Το τραγούδι Αητέν’ς επαραπέτανεν (Αετός Υψιπετούσε), ένας ύμνος στον ακρίτα, τον άγνωστο στρατιώτη, τον υπερήφανο Τραντέλλενα, είναι ένα από τα γνωστότερα παραδοσιακά τραγούδια του Πόντου.
Διαβάστε τους στίχους και ακούστε το τραγούδι ειδικά τη σημαντική αυτή ημέρα μνήμης για την Γενοκτονία των Ποντίων.
Αϊτέντς επεριπέτανεν
Ψηλά σαν επουράνια
Ούι αμάν αμάν.
Είσεν τσαγγία κόκκινα
Και το τσαρκούλ’ νατ μαύρον
Ούι αμάν αμάν.
Εκράνε και σαν κάρτσια του
Παλικαρί βρασ(ι)όναν
Ούι αμάν αμάν.
Αϊτέ μ’ για δώσ’ μ’ ασό κρατείς
Για πέ(ι)με όθεν κείται
Ούι αμάν αμάν.
Ασό κρατώ κι δίγω σε
Αρ’ όθεν κείται λέγω
Ούι αμάν αμάν.
Εκεί σο πέραν το ρασίν
Σε ελάτα επ’ εκεί μέρος
Ούι αμάν αμάν.
Τραντέλλεναν εσκότωσαν
Και κείται ματωμένος
Ούι αμάν αμάν.
Μαύρα πουλία τρώγν’ ατόν
Και άσπρα τριγυρίσκουν
Ούι αμάν αμάν.
Ση θάλασσα κολυμπετής
Σ’ ομάλια πεχλιβάνος
Ούι αμάν αμάν.
Σον πόλεμον Τραντέλλενας
Του πόντου παλληκάρι
Ούι αμάν αμάν.
Αετός επέταγε
ψηλά στα επουράνια
είχε νύχια κόκκινα
κι ολόμαυρη την ράχη
και κράταγε στα νύχια του
παλικαριού το χέρι
Αητέ μου δώσμου αυτό που κρατείς
και πές μου πού κείτεται
Αυτό που κρατώ δεν δίνετε
μα θα σου πώ που κείτεται
Εκεί στο πέρα το βουνό
στα έλατα πέρα κείτεται
Μαύρα πουλιά τον τρώγανε
κι άσπρα τον τριγυρίζαν
Φάτε τον πουλία μου,φάτε τον
φάτε τον έρημο
Στήν θάλασσα ο μαχητής
και στην στεριά λεβέντης
Στόν πόλεμο μέγας Έλληνας
Έλληνας και παληκάρι.