Εξωγήινοι ή δαίμονες; Μέρος 2ον
Εξωγήινοι οί άγιοι;
Μ Μ: Έχουμε, λοιπόν, καί τη δαιμονολογική εξήγηση των U.F.O. καί των
εξωγήινων. Ότι τα δαιμόνια μποροϋν κάλλιστα, καί ασφαλώς το κάνουν, να
επιδρούν στην όραση καί να εμφανίζουν διαστημικά οχήματα ή να παίρνουν
τη μορφή εξωγήινων. Πριν προχωρήσουμε, θα ήθελα να σας ρωτήσω το έξης:
Τί έχουμε να πούμε για τον Προφήτη Ηλία καθώς καί για το Μωυσή; Διότι
δεν είναι λίγοι αυτοί πού τους θέλουν… εξωγήινους!
π Ί: Πράγματι, ισχυρίζονται πολλοί ότι μερικοί από τους αγίους της
Εκκλησίας μας, όπως οί δύο τους οποίους ανέφερες, ήταν εξωγήινοι ή είχαν
σχέση με εξωγήινους. Με την άποψη αυτή μπορεί να επηρεασθεί αρνητικά
κάποιος Χριστιανός καί να χάσει την εμπιστοσύνη του προς τους αγίους, να
μην καταφεύγει πλέον σ’ αυτούς — μια καί τα θαύματα τους δεν είναι
θαύματα, αλλά άπλα επιτεύγματα πιο εξελιγμένων από μας εξωγήινων—, καί
άντε να τους βρεις αυτούς μετά να σε βοηθήσουν!…
Προφήτης Ηλίας καί εξωγήινοι
Θα χαράξω μερικές αδρές πινελιές, σαν απάντηση στην πρόκληση αυτή των άθεων. Καί πρώτα-πρώτα για τον Προφήτη Ηλία.
Θυμόμαστε το περιστατικό στο Καρμήλιο όρος με τους ιερείς του Βάαλ πού
τον παρακαλούσαν να ρίξει φωτιά καί να κάψει τα σφάγια καί δεν έγινε
τίποτε. Στή συνέχεια, ό Προφήτης Ηλίας προσευχήθηκε κι αμέσως ό Θεός
έρριξε φωτιά κι έκαψε καί τα σφάγια καί τα ξύλα (Γ’ Βασ. κεφ. ιη’). Λοιπόν, τί ερμηνεία δίνει το βιβλίο του Γερμανού Πέτερ Κράσσα «Οι θεοί ήρθαν από τ’ άστρα»;
Δεν δέχεται, βέβαια, την ϋπαρξη Θεού, αλλά εξωγήινων, τους οποίους
θεοποίησαν οι άνθρωποι. Λέει το έξης: «Είχε φροντίσει ό Ηλίας. Πιθανόν
να είχε στην κατοχή του μια συσκευή, πού θα του επέτρεπε να
επικοινωνήσει στη στιγμή με τους συντρόφους του στο διαστημόπλοιο. Ένα
σύνθημα θα αρκούσε για να ρίξουν τη φωτιά από τον ουρανό”» !(σ. 125).
Καί μετά από δύο σελίδες «ξεφουρνίζει» μια δεύτερη «σοφία»: «Τη φωτιά
από τον ουρανό την προκάλεσε ό Ηλίας πιθανόν με τη βοήθεια ενός κυρτού
φακού (!), με τον όποιο συγκέντρωσε τίς ηλιακές ακτίνες πάνω στο βωμό
καί έβαλε φωτιά».
Μ Μ: “Ο,τι έκανε καί ό Αρχιμήδης, όπως λένε, πού έκαψε το στόλο.
π Ί: Ναι. Καί να το αναφέρει αυτό μετά από τετρακόσιες σελίδες, θα ‘λεγε
κανένας ότι είχε ξεχάσει αυτά τα όποια έγραψε προηγουμένως. Αλλά να το
λέει μετά από δύο (2) σελίδες!… Βλέπουμε δηλ. δύο διαφορετικές
ερμηνείες, άναπόδεικτες καί οί δύο, με διαφορά
δύο σελίδων! Ανόητα πράγματα… Και εκτός τούτου —εφόσον οι θιασώτες των
εξωγήινων θέλουν να «βρίσκουν» τέτοιους και… μέσα στην Αγ. Γραφή
«στηριζόμενοι» σ’ αυτήν—, γιατί επικαλούνται αυτό το επιχείρημα (ηλιακές
ακτίνες με φακό) υπέρ των θέσεων τους παραβλέποντας αυτό το όποιο
τονίζει το ϊδιο το θεόπνευστο κείμενο, ότι την ώρα της εξ ουρανού φωτιάς
ήταν περασμένο δειλινό; (Γ’ Βασ. ιη’ 29). Συνεπώς δεν υπήρχαν ηλιακές ακτίνες για εστίαση καί πρόκληση φωτιάς! Αλλά μ’ αυτές τις «λεπτομέρειες» θ’ ασχολούνται τώρα;
Μωυσής καί εξωγήινοι
Ιδού τώρα κι ένα άλλο ανόητο πράγμα. Θυμόμαστε από την Π. Διαθήκη τον
αγώνα τον όποιο έκαναν οί Ισραηλίτες εναντίον των Αμαληκιτών. Στεκόταν ό
Προφήτης Μωυσής με υψωμένα τα χέρια του, οϋτως ώστε με το σώμα του να
σχηματίζει το σχήμα του Σταυροϋ καί όταν είχε σηκωμένα τα χέρια του
νικούσαν οί Ισραηλίτες, ενώ όταν κατέβαιναν τα χέρια του από την κόπωση
νικούσαν οί Αμαληκίτες. Έφθασαν τότε ό Ααρών καί ό “Ωρ καί του
υποβάσταζαν τα χέρια για να είναι συνέχεια σηκωμένα, καί έτσι νικήθηκαν
τελείως οί Αμαληκίτες. Λέει, λοιπόν, ό Νταίνικεν: Τί είναι αυτά τα όποια
μας λέει ή Αγ. Γραφή; Αυτά είναι ανοησίες. Απλώς κρατούσε μια συσκευή
ακτινών Laser ό Προφήτης Μωυσής καί την έστρεφε προς τους Αμαληκίτες
—τώρα πώς γίνεται σε μάχη σώμα προς σώμα να στρέφεις τέτοια συσκευή
εναντίον ορισμένης φυλής, αυτό μόνο το μυαλό του Νταίνικεν μπορεί να το
καταλάβει, τέλος πάντων—, έστρεφε, λοιπόν, τη συσκευή εναντίον των
Αμαληκιτών, οπότε νικούσαν οί Ισραηλίτες. Όταν, όμως, κουραζόταν,
κατέβαζε τα χέρια του καί σ’ εκείνο το χρονικό διάστημα νικούσαν οί
Αμαληκίτες(Σπορά στο Διάστημα, σ. 218, 219). Έλεγε, τώρα, σχετικά μ’ αυτό, ό μακαριστός π. Έπιφάνιος Θεοδωρόπουλος:
Να έχει φθάσει ό Μωυσής σε τέτοιο υψηλό επίπεδο επιστημονικής προόδου,
να έχει συσκευή Laser, την οποία δεν κατασκευάσαμε εμείς παρά στον αιώνα
μας καί δεν θα μπορούσε να σκεφθεί να βάλει ένα μικρό τραπέζι να στήσει
επάνω τη συσκευή για να μην κουράζονται τα χέρια του; Είναι, δηλαδή,
στοιχειώδη πράγματα, τα όποια δεν καταλαβαίνουν δυστυχώς οι περισσότεροι
από αυτούς πού διαβάζουν τέτοια κείμενα καί κλονίζεται ή πίστη τους. Να
κρατάει συσκευή Laser καί να μη σκεφθεί να τη στηρίξει σ’ ένα βράχο
έστω!
Χριστός καί εξωγήινοι
Να πούμε καί κάτι άλλο: Δεν έχουν σχολιάσει μόνο τον Προφήτη Ηλία καί το
Μωυσή, αλλά έχουν φθάσει καί στον Κύριο. Καί κοίταξε την κακουργία καί
την πανουργία του Διαβόλου: Λέει τα αντίθετα προς τη Γραφή. Ενώ ή Γραφή
ονομάζει π.χ. τον Προφήτη Ηλία «άνθρωπο όμοιοπαθή ήμϊν» (Ίακ. ε’ 17),
ό Διάβολος μας τον παρουσιάζει εξωγήινο. Ενώ, αντίθετα, μολονότι ό
ϊδιος ό Κύριος αναφέρει για τον εαυτό του ότι «ουδείς άναβέβηκεν εις τον
ούρανόν εί μη ό εκ του ουρανού καταβάς, ό υιός του ανθρώπου» (Ίω. γ’ 13),
δηλαδή ότι μόνο ό Ίδιος ανέβηκε στον ουρανό, ό Διάβολος κάνει τα όργανα
του, τον Νταίνικεν συγκεκριμένα, να θεωρεί την ίδέα του
Χριστου-άστροναύτη σαν την «πιο παράλογη πού λέχθηκε μέσα σε 2.000
χρόνια»! (Τα θαύματα, σ. 136).
Εξηγούμαι: Ό Κύριος, σύμφωνα με τη Βίβλο, είναι ό μόνος «εξωγήινος» με
την έννοια ότι δεν είναι γήινος, απλός δηλαδή άνθρωπος σαν κι εμάς, αλλά
και Θεός. Σύμφωνα, λοιπόν, και με τη λογική τους, οι θιασώτες των
εξωγήινων θα έπρεπε το παραπάνω χωρίο, καθώς καί τα περί της Αναλήψεως
του Χριστού μας, να τα ανεμίζουν θριαμβευτικά «υπέρ των θέσεων τους».
Ακριβώς, όμως, επειδή αναφέρει ή Βίβλος για την άνοδο Του στον ουρανό,
αυτοί λένε το αντίθετο! Λογικότατα τα συμπεράσματα τους! Έ;
Μ Μ: Ταλαίπωρη δηλαδή λογική, που κατήντησες! Καί για να συνοψίσουμε, πάτερ Ιωάννη;
Συνολική θεώρηση
π Ί: Θα ερευνούμε πρώτα-πρώτα μήπως οι σχετικές αναφορές εμπερικλείουν
απάτες. “Αν δεν πρόκειται για απάτες, ερμηνεύονται ψυχολογικά,
επιστημονικά ή δαιμονολογικά. “Η υπάρχει περίπτωση σε μια οποιαδήποτε
αναφορά για εξωγήινους να συνυπάρχουν οι προσεγγίσεις αυτές, δηλαδή ή
ψυχολογική θεώρηση να ενυπάρχει στην επιστημονική κ.λπ.. Όπως, υπάρχει
περίπτωση στην τυχόν διαπίστωση υπάρξεως εξωγήινων να εμπλακούν οί
παραπάνω θεωρήσεις, δηλαδή να υπάρχουν πράγματι τα λογικά αυτά όντα καί
οί άνθρωποι, παραπλανώμενοι, να τα θεωρούν π.χ. σωτήρες, όπως είπαμε.
Βίβλος καί εξωγήινοι
“Αν, τώρα, υπάρχουν εξωγήινοι, δεν δημιουργούν κανένα απολύτως πρόβλημα
στη Βίβλο. Λένε πολλοί: “Α! Θα καταρριφθεί ή Βίβλος! Κι όμως, καθόλου
δεν καταρρίπτεται! Για τον απλούστατο λόγο ότι επειδή άπευθύνεται στον άνθρωπο πού κατοικεί στη γη είναι κατ‘ άνάγκην
άνθρωπογεωκεντρική. Και ακριβώς επειδή δεν άφορα τη σωτηρία του
ανθρώπου ή ύπαρξη των εξωγήινων, δεν αναφέρει ή Βίβλος τίποτε για την
ύπαρξη τους, κατά τον ϊδιο λόγο για τον όποιο δεν αναφέρει τίποτε καί
για πλήθος άλλων επιστημονικών θεμάτων, π.χ. για τις μαύρες τρύπες. Άλλα
καί δεν υπάρχει οΰτε ένα χωρίο στην Αγ. Γραφή πού να αποκλείει την
ύπαρξη εξωγήινων. “Αν υποτεθεί, τώρα, ότι αποδειχθεί ή ϋπαρξη εξωγήινων
λογικών όντων, τότε, όπως επισημαίνει ό π.Έπιφάνιος, θα τα
εντάξουμε στο χωρίο η’ 38-39 της προς Ρωμαίους Επιστολής του Αποστόλου
Παύλου πού λέει ότι τίποτε δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του
Χριστού, οΰτε μέλλοντα ούτε τωρινά οΰτε ϋψωμα οΰτε βάθος οΰτε άγγελοι
κ.λπ., οΰτε οποιαδήποτε τυχόν άλλη δημιουργία («κτίσις τις ετέρα»).
