Η με πραγματική αγάπη και χρέος οφειλή στον παπά Χρύσανθο για να μην αμαυρώνεται η μνήμη του
Ένας αδελφός, ονόματι Χαράλαμπος, έγραψε ένα κείμενο το οποίο έχει αναρτηθεί σε Ομάδες του διαδικτύου, και αφορά την υποτιθέμενη “στάση μετανοίας”, του παπα Χρύσανθου, του μακαριστού ή και Μάρτυρος Αγιαννανίτη Ιερομονάχου, σε σχέση με την επιδημία που μας ταλαιπωρεί εδώ και έναν χρόνο.
Λέει δηλαδή, ότι του ομολόγησε, ότι άνθρωποι που θέλουν το κακό των ανθρώπων, τον παρέσυραν με τις απόψεις τους, και έγινε αρνητής του κορωναϊού και της μάσκας.
Και επειδή, εκείνος βρίσκεται πλέον στην Βασιλεία Του Θεού, υπήρξε ανάγκη στοιχειοθετημένης απάντησης από μέρους μας στον αδελφό Χαράλαμπο.
Αδελφέ μου, Χαράλαμπε, έστειλες ένα κείμενο να κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο, που αφορά όπως λες, την τελευταία σου επικοινωνία με τον αγαπημένο πατέρα Χρύσανθο, τον γλυκύτατο ιερομόναχο της Σκήτης της Αγίας Άννης.
Λίγες μέρες πριν μπει στην διασωλήνωση.
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει προκατάληψη από μέρους μας για εσένα, αφού, ούτε καν προσωπικά σε γνωρίζουμε, για να έχουμε την δυνατότητα επικοινωνίας πρόσωπο προς πρόσωπο.
Τα ερωτηματικά όμως είναι αμείλικτα που αναδύονται στην ψυχή μας καθώς διαβάζουμε το κείμενό σου.
Για τον λόγο αυτό, αισθανόμαστε ότι οφείλουμε να διατυπώσουμε και τα ερωτηματικά, και τις ενστάσεις που έχουμε προς το κείμενο αυτό, που το νιώσαμε ως κάτι ξένο.
Μα, εντελώς ξένο προς το ύφος και τον τρόπο του καλού μας αδελφού.
Πρώτα πρώτα, ο πατέρας Χρύσανθος, δεν κόλλησε, αλλά τον κόλλησαν.
Δεν γνωρίζεις ότι ο Γέροντας και δύο αδελφοί, είχαν βγει για υποθέσεις, και επιστρέφοντας, αφού δύο φορές υποβλήθηκαν στα “αξιόπιστα” τέστ και βγήκαν αρνητικοί, επέστρεψαν με αίσθηση ασφαλείας πίσω;
Εικάζουμε, ότι οι πρώτοι ασθενούντες, αυτοί ήταν.
Μήπως ο π. Χρύσανθος, δεν το γνώριζε αυτό;
Θεωρείς ότι ούτε την κοινή λογική δεν είχε για να πει και να αξιολογήσει τα πράγματα όπως πράγματι έχουν;
Πώς λοιπόν να πει ότι άθελά του μετέδωσε τον ιό;
Δεύτερον.
Ο πάτερ Χρύσανθος, και κατά την νοσηλεία του, διατηρούσε εκείνο το χαρακτηριστικό του μειδίαμα, κατά ομολογία όσων μπόρεσαν να τον διακονήσουν εκεί.
Αλλά, άνθρωπος που βασανίζεται από Ερινύες και έχει πληθώρα ερωτηματικών βασανιστικών όπως τα περιγράφεις, μπορεί να έχει άραγε το ίδιο μειδίαμα;
Δεν σκοτεινιάζει ο νους και η ψυχή του ολόκληρη;
Τρίτον.
Δεν μιλούσε έτσι ο π. Χρύσανθος…
Εάν πίστευε ότι έπρεπε πλέον να αφεθεί στα χέρια των γιατρών με απόλυτη εμπιστοσύνη, όπως λές ότι σου είπε, τότε γιατί αρνήθηκε απόλυτα στον γιατρό την πρότασή του για διασωλήνωση, και μόνο για την υπακοή στον Γέροντά του, δέχθηκε;
Τέταρτον.
Κανείς από τους δικούς του δεν θα αναγνώριζε αυτή την γλώσσα ώς δική του. Δεν έκανε “προπαγάνδα “, κατά της επιδημίας αυτής.
Είχε απλά τις θέσεις του.
Δεν έβαζε στον εαυτό του ταμπέλα ως αρνητού του κορωναϊού, και όσον αφορά τις μάσκες, στο Άγιον Όρος, ήταν μάλλον από σπάνιες, έως ανύπαρκτες.
Η μόνη φράση που αισθανόμαστε ότι του ανήκει από το κείμενο αυτό, είναι ότι θεωρούσε τον κορωναϊό, ως μια γρίπη.
Εδώ, σαν παρένθεση, θα συμφωνήσουμε, ότι είναι κάτι πιό δύσκολο από την γρίπη.
Και σε περιπτώσεις που πιάνει τους πνεύμονες μπορεί να είναι δύσκολη, αρκετά δύσκολη, και μερικές φορές, πολύ ιδιαίτερα δύσκολη!
Δεν γνωρίζουμε λοιπόν, τί σε ώθησε να γράψεις το κείμενο αυτό. Εσύ γνωρίζεις…
Όμως, αισθανόμαστε υποχρέωση σε έναν κεκοιμημένο και μάλιστα αληθινά μακαριστό αδελφό μας, να μην αφήσουμε να διαχέονται λόγια που φέρονται ως δικά του, χωρίς να είναι τελικά!
Καλή φώτιση και καλή μετάνοια να έχουμε ευχόμαστε όλοι, αυτές τις άγιες μέρες της Μεγάλης Τεσσερακοστής, και εν αναμονή της χαρμόσυνης ημέρας της Αναστάσεως που επιθυμούμε να έλθει πανηγυρική για όλους μας!
Ένας αδελφικός φίλος του παπα Χρύσανθου