Τούτο σας λέγω πάλιν τώρα εις το τέλος, να χαίρεστε και να ευφραίνεστε, πως αξιώθηκατε και είσθε ευσεβείς ορθόδοξοι χριστιανοί. Ομοίως πάλι να κλαίγετε και να θρηνείτε δια τους ασεβείς και άπιστους και αιρετικούς ,όπου περιπατούνε εις το σκότος, εις τας χείρας του διαβόλου.
Προσέχετε, αδερφοί μου να μην υπερηφανεύεστε, να μην φονεύετε να μην κλέβετε, να μην κάμνετε όρκους, να μη λέγετε ψέματα, να μην κατατρέχετε ο ένας τον άλλον ,να μην συκοφαντείτε, να μην στολίζετε ετούτο το σώμα το βρώμικο, όπου αύριο θα το φάνε τα σκουλήκια, αλλά να στολίζετε την ψυχή σας, όπου είναι τιμιωτέρα από όλο τον κόσμον.
Νηστεύετε το κατά δύναμιν, προσεύχεστε το κατά δύναμιν, κάνετε ελεημοσύνη το κατά δύναμιν και να έχετε τον θάνατον πάντοτε εμπρός είς τα μάτια σας. Και έτερος καλύτερος διδάσκαλος δεν είναι άλλος από τον θάνατον.
Τώρα πρέπει και ημείς, αδερφοί μου, να στοχασθώμεν τι είμεσθεν ,δίκαιοι η αμαρτωλοί; Ανίσως και είμεσθεν δίκαιοι, καλότυχοι και τρισμακάριοι. Ειδέ και είμεσθεν αμαρτωλοί, πρέπει τώρα όπου έχουμε καιρόν να μετανοήσωμεν από τα κακά και να κάνωμεν τα καλά. Η Κόλασις μας ακαρτερεί ποτέ να μετανοήσωμεν; Οχι αύριον, μεθαύριον και του χρόνου αλλά αυτήν την ώραν, γιατί δεν ηξεύρομεν έως αύριο τι έχομε να πάθωμε, διατί ο Χριστός μας λέγει να είμεσθε πάντοτε έτοιμοι.
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός