Έρευνα – σοκ: Ευάλωτες στον… αέρα οι ανεμογεννήτριες – Οι «λεπίδες» ξεκολλάνε και σαρώνουν τα πάντα γύρω τους
Ωστόσο, τα προβλήματα που φέρνουν είναι τεράστια, με τους επιστήμονες να προσπαθούν να βρουν τρόπους να μετριάσουν τους μεγάλους κινδύνους.
Τα παράκτια ύδατα της Νοτιοανατολικής Ασίας είναι ώριμα για παραγωγή αιολικής ενέργειας.
Η Κίνα επενδύει 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε σχέδια επέκτασης της αιολικής ενέργειας ως μέρος της φιλοδοξίας της χώρας να εγκαταστήσει 5 γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ισχύος έως το 2020.
Ωστόσο, καθώς ο κλάδος απογειώνεται, με την αιολική ενέργεια να αυξάνεται σε διψήφια ποσοστά σε ολόκληρη την Ασία, καθοδηγούμενη σε μεγάλο βαθμό από τις νέες κινεζικές εγκαταστάσεις, οι κατασκευαστές και οι φορείς εκμετάλλευσης στρέφουν την προσοχή τους στην έκθεση σε καταστροφές της περιοχής.
Οι περισσότερες τοποθεσίες για νέα έργα κινδυνεύουν από τυφώνες και σεισμούς, κινδύνους που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν καθώς η βιομηχανία απογειώνεται.
Οι φυσικοί κίνδυνοι
Μια σειρά από καταιγίδες έχουν προκαλέσει ζημιές σε υπεράκτιες ανεμογεννήτριες.
Αυτό περιλαμβάνει τον Super Typhoon Soudelor, ο οποίος κατέστρεψε αρκετές ανεμογεννήτιες σε ένα αιολικό πάρκο στην Ταϊβάν, καθώς και τον Super Typhoon Usagi, ο οποίος κατέστρεψε τουρμπίνες στην ακτή της επαρχίας Γκουανγκντόνγκ της Κίνας.
Όπως δείχνουν αυτά τα παραδείγματα, οι ανεμογεννήτριες είναι ευάλωτες σε πολύ υψηλές ταχύτητες ανέμου.
Ωστόσο, ο πλήρης αντίκτυπος δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητός, σύμφωνα με τον Guido Benz, επικεφαλής μηχανικών και κατασκευών, της Swiss Re Corporate Solutions, ο οποίος επικαλείται έρευνα για τον κλάδο.
“Μπορεί κανείς να προσομοιώσει τις απειλές σε έναν ορισμένο βαθμό, αλλά μόνο όταν έχει ένα γεγονός – έναν τροπικό κυκλώνα που τρέχει μέσω ενός υπεράκτιου αιολικού έργου – θα είναι πραγματικά σε θέση να δει πόσο καλά μπορεί να αντέξει ο εξοπλισμός τη δύναμη του ανέμου.”
Ειδικά τα πτερύγια που μπορεί να καταστραφούν και να καταστρέψουν τη γύρω περιοχή.
Προκαλεί ζημιά το πτερύγιο της ανεμογεννήτριας
Ο σεισμός είναι μια άλλη ανησυχία, ιδιαίτερα κοντά στις ακτές των άκρως σεισμικών περιοχών όπως η Ταϊβάν και η Ιαπωνία.
Τα καλώδια και τα θεμέλια είναι ιδιαίτερα ευάλωτα με ζημιές μετά από κατολισθήσεις που δημιουργήθηκαν από σεισμό.
Μια πιθανή λύση θα μπορούσε να είναι τα πλωτά αιολικά πάρκα να δείχνει το δρόμο.
Η παράκτια Ιαπωνία, η Θάλασσα της Νότιας Κίνας και οι βαθύτεροι ωκεανοί, όπως εκείνοι στις δυτικές ακτές των ΗΠΑ και η Χαβάη, αναμένεται να είναι μεγάλος ωφελούμενος της τεχνολογίας.
Αντί για σταθερούς στρόβιλους, όπου τα βάθη νερού 20-50 μέτρα είναι βέλτιστα, οι πλωτοί στρόβιλοι στερεώνονται στον πυθμένα της θάλασσας χρησιμοποιώντας αλυσίδες και μπορούν να εγκατασταθούν σε οποιοδήποτε βάθος.
