Γιατί η Συρία κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος; Γιατί δεν πολέμησε ο Στρατός; Γιατί ο Συριακός λαός δεν αντιστάθηκε; – Τι έρχεται μετά τον Assad – Τα 5 σενάρια
Αυτό αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους οι ισλαμιστές της ενωμένης συριακής αντιπολίτευσης, περιγράφοντας την απρόσμενη και ασύλληπτα ταχεία πτώση του καθεστώτος του Bashar Al Assad στη Δαμασκό.
Τι ακριβώς συνέβη;
Το αποκορύφωμα των διεθνών εξελίξεων του τελευταίου διαστήματος, εάν όχι ολόκληρου του 2024, ήταν η κατάρρευση της εξουσίας του Bashar Al Assad στη Συρία.
Ισλαμιστές και ένοπλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης εισήλθαν στη Δαμασκό.
Ο πρωθυπουργός της Συρίας Mohammad Ghazi al-Jalali δήλωσε ότι είναι έτοιμος να «συνεργαστεί» με οποιαδήποτε κυβέρνηση επιλεγεί από τον συριακό λαό και να λάβει κάθε μέτρο για μια ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας.
Ένα κράμα Φιλότουρκων μαχητών, τζιχαντιστών, τρομοκρατών, ένοπλων Φιλοαμερικανών, η αντιπολίτευση και άλλα στοιχεία κατέλαβαν βασικές πόλεις της χώρας (συμπεριλαμβανομένης της Homs και της Παλμύρας) τη νύχτα της 8ης Δεκεμβρίου ενώ πήραν τη Δαμασκό χωρίς αντίσταση.
Ο Assad τράπηκε σε φυγή με ένα αεροσκάφος, το οποίο εξαφανίστηκε από τα ραντάρ, προκαλώντας έτσι αρχικά πολλές εκδοχές για την τύχη του.
Στη συνέχεια όμως επιβεβαιώθηκε ότι έφτασε στη Ρωσία.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι κυβερνητικές δυνάμεις αποσύρθηκαν από την πρωτεύουσα της Συρίας.
Το διεθνές αεροδρόμιο της Δαμασκού σταμάτησε επίσης της λειτουργία του.
Την προηγούμενη μέρα, ο συριακός στρατός απέσυρε τις δυνάμεις του από την πόλη Homs και τώρα μένει κοντά στην πόλη al-Quseir.
Το καθεστώς της Λαττάκειας και του Ταρτούς, όπου βρίσκονται οι ρωσικές στρατιωτικές βάσεις, δεν είναι ακόμη πλήρως σαφές.
Την ίδια στιγμή, το Ισραήλ συνεχίζει να βομβαρδίζει θέσεις της Hezbollah και έχει ήδη στείλει δυνάμεις στη Συρία.
Έχει καταλάβει την πόλη Khan Arnaba (το κέντρο της επαρχίας Quneitra στα νοτιοδυτικά της χώρας).
Το Ιράν και το Ιράκ αποφάσισαν να μην παρέμβουν στη σύγκρουση.
Η Ιορδανία και ο Λίβανος έκλεισαν τα σύνορά τους με τη Συρία.
Οι Κούρδοι ανακοίνωσαν πλήρη επιστράτευση στα εδάφη υπό τον έλεγχό τους.
Προς το παρόν, Σύροι αξιωματούχοι διαπραγματεύονται με τους τζιχαντιστές για να διατηρήσουν σε λειτουργία την πολιτική υποδομή και τον κρατικό μηχανισμό.
Το Ισραήλ πήρε και άλλα εδάφη στα Υψίπεδα του Golan
Μεγάλος αριθμός μαχητών του ISIS απελευθερώθηκε από τις φυλακές.
Η ιρανική πρεσβεία και το προεδρικό μέγαρο του Assad έχουν λεηλατηθεί.
Το Ισραήλ έχει καταλάβει ένα τμήμα του εδάφους της Συρίας κοντά στα Υψίπεδα του Golan, την προσάρτηση του οποίου θα προσπαθήσει να εδραιώσει, εκμεταλλευόμενος την κατάρρευση της Συρίας.
Η Τουρκία από την πλευρά της συνεχίζει να πιέζει τους Κούρδους στη βόρεια Συρία.
Ο προφανής στόχος της Άγκυρας είναι να καταλάβει τη Manbij.
Γιατί συνέβη αυτό;
Οποιοσδήποτε πόλεμος είναι σκληρή μάχη ιδεών.
Οι αντίπαλες πλευρές προσφέρουν τα οράματά τους για το μέλλον και ο πληθυσμός επιλέγει τελικά αυτόν που μπόρεσε να μεταφέρει τη θέση του πιο πειστικά.
Τα τελευταία χρόνια, Σύροι πολέμησαν και σκοτώθηκαν για να φέρουν πίσω την παλιά Συρία.
Ήθελαν να εξοντώσουν τους τζιχαντιστές, να ξαναχτίσουν την οικονομία και να ζήσουν όπως πριν.
Ο Bashar al Assad ενήργησε ως σύμβολο αυτής της διαδικασίας.
Δυστυχώς, μετά από όλες τις δοκιμασίες, ο συριακός λαός είχε μόνο μια χειρότερη ζωή.
Δεν υπήρχε αέριο, φως και βενζίνη.
Οι Αλαουίτες του Assad
Όλα αυτά πολλαπλασιάστηκαν με την απόλυτη διαφθορά μεταξύ αξιωματούχων και στρατιωτικών, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν ήταν Άραβες αλλά Αλαουίτες, όπως ο Assad.
