Φυσάει άγριος άνεμος του διαβόλου. Προσέξτε! Όλα προσπαθεί να τα ξερριζώσει· και Πίστη και πατρίδα και οικογένεια… Να μη σαλευθείτε… θα πετάξει έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα τα άχρηστα, και μετά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα
Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή, γιατί πολλές φορές, με το να βιάζωνται οι άνθρωποι να ξεμπλέξουν τα κουβάρια, τα μπλέκουν περισσότερο. Ο Θεός με υπομονή τα ξεμπλέκει. Δεν θα πάει πολύ αυτή η κατάσταση. Θα πάρει σκούπα ό Θεός!
Ο Θεός ότι δεν είναι σωστό θα το πετάξει πέρα, όπως το μάτι πετάει το σκουπιδάκι. Δουλεύει ο διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να προκύψη από αυτό καλό. Σπάζουν λ.χ. τα πλακάκια και ο Θεός τα παίρνει και φτιάχνει ωραίο μωσαϊκό. Γι’ αυτό μή στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, που κυβερνά τα πάντα και θα καθίσει τον καθέναν στο σκαμνί, για να απολογηθεί για το τι έπραξε, οπότε και θα τον ανταμείψει ανάλογα. Θα αμειφθούν αυτοί που θα βοηθήσουν μία κατάσταση και θα τιμωρηθεί αυτός που κάνει το κακό. Τελικά ο Θεός θα βάλει όλα τα πράγματα στην θέση τους, αλλά ο καθένας μας θα δώσει λόγο για το τι έκανε σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια με την προσευχή, με την καλωσύνη. Σήμερα προσπαθούν να γκρεμίσουν την πίστη, γι’ αυτό αφαιρούν σιγά-σιγά από καμμιά πέτρα, για να σωριασθεί το οικοδόμημα της πίστεως. Όλοι όμως ευθυνόμαστε για το γκρέμισμα αυτό.
Όχι μόνον αυτοί οι οποίοι αφαιρούν τις πέτρες και το γκρεμίζουν, αλλά και όσοι βλέπουμε να γκρεμίζεται και δεν προσπαθούμε να το υποστυλώσουμε. Όποιος σπρώχνει στο κακό τον άλλον θα δώσει λόγο στον Θεό γι’ αυτό. Και ο διπλανός όμως θα δώσει λόγο, γιατί έβλεπε εκείνον να κάνη κακό στον συνάνθρωπό του και δεν αντιδρούσε…
Στη συνέχεια – Θεός φυλάξοι – αυτοί θα φέρουν δυσκολίες, θα στριμώξουν ανθρώπους, μοναστήρια. Η Εκκλησία, ο Μοναχισμός, θα τους κάνη κακό, γιατί θα τους εμποδίση στα σχέδιά τους. Μόνον πνευματικά μπορεί να αντιμετωπισθεί η σημερινή κατάσταση, όχι κοσμικά. Θα σηκωθεί ακόμη λίγη φουρτούνα, θα πετάξει έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα τα άχρηστα, και μετά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Σ’ αυτήν την κατάσταση θα δείτε, άλλοι θα έχουν καθαρό μισθό και άλλοι θα ξοφλούν χρέη. Θα γίνουν έτσι τα πράγματα, πού δεν θα στενοχωριέται κανείς για την ταλαιπωρία πού θα περνάνε – δεν θα λέει φυσικά «δόξα σοι ο Θεός».
Πόσο ο Θεός μας αγαπά! Αυτά που γίνονται σήμερα και αυτά που σκέφτονται να κάνουν, αν γίνονταν πριν από είκοσι χρόνια που είχε περισσότερη πνευματική άγνοια ο κόσμος, θα ήταν πολύ δύσκολα. Τώρα ξέρει ο κόσμος· η Εκκλησία δυνάμωσε. Ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο, το πλάσμα Του, και θα φροντίσει γι’ αυτά που του χρειάζονται, φθάνει ο άνθρωπος να πιστεύει και να τηρεί τις εντολές Του.
(Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: Λόγοι Β’ «Πνευματική Αφύπνιση»)
Φυσάει άγριος άνεμος του διαβόλου. Προσέξτε!
Όλα προσπαθεί να τα ξερριζώσει· και Πίστη και πατρίδα και οικογένεια
π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«…και όποιος δεν έχει ρίζα βαθια, είτε λέγεται παπάς είτε λέγεται δεσπότης, είτε λέγεται καλόγερος, είτε…, ότι νάνε, θα τους ξερριζώση και θα γίνη…, θα γίνη…, χριστιανός μόνο δεν θα είναι..»
Να μη σαλευθείτε.
