Παρά το γεγονός ότι ο Κούλης επιμένει (και δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς, ακόμη κι αν πίστευε κάτι διαφορετικό) στην εξάντληση της τετραετίας, η αλήθεια είναι ότι πλέον η συζήτηση για τις εκλογές έχει μπει για τα καλά στην πολιτική ατζέντα, όπως αναφέρουν τα Παραπολιτικά.
Ενδεικτικό αυτού υπήρξε το γεγονός ότι ακόμη και οι αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στο επίπεδο των γενικών γραμματέων αντιμετωπίστηκαν από τους περισσότερους ως προεκλογική κίνηση.
Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, είναι απολύτως λογικό ο ανεκδιήγητος Μητσοτάκης να αντιμετωπίζει με εντελώς διαφορετικό μάτι τις εισηγήσεις που διατυπώνουν την αναγκαιότητα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες.
Τα «στρατόπεδα» είναι χωρισμένα στα δύο. Από τη μία υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν στην όσο το δυνατόν πιο γρήγορη διεξαγωγή των εκλογών, δηλαδή πριν από το καλοκαίρι, και από την άλλη μια δεύτερη κατηγορία εισηγείται πρόωρες κάλπες στις αρχές Σεπτεμβρίου. Τα επιχειρήματα στις δύο περιπτώσεις διαφοροποιούνται.
Ο ιδανικός χρόνος
Συγκεκριμένα, οι υπέρμαχοι των εκλογών κατά τους πρώτους μήνες της άνοιξης πιστεύουν ότι είναι ιδανικός ο χρόνος, δεδομένου ότι δεν θα έχουν προλάβει να φτάσουν στα νοικοκυριά οι ανατιμήσεις σε αγαθά και οικιακά τιμολόγια, ενώ δεν θα υπάρξει και ρίσκο επανάληψης των φαινομένων του προηγούμενου καλοκαιριού.
Από την άλλη, όσοι υπεραμύνονται του σεναρίου των εκλογών κατά τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου προβάλλουν ως επιχείρημα τον καθαρό πολιτικό χρόνο που απομένει μέχρι την κανονική λήξη της θητείας της παρούσας κυβέρνησης, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η χώρα δεν μπορεί να αντέξει μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.
Το τελευταίο είναι αυτό που ήδη έχει αρχίσει να προβληματίζει τον Μητσοτάκη. Μάλιστα, αν σήμερα η προοπτική και μόνο των πρόωρων εκλογών έχει αρχίσει να δημιουργεί δυσλειτουργίες ακόμη και στη λήψη θαρραλέων κυβερνητικών αποφάσεων, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τι έχει να γίνει έξι μήνες πριν από τις εκλογές.
Εκεί κανένας (μα κανένας) υπουργός δεν θα υπογράφει υπό τον φόβο του πολιτικού κόστους.
Αξιολόγηση
Όλα αυτά έχουν αρχίσει να αξιολογούνται από τον Κούλη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι γενικότερες εξελίξεις, αλλά και τα νέα δεδομένα (αλλαγή ηγεσίας στο ΚΙΝ.ΑΛ.) κάλλιστα μπορεί να μεταβάλουν την απόφαση που φέρεται να έχει λάβει ο Μητσοτάκης και δεν είναι άλλη από την προσφυγή στις κάλπες στο τέλος της συνταγματικής θητείας της παρούσας Βουλής.
Φυσικά, στην πολιτική, όπως έχει αποδειχθεί από την πρόσφατη Ιστορία, τίποτα δεν είναι στατικό. Ένα παραπάνω στην παρούσα χρονική συγκυρία, όπου, εκτός από τα τυχαία γεγονότα (που μεταβάλλουν διαχρονικά τους πολιτικούς συσχετισμούς), συντελούνται και ανατροπές, δημιουργώντας ένα νέο σκηνικό. Με βάση τα παραπάνω, θα ήταν εντελώς επιπόλαιο να ποντάρει κανείς τα λεφτά του στο ότι θα διεξαχθούν εκλογές στο τέλος της τετραετίας.