ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ: Θα περάσουμε δύσκολα

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ:Θα περάσουμε δύσκολα…αμαρτίες μεγάλες …όλα θέλει να τα αλλάξει το μαύρο σκυλί (ο διάβολος).Έκανε το τραπέζι μας χοιροστάσιο.Τα γυναικεία σώματα τα ‘κάνε μακελάρικα (εκτρώσεις )και βόθρους (άκαρθατες πράξεις).Το γάμο τον έκανε πεζοδρόμιο (μοιχεία – αφύσικες πράξεις)!Την ενδυμασία,τη σουλουπωσά (ρούχα,εξωτερική εμφάνιση )τα κάνε σαν τα δικά του μούτρα …σκουλαρίκια παντού ,όρθια μαλλιά ξεγυμνωσιά ,ζωγραφιές (τατουάζ) στο δέρμα ….έτσι τον βλέπω όταν έρχεται …Μετά από καιρό τα βλέπω πάνω στους ανθρώπους …Τέλειους παιδιά μου μας έπλασε ο θεός !Τελειους!Ερχεται αυτός και μασέ λέει :Ψέματα .Δεν είστε τέλειοι.Κάτσετε να σασε συμπληρώσω εγώ …και τόνε πιστεύομε τον ψεύτη .Και μασε κάνει όμοιους του…Παιδιά μου να ξέρετε, ό,τι δεν μας δίνει ο θεός ,μας το δίνει ο κακός !Και έχει μετά δικαίωμα απάνω μας να μασε τυραννά .Και να μη γυμνώνεστε …και σε μένα έρχονται γυναίκες …ντρέπομαι εγώ που τις βλέπω …τους λέω απαλά :’’ θα κρυώσεις παιδί μου’’. ‘’Όχι‘’μου απαντούν ,‘’κάνει ζέστη ‘’.’’Στην ψυχή θα κρυώσεις ‘’ συμπληρώνω.’’ Και θα κολλήσεις μετά τη γρίπη και σε άλλους ( σκανδαλίσμο).Κάτι καταλαβαίνουν μετά αλλά ελάχιστες αλλάζουν 
 
…Άλλοτε συμβουλεύω πιο έντονα…
Όλα αυτά ,βγάζουν μαύρο καπνό ( δαιμονική ενέργεια).Πνίγει ο καπνός αυτός,τα σπίτια τους,το σύμπαν ολόκληρο…
Το βλέπω καθαρά …κλαίω με πόνο,δάκρυα …δύσκολα θα ρθουν από όλα αυτά …Αυτά μας έλεγε και κατέγραφα άλλοτε ηχητικά άλλοτε με σημειώσεις .
 
Τώρα που ήταν κατάκοιτη ,όταν έβλεπε γυναίκες κυρίως με προκλητικό ντύσιμο ,έλεγε “εκολύμπησες;Στη θάλασσα δεν ήσουνα;”Μιλούσε και πιο αυστηρά .Έλεγε :”Ριρίκα ! Φέρε τα τσιγκέλια να κρεμάσουμε τα κρέατα που ήρθανε…”
 
-Κάποτε ,μια Κυριακή ,όσο ήταν ακόμη η γερόντισσα στα πόδια της ,την επισκέφτηκε ένας ευλαβής γιατρός ,πανεπιστημιακός γιατρός με τη σύζυγο του…
Η σύζυγος προέρχονταν από τον προτεσταντικό χώρο ,ήταν από ξένη ευρωπαϊκή χώρα.Έγινε δεκτή στην ορθοδοξία μόνο με χρίσμα .Δυστυχώς ,μόλις μπήκαν μέσα στο σπιτάκι της γιαγιάς ,άρχισε η γυναίκα του γιατρού να φωνάζει ,να τρέμει,να χάνει την αναπνοή της και να τραβά έντονα τα ρούχα της ειδικά από το στέρνο της …Έλεγε το όνομα του άνδρα της γιατρού .
Ας τον πούμε Μανώλη για να μην αποκαλύψουμε το πραγματικό και ζωγραφίσουμε τον άνθρωπο :’’Μανώληηη,Μανώληηηη πνίγομαι ,τρέμω …δεν μπορώ εδώ μέσα …εδώ έχει την ενέργεια την ίδια που βρήκα και στο Σινά που με ανέβασες …δεν μπορώωω…δυσπνοώ …χτυπά η καρδιά μου…τρέμω..με εγκαταλείπει το σώμα μου…πάμε να φύγουμε…”Η γιαγιά την κοίταζε ήρεμα και σιωπηλά.Ο γιατρός κάθισε και ξεφύλλιζε ένα βιβλίο …Δεν γύρισε καν να την κοιτάξει…δεν ήθελε μάλλον να φύγουν.Η γιαγιά οπωσδήποτε προσευχόταν…Σε λίγο η γυναίκα ηρέμησε.Κάθισαν λίγο και έφυγαν.
 
-Ήμουν εκεί και ήρθε ένας από την κεντροδυτική Κρήτη.Έλεγε πράματα και θάματα: Ημερομηνίες πολέμων και γεγονότων,επαφές με αόρατους ασκητές,ότι είναι ο δάσκαλος ενός επώνυμου στον οποίο μεταφέρει μηνύματα αοράτων ασκητών ,ότι ο γνωστός εκείνος άνθρωπος σε πάρα πολύ κόσμο, θα είναι ο πρωθυπουργός του Αγίου Βασιλείου που έρχεται κ.α .Η γιαγιά έλεγε ” χαμηλά το μήλο”! Το χαβά του αυτός..Όταν έφυγε είπε:Δύο κακά άκρα! Η Πλάνα ( η πλάνη) και η Χάνα (αποχαυνωση – απιστία).Ετουτονε τον είχε κυριευμένο η πρώτη.Μη δίνετε σημασία!
 
-Κάποτε ήρθε μια γυναίκα από χωριό γύρω από τις Μοίρες.Ήτανε πολύ μοντέρνα και παρίστανε την Πυθία.Έλεγε οράματα και αποκαλύψεις και χρησιμολογούσε για την ημερομηνία θανάτου,ενος νέου ανθρώπου,καρκινοπαθούς συγγενή τους… 
 
Έλεγε και για μια θεία της ότι είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ,ζωντανή Οσία.Η γερόντισσα ήταν ακόμη στα πόδια της.Άκουγε σιωπηλή με σκυφτό το κεφάλι.
Ο π.Αντώνιος κόντραρε στη γυναίκα εκείνη και αναγκάστηκε να φύγει.Όταν έφυγε,είπε η γερόντισσα:”Την αγαπώ αλλά χορεύει ο διάβολος σε αυτά που νομίζει και παίζει και κοτσαμπάκια”.
Ο π.Αντώνιος της είπε: “Γιατί δεν της το είπες;”και η γερόντισσα :”Γιατί θα την έκανα χειρότερη”.Εχουν παιδί μου εγωισμό αυτά τα πρόσωπα και δεν αντέχουν αμφισβήτηση!!! Θα την επιβάρυνα!!! Θα προσεύχομαι, όμως,να δει την κατάστασή της πως δεν είναι εκ Θεού! Να πρυτανεύσουν τα καλά της στοιχεία…κάνει και ελεημοσύνες…!