Λοιπόν, αν αποδειχθεί ή ύπαρξη εξωγήινων, τότε θα τους εντάξουμε σ’ αυτό
το χωρίο καί θα ποϋμε ότι αυτό δεν είναι πλέον ένα σχήμα υπερβολής,
αλλά μια πιστοποίηση καί της Γραφής για την ύπαρξη τους.
Σωτηρία των εξωγήινων
Ως προς το θέμα, τώρα, της σωτηρίας των, θα μπορούσαμε να ποϋμε ότι ή
ευρίσκονται σε μια προπτωτική κατάσταση, ή, αν τους παρέσυρε στην πτώση
το προπατορικό αμάρτημα του Αδάμ καί της Εύας, τότε ή ή επί
της γης Σταυρική Θυσία του Κυρίου μας είχε επίδραση καί σ’ αυτούς και
τους έσωσε ή ό Θεός οικονόμησε τη σωτηρία τους μ’ ένα τρόπο τον όποιο
Αυτός γνωρίζει. Στήν περίπτωση δε κατά την οποία ή Σταυρική Θυσία
προσφέρθηκε καί γι αυτούς, όπως π.χ. όταν ανακαλύφθηκε ή Αμερική πήγαν
έκεϊ οί ιεραπόστολοι καί εκχριστιάνισαν τον κόσμο, έτσι ακριβώς θα γίνει
καί με τα έλλογα αυτά όντα. Να σημειώσουμε εδώ ότι οί θέσεις της
παραγράφου αυτής βασίζονται σ’ ένα θαυμάσιο άρθρο του π. Έπιφανίου με
τίτλο «Ή κατάκτησις του Διαστήματος καί ή Χριστιανική Πίστις»(‘Άρθρα,
Μελέται, Έπιστολαί, τόμ. Α’, α’ έκδ., σ. 472).
Ό μόνος Σωτήρας
Καί για να κλείσουμε τη συζήτηση αυτή, θα τονίσουμε το έξης: Ό άνθρωπος
έχει, έστω κι αν το αρνείται, ένα τεράστιο ερωτηματικό μέσα του —ό Θεός
του το έχει βάλει— πού τον κατατρώγει συνεχώς καί δεν τον αφήνει σε
ησυχία: Ποια είναι ή αιτία του καί ποιος είναι ό σκοπός του. Καί μόνο
όταν απαντήσει σ’ αυτό το ερωτηματικό σωστά, το μετασχηματίζει σε
θαυμαστικό του Θεού. Του Θεού ό όποιος είναι αφετηρία, αλλά καί
προορισμός του ανθρώπου, ως δημιουργός του καί ως έλκύουσα καί άγαπητική
καρδία, για να θυμηθούμε καί το λόγο του Αγ. Αυγουστίνου: «Θεέ μου, μας
έπλασες για Σένα καί μόνο κοντά σε Σένα βρίσκει ανάπαυση ή καρδιά μας».
Μόνο, λοιπόν, με το Σωτήρα Χριστό γεμίζει το κενό της καρδιάς μας καί
όχι με τους διάφορους άλλους «σωτήρες» γήινους ή εξωγήινους. “Ας
επιστρέψουμε, συνεπώς, κοντά Του
πηγή το βιβλίο «Πίστη και λογική»
Ο αρχ.Ιωαννης Κωστώφ απαντά σε ερωτήσεις του Μαν.Μελινού