Οι Μεμέτηδες ξανάρχονται αφού έκαναν μια στάση στον Καύκασο, όπου προσπαθούν μαζί με τον Αζέρο σύμμαχό τους, ξάδερφο του Μπόρατ και του Ταμτάκου, να συνεχίσουν τη Γενοκτονία την οποία άφησαν στη μέση το 1915.
Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Προκλητικό να υπάρχουν τόσοι ζωντανοί Αρμένιοι κι ακόμη προκλητικότερο να αντιστέκονται στο Αρτσάχ. Πού ακούστηκε το υποψήφιο σφάγιο να πολεμά τον χασάπη και να τον νικά. Ερχεται λοιπόν ξανά το «Oruc Reis» με τη συνοδεία του με νέα παράνομη NAVTEX κι αυτή τη φορά τόσο κοντά στο Καστελλόριζο, που θα έχουν φαγούρα οι Τούρκοι και θα ξυνόμαστε εμείς.
Οσα έγιναν και γίνονται στο Αρτσάχ στην επιδρομή των Γενοκτόνων κατά των Αρμενίων και τα έργα και οι ημέρες των Τούρκων στη Συρία και τη Λιβύη πρέπει να έχουν χτυπήσει όχι το καμπανάκι αλλά τις καμπάνες της Αγια-Σοφιάς. Και εξηγούμαι: Η Τουρκία μετά τη δυσάρεστη εμπειρία του εμπάργκο όπλων και ανταλλακτικών από τις ΗΠΑ την περίοδο 1974-1977, όπου οι Τούρκοι είχαν φτάσει να κάνουν κανιβαλισμό αρμάτων και αεροπλάνων, αποφάσισαν «ποτέ ξανά». Διαφοροποίησαν τις πηγές εξοπλισμού των Ενόπλων Δυναμεών τους και πλέον έκαναν και κάνουν μόνο συμπαραγωγές και με έμφαση στην παραγωγή όλο και περισσότερων οπλικών συστημάτων εγχώριας ανάπτυξης και παραγωγής. Όσο εμείς καταστρέφαμε την πολεμική μας βιομηχανία, η αντίστοιχη τουρκική γιγαντωνόταν. Έχει δε πίσω της το πανίσχυρο Μετοχικό Ταμείο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, στο οποίο πηγαίνουν φόροι υπέρ της πολεμικής βιομηχανίας και από το οποίο τα στελέχη των ΤΕΔ παίρνουν γενναία μερίσματα.
Στην Ελλάδα δεν παράγουμε σχεδόν τίποτα, διότι αν το παράγεις εγχωρίως και με ανάπτυξη δικής σου τεχνολογίας, και δη το κράτος, πώς θα πάρει μίζα η ψευτοελίτ μας, τι θα κάνουν οι μεσάζοντες και οι αντιπρόσωποι, που κερνάνε τόσο κόσμο χρόνια τώρα και οι πολιτικοί υπάλληλοί τους;
Οι Τούρκοι λοιπόν, εκτός από τυφέκια, πολυβόλα, φτιάχνουν ελικόπτερα, τεθωρακισμένα, φτιάχνουν επίσης διαφόρων ειδών πυραύλους και έχουν αναπτύξει και οπλισμένα drones. Τα Bayraktar ΤΒ2, δηλαδή «Σημαιοφόρος», έχουν μικρό ίχνος, άρα είναι δύσκολα ανιχνεύσιμα από τα ραντάρ, φέρουν δύο κατευθυνόμενα βλήματα και τα κατευθύνει ένας τύπος με το ένα χέρι στο τσάι του και το άλλο στο στικάκι, μπροστά σε μια οθόνη, όπου έχει ζωντανή εικόνα του πεδίου από την κάμερα του αεροπλάνου. Σαν να παίζει βιντεοπαιχνίδι. Τα παράγουν δε σε μεγάλους αριθμούς, ώστε στέλνοντάς τα μαζικά να προκαλούν κορεσμό της αεράμυνας του εχθρού και όσα περάσουν την κάνουν τη ζημιά, αφού μπορούν να χτυπήσουν άρματα μάχης, τεθωρακισμένα και άλλα οχήματα, στοιχεία πυροβολικού, κτιριακές εγκαταστάσεις, συγκεντρώσεις προσωπικού, στόχους επιφανείας. Έχουν καταρριφθεί κάποια από αυτά και στη Λιβύη και στο Αρτσάχ, ένα είχε πέσει και στη Συρία από βλάβη του κινητήρα Rotax, αποδεικνύοντας πως δεν είναι αήττητα αλλά αποτελούν σοβαρό παράγοντα ανησυχίας και κινητοποίησής μας. Οσα δε και να ρίξεις έχουν μηδενικό ανθρώπινο κόστος, ενώ η γραμμή παραγωγής δουλεύει συνεχώς.
Όσο εμείς κωλοβαράγαμε με την αριστερίλα στα πανεπιστήμια, όπου κάνουν καταλήψεις οι αούγκανοι όταν υποψιαστούν ερευνητικό πρόγραμμα που έχει σχέση με την Αμυνα, οι Τούρκοι περάσανε στη μεθεπόμενη πίστα, έχοντας πλέον αληθινά όπλα μαζικής παραγωγής με τεχνολογία αιχμής και χιλιάδες θέσεις για νέους επιστήμονες και τεχνικούς. Οι δικοί μας γίνονται ντελιβαράδες μέχρι να φύγουν έξω, ενώ στο ΕΜΠ βασιλεύει η κουκούλα και στις καταλήψεις ο μπάφος. Οι Αρμένιοι έχουν ταπεινώσει τους Γενοκτόνους, όμως έχουν πληρώσει βαρύ φόρο αίματος, αφού ειδικά τα Bayraktar έχουν χτυπήσει άρματα, στοιχεία πυροβολικού και άλλους στόχους σκοτώνοντας το προσωπικό τους.