Μέχρι να έρθει η ημέρα εκείνη, λέει ο απόστολος Παύλος, προσέξτε, «εις το μη ταχέως σαλευθήναι υμάς…» (B΄ Θεσ. 2, 2). Να μη σαλευθεί κανείς. Τι σημαίνει αυτό;
Θυμάστε τον Πέτρο; Είπε ο Χριστός· Απόψε θα μ’ εγκαταλείψετε, θα μ’ αφήσετε όλοι. Όχι, είπε ο Πέτρος, εγώ δεν σ’ εγκαταλείπω (Ματθ. 26,30-35). Πέτρο, λέει ο Χριστός, θα μ’ εγκαταλείψεις. Ο σατανάς θα σε κοσκινίσει «ως τον σίτον», αλλά «εγώ εδεήθην περί σου, ίνα μη εκλείπει η πίστις σου» (Λουκ. 22,32). Ένας Πέτρος κλονίστηκε και έπεσε και αρνήθηκε το Χριστό.
Προσέξτε, λέει ο απόστολος, γιατί φυσάει άγριος άνεμος, φυσάει ο άνεμος του διαβόλου. Προσέξτε, γιατί υπάρχει κίνδυνος να ξεριζωθείτε.
Είδατε μέσα στο δάσος, όταν φυσάει άνεμος, τι θόρυβος γίνεται; Πως κινούνται τα φύλλα πως ξεριζώνονται δέντρα ολόκληρα; Τέτοιος ακριβώς σατανικός άνεμος πνέει στη σημερινή μας κοινωνία και πάει να τα ξεριζώσει όλα. Πάει να ξεριζώσει και θρησκεία και οικογένεια και πατρίδα και γλώσσα και τα πάντα. Πάει να ξεριζώσει όχι μόνο καλάμια, όχι μόνο δεντράκια, αλλά και πλατάνια, που είναι ριζωμένα βαθιά μέσα στη γη. «Ει δυνατόν και τους εκλεκτούς» (Ματθ. 24,24).
Προσέξτε, λέει, σε μια τέτοια εποχή να μη σαλευτείτε.
Βάλτε τις ρίζες σας, όπως το δέντρο, βαθιά στη γη, για να μη μπορέσει κανείς σατανάς να σας κλονίσει.
Οι σημερινοί Χριστιανοί είναι χωρίς βαθιές ρίζες. Γι’ αυτό αν συμβεί κάτι, θα δείτε πράγματα και θα φρίξετε. Θα δείτε ανθρώπους, που τους θεωρούσατε Χριστιανούς μεγάλους, να μην το έχουν για τίποτε να βγουν μεθαύριο έξω και να υψώσουν παντιέρες ξένες προς το χριστιανισμό και να φωνάζουν και να ωρύονται.
Λέει ο Παπαδιαμάντης: Σ’ ένα δάσος φύσηξε άνεμος και ξερίζωσε όλα τα δέντρα, και μείνανε μόνο τρία, αυτά βάστηξαν… Παραβολικός ο λόγος. Θα φυσήξει τέτοιος δυνατός άνεμος, που θα μείνουν ελάχιστοι Χριστιανοί. Θα μείνουν μόνο εκείνοι που έχουν βαθιά πίστη στο Χριστό, και κανείς σατανάς και καμιά δύναμη δε θα μπορέσει να τους την κλονίσει. Όλοι οι άλλοι θα πέσουν στο φύσημα. Προσέξτε καλά, για να μη σαλευθείτε. Αυτά, που είπε ο Παύλος για τους Χριστιανούς της Θεσσαλονίκης, τα λέει και σ’ εμάς.
Θα σας φανεί απίστευτο αυτό που θα σας πω. Όταν ήμουν στην Αιτωλοακαρνανία, φύσηξε δυνατός άνεμος και εκείνοι που βρίσκονταν κοντά στην παραλία, τους σήκωσε με τα τραπέζια και τους πέταξε 200 και 300 μέτρα μακριά. Άλλοι σκοτώθηκαν, άλλοι βρέθηκαν με κρανία σπασμένα, και άλλοι βρέθηκαν επάνω στα δέντρα. Τρόμαξαν όλοι. Σαν πούπουλα τους σήκωσε ο άνεμος.
Τέτοιος άνεμος πνέει και σήμερα. Όποιος δεν έχει ρίζα βαθιά, είτε παπάς είτε δεσπότης είτε καλόγερος είτε οτιδήποτε θα τον ξεριζώσει και θα γίνει άθεος, μασόνος, χιλιαστής, και οτιδήποτε άλλο· μόνο Χριστιανός δε θα είναι.
Λοιπόν, λέει ο απόστολος, προσέξτε να μη σαλευθήτε. Προσέξτε να μην κουνηθήτε, από το φοβερό άνεμο που πνέει μέσα στον κόσμο.
Να μην εξαπατηθήτε!
Αλλ’ εκτός από το «σαλευθήναι» και το «θροείσθαι» λέει και το «εξαπατήση»· «Mη τις υμάς εξαπατήση κατά μηδένα τρόπον» (B΄ Θεσ. 2,3).
(Απόσπασμα μελέτης Αγίας Γραφής ανδρών του 1976, από Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστiνο Καντιώτη, στην αίθουσα του υπογείου, του Μητροπολιτικού Μεγάρου. Περιέχεται απομαγνητοφωνημένο ολόκληρο, στο βιβλιο του Μητροπολίτου: «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ» , έκδοση Γ επηυξημένη, 2015, σελ. 91)