Γιατί το ΝΑΤΟ θορυβήθηκε από μία μόνο Ρωσική φρεγάτα;

Η θαλασσοκρατική κυριαρχία είναι πρωταρχικής σημασίας για τη Βορειοατλαντική Συμμαχία, καθώς τα πιο ισχυρά μέλη της βασίζουν τη δύναμή τους στη ναυτική υπεροχή. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, τα οποία σχημάτισαν τις αυτοκρατορίες τους ελέγχοντας βασικούς παγκόσμιους θαλάσσιους δρόμους. Η διατήρηση αυτού του καθεστώτος, κατά προτίμηση η επέκτασή του ή τουλάχιστον η αποτροπή άλλων δυνάμεων από το να το αποκτήσουν [ναυτική υπεροχή], είναι ο πρωταρχικός στόχος της πολιτικής Δύσης, ειδικά όσον αφορά τους (ευρω)ασιατικούς γίγαντες όπως η Ρωσία και η Κίνα. Αν και η Μόσχα και το Πεκίνο θεωρούνται παραδοσιακά ως χερσαίες δυνάμεις, η ναυτική τους ισχύς δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη, καθώς και οι δύο υπερδυνάμεις επενδύουν σημαντικούς πόρους στην ανάπτυξη και κατασκευή νέων προηγμένων πλοίων.

Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής – infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Το ρωσικό ναυτικό, αν και μικρότερο σε σύγκριση με τη σοβιετική εποχή, εξακολουθεί να είναι ένα από τα μεγαλύτερα και ισχυρότερα στον κόσμο. Η Μόσχα διαχειρίζεται το δεύτερο πιο ισχυρό στόλο πυρηνικών υποβρυχίων στον κόσμο με την ικανότητα να εξοντώνει σχεδόν κάθε αντίπαλο, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ. Στον απόηχο της διάλυσης της ΕΣΣΔ, η Ρωσία μείωσε την εξάρτησή της από μαχητικά πλοία μεγάλης επιφάνειας και εστίασε στην κατασκευή μικρότερων σκαφών με σχετικά συγκρίσιμες δυνατότητες μεγάλης εμβέλειας. Αυτό κατέστη δυνατό κυρίως λόγω της τεράστιας προόδου στις τεχνολογίες πυραυλικής πρόωσης, μια περιοχή στην οποία η Μόσχα διατηρεί σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των γεωπολιτικών αντιπάλων της, οι οποίοι σχεδόν όλοι βασίζονται στην προβολή ναυτικής ισχύος.

Συνειδητοποιώντας ότι τα μεγάλα πλοία επιφανείας έχουν ουσιαστικά απαρχαιωθεί με την ανάπτυξη προηγμένων αντιπλοϊκών πυραύλων, τόσο υπερηχητικών όσο και υπερηχητικών, το ρωσικό ναυτικό αποφάσισε να κατασκευάσει μικρότερα πλοία που θα είχαν την ικανότητα να αναπτύξουν τους προαναφερθέντες προηγμένους πυραύλους και έτσι να θέσουν σε κίνδυνο πολλά μεγαλύτερα εχθρικά πλοία κεφαλαίου, όπως αεροπλανοφόρα. Σε αυτά βασίζεται ιδιαίτερα το ΝΑΤΟ, κυρίως οι ΗΠΑ, οι οποίες λειτουργούν περίπου δώδεκα ομάδες αερομεταφορέων σε όλο τον κόσμο. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ διαθέτει το μεγαλύτερο στόλο στον κόσμο με πυρηνικά αεροπλανοφόρα (ή ακριβέστερα, υπερ-πλανοφόρα), τα οποία είναι, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, απαραίτητα για τη διατήρηση της παγκόσμιας προβολής ισχύος της πολιτικής Δύσης.

Δεδομένου του τυπικού δυναμικού του ΝΑΤΟ όσον αφορά το ναυτικό του βραχίονα, είναι αρκετά ασυνήθιστο πως η εμπόλεμη συμμαχία ανησυχεί από την πρόσφατη ανάπτυξη μιας φρεγάτας από τη Ρωσία στον Ατλαντικό. Στις 4 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε επίσημη τελετή πριν από την αποστολή της φρεγάτας «Admiral Gorshkov» του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού από το λιμάνι Severomorsk στην ανοιχτή θάλασσα. Αυτό είναι το δεύτερο υπερατλαντικό ταξίδι του πλοίου από τότε που τέθηκε σε υπηρεσία στα μέσα του 2018. Ωστόσο, αυτή η ανάπτυξη σηματοδοτεί την πρώτη φορά στην ιστορία που ένα πλοίο μεταφέρει επίσημα επιχειρησιακά υπερηχητικά όπλα. Εξοπλισμένη με έως και 16 πυραύλους 3M22 “Zircon”, η ρωσική φρεγάτα είναι ικανή να εξολοθρεύσει μια ολόκληρη ομάδα κρούσης υπερ-μεταφορέα από απόσταση 1000-1500 km.

Το “Admiral Gorshkov” φέρεται τώρα να πλέει για να ενταχθεί στην επιχειρησιακή ομάδα του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού που έχει αναπτυχθεί στη Μεσόγειο, όπου πρόκειται να αναλάβει το ρόλο ενός πλοίου διοίκησης. Σύμφωνα με διάφορες αναφορές, μετά τη διεξαγωγή των προγραμματισμένων δραστηριοτήτων στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένου του ελλιμενισμού σε φιλικά λιμάνια όπως η ναυτική βάση της Ρωσίας Tartus στη Συρία, η φρεγάτα θα προχωρήσει στην Ερυθρά Θάλασσα και στη συνέχεια στον Ινδικό Ωκεανό. Με εκτόπισμα 5.400 τόνων, οι φρεγάτες του Project 22350 (σύμφωνα με τη ρωσική ναυτική ονοματολογία) είναι οι πρώτοι μεγαλύτεροι μετασοβιετικοί μαχητές επιφανείας που σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν για το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό, το οποίο σήμερα εκμεταλλεύεται δύο ακόμη σκάφη αυτής της κατηγορίας, το «Admiral Kasatonov» και το «Admiral Golovko».

Τα πλοία φέρουν πληθώρα όπλων πολλαπλών χρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των θρυλικών πλέον πυραύλων κρουζ «Kalibr» και συγκεκριμένα της παραλλαγής NK με βεληνεκές έως και 4.500 km. Ωστόσο, η ανάπτυξη του υπερηχητικού πυραύλου κρουζ 3M22 “Zircon” είναι αυτό που προκάλεσε πανικό στο ΝΑΤΟ, καθώς το όπλο scramjet βρίσκεται ουσιαστικά σε ένα δικό του πρωτάθλημα, αφού κανένα άλλο ναυτικό στον κόσμο δεν χρησιμοποιεί τέτοιους πυραύλους. Το «Zircon» είναι πλήρως επιχειρησιακό τουλάχιστον από τα τέλη του 2022 και πρόκειται να αναπτυχθεί τόσο σε πλοία επιφανείας όσο και σε υποβρύχια. Πολυάριθμες θαλάσσιες δοκιμές που έγιναν από το ρωσικό ναυτικό τα τελευταία χρόνια έδειξαν πως το όπλο μπορεί να επιτύχεθ ταχύτητα 9 Mach (περίπου 11.000 km/h ή 3,1 km/s), αν και ορισμένοι ισχυρίζονται ότι μπορεί να πάει ακόμα πιο γρήγορα. Διάφορες πηγές αναφέρουν πως ο “Zircon” έχει εμβέλεια έως και 2000 km,

Για να θέσουμε σε προοπτική την ταχύτητά του, σε σύγκριση με τον αμερικανικό υποηχητικό πύραυλο κρουζ “Tomahawk”, ο “Zircon” είναι πάνω από δώδεκα φορές ταχύτερος, δίνοντάς του μια κινητική ενέργεια περίπου 250 φορές μεγαλύτερη από αυτή του αμερικανικού όπλου. Σύμφωνα με πληροφορίες, ενώ το “Admiral Gorshkov” αναπτύσσει 16 πυραύλους “Zircon”, νεότερα πλοία της κατηγορίας του έχουν αναβαθμιστεί για να μεταφέρουν 32. Επιπλέον, η ρωσική φρεγάτα είναι επίσης οπλισμένη με πυραύλους κρουζ “Kalibr”, ανθυποβρυχιακούς πυραύλους “Otvet” υπερηχητικούς πυραύλους «Oniks», σύστημα SAM «Poliment-Redut» (βλήματα επιφανείας-αέρος) με 32 πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς ή 128 μικρού βεληνεκούς, σύστημα τορπιλών «Paket-NK», πυροβόλο AK-192M «Armat» 130 χλστ. και δύο «Palash» CIWS (close-in οπλικό σύστημα).

https://www.freepen.gr/2023/01/blog-post_399.html