Φανταστείτε λοιπόν τι θα συμβεί σε μια μαζική χρήση τους σε ένα νησί μας ή κατά του πανίσχυρου ατσάλινου Ιππικού μας στον Εβρο, εάν δεν μπορούμε να τα εντοπίσουμε και να τα καταστρέψουμε ή διακόπτοντας το σήμα που τα συνδέει με τον χειριστή να τα υποχρεώσουμε σε προσγείωση ή να χαθεί ο έλεγχός τους και να πέσουν στον γάμο του Καραγκιόζη.
Η λογική λέει πως ήδη εδώ και καιρό έπρεπε η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία να είχε κινηθεί για να βρει αντίμετρα γι’ αυτά τα τουρκικά όπλα που αλλάζουν τους κανόνες του παιχνιδιού στο πεδίο της μάχης. Διότι όσο υψηλό ηθικό και να έχεις, όσο γενναίος και να είσαι, είναι μάταιο απέναντι σε μέσα που δεν βλέπεις και δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις. Θα πρέπει ήδη με ταχείες διαδικασίες και εν κρυπτώ να είχαμε προμηθευτεί και να είχαν αρχίσει να αφικνούνται στις μονάδες τέτοια συστήματα. Εδώ δεν υπάρχει «θα δούμε», «δεν βαριέσαι, μωρέ» κ.λπ.
Εν προκειμένω οι ψευδαισθήσεις μπορεί να κοστίσουν ζωές και ήττα. Όλοι οι αρμόδιοι να δουν τα βίντεο από το Αρτσάχ και να χωνέψουν τι μπορούν να κάνουν αυτά τα όπλα και να προμηθεύσουν τις Ενοπλες Δυνάμεις μας με τα απαραίτητα μέσα για να εξουδετερώσουν την απειλή. Για τις τεράστιες ευθύνες όσων αμέλησαν διακομματικώς θα τα πούμε άλλη ώρα. Τώρα οι Τούρκοι έρχονται, η αυθάδεια και η αλαζονεία τους απέναντι στη Σουηδή ΥΠΕΞ, στη Γερμανία, που έχει τεράστιες ευθύνες, και στις ΗΠΑ, που έχουν ακόμη μεγαλύτερες, μας διαβεβαιώνουν για το τι να περιμένουμε αυτή την τρίτη και φαρμακερή φορά. Ακριβώς δε αυτά που είδαμε να κάνει αλλού η Τουρκία, η γνώση μας για τα μέσα και τις μεθόδους, θα είναι διπλό έγκλημα να αποστερηθούμε τα μεγάλα πλεονεκτήματα ενός πρώτου ισοπεδωτικού χτυπήματος, μόλις παραβιάσουν και πάλι την κυριαρχία μας, και αυτή τη φορά να είστε βέβαιοι πως θα το κάνουν πιο προκλητικά.
Γι’ αυτό πρέπει να φάνε χώμα και να μη μείνει τουρκική λαμαρίνα που να μην πάει στον πάτο. Αν μας κατηγορήσουν, ως νικητές θα το αντέξουμε. Και φυσικά θα πρέπει επιτέλους να ρίξουμε το βάρος που πρέπει στην Εθνοφυλακή και εν γένει την εκπαίδευση και κινητοποίηση της Εφεδρείας. Υπάρχουν σχέδια και ιδέες, ας ξεκολλήσουμε από τις αγκυλώσεις των μηδενιστών της Αριστεράς. Ο Στρατός είναι ο Λαός και αντιστρόφως. Είναι εμείς!
Με λύπη δε και ανησυχία διάβασα τον διορισμό του Θάνου Ντόκου ως Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας. Είχε παραιτηθεί από αναπληρωτής διότι είχε εκφραστεί υπέρ της συνεκμετάλλευσης. Τώρα ανένηψε; Ενας Απόστολος του Μαρασμού, ένα λαμπραντόρ με λαμπρές ακαδημαϊκές περγαμηνές, που όμως είναι σαν του αδερφού μου: μόλις πλησιάσει ξένος στην πόρτα, ξαπλώνει και δείχνει την κοιλιά του. Αφού σκέφτομαι να του πάρω ταμπέλα για την πόρτα «Προσοχή, ο σκύλος γλείφει!». Θα πάρω και άλλη μία για τον Κυριάκο. Μπείτε στην σελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ και δείτε τους χορηγούς. Μεταξύ αυτών η αγγλική και η γερμανική πρεσβεία. Λέτε να βλέπουν αποτροπή και να βάζουν τα λεφτά τους;
Δείτε τι έχουν πει κατά καιρούς τα μέλη του Ινστιτούτου αυτού και τι έχει πει και γράψει ο Ντόκος. Δικαίωμά του να τα πιστεύει, να έχει μόνο όπισθεν, να θέλει συνεκμετάλλευση, να αντιτίθεται σε μια δυναμική ελληνογαλλική συμμαχία, να είναι υπέρ της «Βόρειας Μακεδονίας», δικαίωμά του να χορεύει καρσιλαμά, να κάνεις τούμπες, όχι όμως οι ιδέες του και οι επιθυμίες του να είναι πολιτική της πατρίδας. Τη βλάπτουν.
Αλλά ας μη γίνονται μισές δουλειές. Βάλτε και τον Πέτρο Κωνσταντίνου σύμβουλο Μεταναστευτικής Πολιτικής. Να τους κάνουμε σετ. Η θέση, αδέρφια, χρειάζεται έναν ελληνικό ποιμενικό: πιστός, άγρυπνος, σοβαρός, δεν φοβάται τη μάχη και δεν χαριεντίζεται με τους λύκους.