωποι, ποδήλατα, κάρα με ζώα, «κερώνουν» στη θέα της γαλανόλευκης. Σε στάση προσοχής. Λοιπόν, δεν θα επεκταθούμε άλλο, παρά θα περιοριστούμε σε μια απλή έκκληση. Αν έχετε μέσα σας την πατρίδα και τον Χριστό, κύριε αρχηγέ της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δείξτε το καλύτερα. Με μεγαλύτερη ταπεινότητα και μεγαλύτερη σεμνότητα. Οι αληθινοί χριστιανοί και πατριώτες δεν κουνάν το δάχτυλο.