Μετά το αρχικό πιλοτικό πρόγραμμα, το κόστος της τεχνολογίας θα γίνει πιο ανταγωνιστικό, σύμφωνα με την εταιρεία ανάπτυξης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας Equinor (προηγουμένως Statoil) με έδρα τη Νορβηγία.
Προβλέπει ότι οι πλωτοί στρόβιλοι θα δώσουν στον άνεμο τη δυνατότητα να παράγει περισσότερα από 100 GW παγκοσμίως μέχρι το 2030.
Η διακοπή των εργασιών και η συνακόλουθη οικονομική ζημία
Πέρα από τις άμεσες ζημιές που προκαλούνται στις εγκαταστάσεις, οι διαχειριστές έργων πρέπει επίσης να εξετάσουν τη ζημιά που μπορούν να προκαλέσουν οι φυσικές καταστροφές στο ευρύτερο δίκτυο και να προσπαθήσουν να μετριάσουν ή να μεταφέρουν τον κίνδυνο μέσω ασφαλιστικών λύσεων.
«Η διακοπή της επιχείρησης και η συνακόλουθη οικονομική ζημία τείνει να είναι το μεγάλο στοιχείο του έργου», λέει ο Benz.
“Κατά τη φάση κατασκευής του υπεράκτιου αιολικού πάρκου υπάρχει κάλυψη καθυστέρησης εκκίνησης, η οποία μπορεί να ενεργοποιηθεί εάν καταστραφεί οτιδήποτε σχετίζεται με τη σύνδεση στο δίκτυο – είτε από χερσαίους υποσταθμούς είτε από καλώδιο εξαγωγής.”
Ωστόσο, για έργα που λειτουργούν σε αυτές τις περιοχές με υψηλή έκθεση σε φυσικές καταστροφές, η προσιτή ασφαλιστική ικανότητα μπορεί να γίνει πιο δύσκολο να βρεθεί καθώς αναπτύσσεται ο τομέας.
Οι αντασφαλιστές που ασκούν τη διαχείριση αθροιστικών μονάδων μπορούν να γράψουν μόνο ένα συγκεκριμένο ποσό καταστροφών σε οποιονδήποτε τομέα, εξηγεί η Benz.
«Είναι θέμα συσσώρευσης», λέει. «Και αν κοιτάξετε την ταχύτητα με την οποία αναπτύσσεται ο υπεράκτιος αιολικός τομέας στην Ταϊβάν, την Κίνα και την Ιαπωνία, τότε υπάρχει ένα ερωτηματικό γύρω από αυτό και εάν τα συμβατικά ασφαλιστικά προϊόντα που έχουμε σήμερα θα είναι επαρκή για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις εκθέσεις».
«Όταν κοιτάμε το παράδειγμα της Ταϊβάν, για παράδειγμα, μέχρι το 2025 αναμένουμε επενδύσεις περίπου 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην υπεράκτια αιολική ενέργεια, που είναι περίπου 5+ GW εγκατεστημένης ισχύος», συνεχίζει.
“Επομένως, εάν αυτό ήταν πλήρως εκτεθειμένο σε κινδύνους όπως ο τροπικός κυκλώνας και ο σεισμός, τότε είναι απίθανο να υπάρχει αρκετή παραδοσιακή ασφαλιστική ικανότητα για να το αντιμετωπίσει.”
«Στη Swiss Re, έχουμε εμπλακεί ενεργά στην παροχή ασφάλισης σε υπεράκτια έργα αιολικών πάρκων στην Ταϊβάν, την Κίνα και την ευρύτερη περιοχή, επειδή είναι μια περιοχή ανάπτυξης», προσθέτει.
«Το ερώτημα είναι πόσο καιρό μπορούμε να είμαστε τόσο ενεργοί όσο σήμερα;
Θα φτάσουμε σε ένα σημείο όπου θα λέμε ότι έχουμε μεγιστοποιήσει την καθαρή μας ικανότητα που είμαστε διατεθειμένοι να αναπτύξουμε;»
Υπάρχει η δυνατότητα παραμετρικών και άλλων εναλλακτικών λύσεων μεταφοράς κινδύνου να μπουν σε αυτό το σημείο και να καλύψουν τα κενά, πιστεύει η Benz.
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει προϊόντα όπως παράγωγα αντιστάθμισης καιρού και τίτλους που συνδέονται με ασφάλειες (ILS).
www.bankingnews.gr