Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀκόρεστη. Ἐνῷ κοντά στό Θεό ὁ ἄνθρωπος χορταίνει
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ
*Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀκόρεστη. Ἐνῷ κοντά στό Θεό ὁ ἄνθρωπος χορταίνει.*
_(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα τοῦ *πατρός Θεοδώρου Ζήση,* ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)_
…Καί ἦλθε ὁ νεώτερος υἱός πρός τόν πατέρα καί τοῦ εἶπε: «Δός μοι τό ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας».
*Σχολιάζει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς* ποιά εἶναι αὐτή ἡ οὐσία σέ πνευματικό ἐπίπεδο. Ποιά εἶναι ἡ περιουσία; Καί μᾶς λέγει, πολύ σύντομα, ὅτι *οὐσία τοῦ ἀνθρώπου, περιουσία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ νοῦς.* Καί *ὅταν ὁ νοῦς μας εἶναι γύρω ἀπό τόν Θεό, εἶναι συγκεντρωμένος, δέν σκορπίζεται, δέν χάνεται.*
*Ὅταν, ὅμως, ἀφήσουμε νά περάσουν τά πάθη, νά περάσουν οἱ ἡδονές, νά περάσουν οἱ ἐπιθυμίες, τότε ὁ νοῦς μας παρασύρεται, σκορπίζεται.* Σκορπίζουμε τήν οὐσία μας, σκορπίζουμε τόν πλοῦτο τῶν ἀρετῶν μας καί ζοῦμε μέσα στήν ἁμαρτία, σέ ξένη χώρα.
.*..Καί προσεκολλήθη σ’ ἔναν ἀπό τούς πολίτες τῆς χώρας ἐκείνης, ὁ ὁποῖος τόν ἔστειλε νά βόσκει χοίρους.*
Καί σχολιάζοντας ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέγει: «Ποιός εἶναι αὐτός ὁ πολίτης τῆς χώρας, στόν ὁποῖον προσκολλήθηκε ὁ ἄσωτος υἱός, καί ὁποῖος τόν ἔστειλε νά βόσκει χοίρους;».
*Ὁ πολίτης τῆς χώρας στόν ὁποῖο προσκολλήθηκε εἶναι οἱ δαίμονες.*
*Οἱ ἄσωτοι, οἱ ἁμαρτωλοί προσκολλῶνται καί ἔχουν ὡς κυρίους τούς δαίμονες.* Καί οἱ δαίμονες, βέβαια, ἐπειδή οἱ ἴδιοι εἶναι βορβορώδεις καί χοιρώδεις, στέλνουν τούς ἀσώτους νά βόσκουν χοίρους, *νά ἱκανοποιοῦν τά πάθη τους.*
Τό φοβερό εἶναι ὅτι, ἀκόμη καί ἐκεῖ, σ’ αὐτή τήν ἁμαρτωλή ζωή, *στόν βόρβορο πού ζοῦσε ὁ ἄσωτος, δέν μποροῦσε νά χορτάσει τήν πεῖνα του* ἀκόμη καί ἀπό τά ξυλοκέρατα, πού ἔτρωγαν οἱ χοῖροι.
Καί ἐδῶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος κάνει λόγο γιά τό ὅτι οἱ ἐπιθυμίες καί οἱ σαρκικές ἡδονές καί οἱ ὑλικές ἀπολαύσεις εἶναι ἀκόρεστες. *Ἐπίτηδες ὁ διάβολος δέν ἀφήνει κανείς νά χορτάσει τήν ἁμαρτία* -εἶναι ἀκόρεστη ἡ ἁμαρτία- γιατί, ἄν χορτάσει, θά φύγει ἀπό τήν ἁμαρτία. *Ἀφήνει, λοιπόν τήν ἐπιθυμία ἀνικανοποίητη, γιά νά ἔχει τούς ἀνθρώπους δούλους.*
Ἐνῷ κοντά στό Θεό τί συμβαίνει; *Κοντά στό Θεό ὁ ἄνθρωπος χορταίνει.* Μνημονεύει ἕνα πολύ ὡραῖο χωρίο ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: *«Χορτασθήσομαι ἐν τῷ ὀφθῆναι μοι τήν δόξα σου».*
——————————-
_Ἀπό τό ἔργο τοῦ πατρός Θεοδώρου Ζήση «ΟΜΙΛΙΕΣ στίς Κυριακές καί στίς Ἑορτές τοῦ ἔτους», τόμος Β΄, ἐκδόσεις «Τό Παλίμψηστον», Θεσσαλονίκη Δεκέμβριος 2024._
Ἐπιμέλεια ἀντιγραφῆς
Φώτης Μιχαηλ