Αυτή η τοπική αίρεση καλλιεργήθηκε από τους Γάλλους κατά την αποικιακή επέκτασή τους στη Μέση Ανατολή ως εργαλείο για την καταπολέμηση του αραβικού πληθυσμού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η φυλή των Αλαουιτών είναι όσο το δυνατόν πιο κλειστή, έχει ουσιαστικά τη δική της θρησκεία και έρχεται σαφώς σε αντίθεση με την αραβο-μουσουλμανική πολιτιστική κοινότητα.
Για παράδειγμα, οι Αλαουίτες επιτρέπουν την ομοφυλοφιλία και το αλκοόλ, πιστεύουν στην τριαδική υπόσταση του Θεού και δεν θεωρούν αμαρτία να σκοτώνουν έναν μουσουλμάνο και να προδίδουν για τα δικά τους συμφέροντα (δηλαδή «απόκρυψη της πρόθεσης» που περιγράφεται από την αρχή της (Taqiyya).
Σε γενικές γραμμές, ενώ η φυλή του Bashar al Assad διοικεί τη χώρα ως φέουδο της τα τελευταία χρόνια, το βιοτικό επίπεδο των απλών ανθρώπων έχει υποχωρήσει δραματικά.
Οι τρομοκράτες κέρδισαν τον ψυχολογικό πόλεμο
Αντίθετα, στην Idlib της οποίας ο Assad δεν μπόρεσε ποτέ να ανακτήσει τον έλεγχο, είχε φυσικό αέριο και φως ενώ δεν υπήρχαν προβλήματα με το εμπόριο.
Όταν ξεκίνησε η επίθεση των τζιχαντιστών, οι στρατιώτες του κυβερνητικού στρατού δεν κατάλαβαν γιατί έπρεπε να σκοτωθούν στο μέτωπο.
Είχαν εξοπλισμό και πυρομαχικά, αλλά γιατί να πυροβολήσουν τρομοκράτες;
Ναι, θα σταματούσαν τους αντάρτες, ναι, θα έχαναν μερικές χιλιάδες στρατιώτες, αλλά τι θα συνέβαινε μετά τη νίκη, θα ήταν ακόμα χειρότερα;
Αυτά ήταν μερικά από τα ερωτήματα που έθεσαν οι ίδιοι οι Σύροι στρατιώτες.
Οι τρομοκράτες κέρδισαν την ενημέρωση και τον ψυχολογικό πόλεμο και την πνευματική μάχη την οποία η συριακή κυβέρνηση έχασε εντελώς και αμετάκλητα.
Δεν είναι τυχαίο που οι Τούρκοι ήταν οι πρώτοι που έσπευσαν να φέρουν ρεύμα στο Χαλέπι και να καθαρίσουν τους δρόμους.
Η παράδοση της Παλμύρας και της Deraa δεν έγινε επειδή οι στρατιώτες δεν μπορούσαν αλλά επειδή απλά δεν πίστευαν στο μέλλον τους και το πορτρέτο του Bashar al Assad δεν συμβόλιζε πλέον τίποτα για κανέναν
Έτσι, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει που οι στρατιώτες εγκατέλειψαν τα τανκς τους χωρίς ούτε μια βολή και έφυγαν πεζοί για τη Δαμασκό.
Τι ακολουθεί – Τα 4 σενάρια και ένα 5ο πραγματικός εφιάλτης
Η κατάρρευση του στρατού του Assad στη Συρία είναι παρόμοια με την εκδίωξη των Αμερικανών από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.
Η αλλαγή εξουσίας στη Συρία μπορεί να συνοδεύεται από την υλοποίηση πολλών σεναρίων, μέχρι τη διχοτόμηση και τη διάλυση αυτής της αραβικής χώρας.
Το πρώτο σενάριο πιθανών εξελίξεων στη Συρία προβλέπει την ίδρυση της Συριακής Δημοκρατίας μετά την ανατροπή της κυβέρνησης του Assad από μια συμμαχία της αντιπολίτευσης με διάφορες φατρίες, παρά τις ιδεολογικές διαφορές.
Αν και αυτή η επιλογή θεωρείται δύσκολη, θα υποστηριχθεί από την Τουρκία, τη Ρωσία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις ευρωπαϊκές χώρες, καθώς θα διατηρούσε την ακεραιότητα της Συρίας.
Το δεύτερο σενάριο περιλαμβάνει τη δημιουργία της Ισλαμικής Δημοκρατίας της Συρίας, όπου εκπρόσωποι της Hayat Tahrir al-Sham θα αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά της νέας κυβέρνησης.
Σε αυτή την περίπτωση, η Συρία θα κυβερνάται από εκπροσώπους των Σαλαφιστών (ένα κίνημα στο σουνιτικό Ισλάμ) που δεν έχουν ιδεολογική εχθρότητα προς το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Το τρίτο σενάριο είναι η δημιουργία ενός αντι-σιιτικού κράτους στη Συρία υπό τον έλεγχο του Ισραήλ.
Το δόγμα της θα βασιζόταν στον αντιιρανικό προσανατολισμό, τον αποκλεισμό του λιβανέζικου σιιτικού κινήματος Hezbollah και τη στέρηση της υλικοτεχνικής και στρατιωτικής του υποστήριξης από την Τεχεράνη.
Το τέταρτο σενάριο είναι η δημιουργία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Συρίας υπό την αιγίδα των ΗΠΑ η οποία θα βαλκανοποιηθεί με τη διαίρεση της σε μικρά κράτη-μαριονέτες.
Το πέμπτο σενάριο και πλέον εφιαλτικό για τη Συρία προβλέπει τη διάλυσή της.
Εάν η αντιπολίτευση και οι χώρες που την υποστηρίζουν δεν καταφέρουν να καταλήξουν σε συμφωνία, ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία θα κλιμακωθεί ξανά.
Αυτό θα οδηγούσε τελικά στην πλήρη κατάρρευσή της.
